Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۰۸
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
}} | }} | ||
انجیل واژهای یونانی به معنای مژده و بشارت است؛<ref>رک: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، ص۸۵؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> مژده به فرارسیدن ملکوت آسمان یا پیمان جدید.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۹.</ref> به جهت اینکه انجیلها شامل بشارت به ملکوت خدا یا پیمانی تازه هستند، آنها را انجیل مینامند.<ref>زیبایینژاد، مسیحیتشناسی مقایسهای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref> گفته شده این بشارت در آغاز ظهور حضرت عیسی(ع) به معنای بشارت بخشایش و ظهور ملکوت خداوند به کار میرفت؛ اما در عصر [[حواریون]] (شاگردان عیسی) که انجیلها به نگارش درآمد، به معنای مژده ظهور پسر خدا و رستاخیز او به کار رفت.<ref>لاجوردی، «انجیل»، ص۳۱۸.</ref> | انجیل واژهای یونانی به معنای مژده و بشارت است؛<ref>رک: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، ص۸۵؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> مژده به فرارسیدن ملکوت آسمان یا پیمان جدید.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۹.</ref> به جهت اینکه انجیلها شامل بشارت به ملکوت خدا یا پیمانی تازه هستند، آنها را انجیل مینامند.<ref>زیبایینژاد، مسیحیتشناسی مقایسهای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref> گفته شده این بشارت در آغاز ظهور حضرت عیسی(ع) به معنای بشارت بخشایش و ظهور ملکوت خداوند به کار میرفت؛ اما در عصر [[حواریون]] (شاگردان عیسی) که انجیلها به نگارش درآمد، به معنای مژده ظهور پسر خدا و رستاخیز او به کار رفت.<ref>لاجوردی، «انجیل»، ص۳۱۸.</ref> | ||
==سیر تدوین و رسمی شدن | ==سیر تدوین و رسمی شدن انجیلهای چهارگانه== | ||
انجیلنویسی از اواسط دهه ۶۰ میلادی شروع شد. ابتدا انجیل مَرقُس، سپس متّی و لوقا نوشته شدند و در پایان قرن اول، نیز انجیل یوحنا نگارش شد.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان، ۱۳۸۷ش، ص۲۱۷.</ref> به اعتقاد مسیحیان، پس از عروج عیسی(ع) در سال ۳۰م،<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> سخنان و رویدادهای مربوط به او به صورت شفاهی نقل میشد<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳و۴۴ و ۵۰.</ref> تا اینکه در نیمه قرن اول میلادی اندیشه نگارش این سنت شفاهی در میان مسیحیان قوت گرفت و عدهای به نوشتن زندگینامه و سخنان عیسی(ع) پرداختند.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۸.</ref> | |||
به اعتقاد مسیحیان، پس از عروج عیسی(ع) در سال ۳۰م،<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> سخنان و رویدادهای مربوط به او به صورت شفاهی نقل میشد<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳و۴۴ و ۵۰.</ref> تا اینکه در نیمه قرن اول میلادی اندیشه نگارش این سنت شفاهی در میان مسیحیان قوت گرفت و عدهای به نوشتن زندگینامه و سخنان عیسی(ع) پرداختند.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۸.</ref> نگارش انجیلها همزمان با تبلیغ مسیحیت توسط پولُس و تشکیل کلیساهای متعدد بود. | |||
نگارش انجیلها همزمان با تبلیغ مسیحیت توسط پولُس و تشکیل کلیساهای متعدد بود. ازاینرو افراد مختلفی با سبک و نگارش خاصی به نوشتن زندگینامه و حوادث مربوط به عیسی(ع) پرداختند و انجیلهای متعددی به وجود آمد.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۸.</ref> به گفته توماس میشل، مسیحیان نخستین با کمک [[روح القدس|روحالقدس]] از میان نوشتههای متعدد، چهار انجیل و ۲۳ کتاب دیگر را به عنوان کتاب مقدس و نوشتههای الهامشده پذیرفتند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص ۵۱.</ref> | |||
در خصوص زمان رسمیت یافتن انجیلهای چهارگانه دیدگاهها مختلف است: یک نظر این است که در سال ۳۹۷ میلادی در مجمع روحانی «کارتاژ»، همه انجیلها، غیر از انجیلهای چهارگانه کنار گذاشته شدند و در اوایل قرن پنجم، چهار انجیل به عنوان انجیلهای رسمی و قانونی در عهد جدید شناخته و تثبیت شد.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۷۹و۸۰.</ref> برخی معتقدند انجیلهای چهارگانه حدوداً از سال ۱۵۰ میلادی بهمنزله آثار رسولان شمرده میشد و برای آنها حجیت قائل بودند و در حدود سال ۱۷۰م جایگاه آثار قانونی و رسمی را کسب کرده بودند؛ اما به زبان آورده نمیشد.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۹.</ref> در مقدمه عهد جدید ترجمه پیروز سیار آمده در آغاز سده سوم میلادی، چهار انجیل به رسمیت شناخته شدند و بعد از آن مناقشهای در آنها صورت نگرفت.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۰.</ref> | |||
==انجیلهای چهارگانه== | ==انجیلهای چهارگانه== |