پرش به محتوا

انجیل: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۱ مارس ۲۰۲۳
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
|style="text-align: center;"|'''انجیل'''
|style="text-align: center;"|'''انجیل'''
|-
|-
|style="text-align: center;"|[[پرونده:Bible Persian Manuscript (14th century).jpg|وسط|150px]]
|style="text-align: center;"|[[پرونده:Bible Persian Manuscript (14th century).jpg|وسط|200px]]
|- align=right
|- align=right
|<center><small>آیات نخستین انجیل متّی، به خط نسخ متعلق به قرن چهاردهم میلادی{{سخ}} یکی از قدیمی‌ترین نسخه‌های خطی کتاب مقدس به زبان فارسی </small></center>
|<center><small>آیات نخستین انجیل متّی، به خط نسخ متعلق به قرن چهاردهم میلادی{{سخ}} یکی از قدیمی‌ترین نسخه‌های خطی کتاب مقدس به زبان فارسی </small></center>
خط ۳۸: خط ۳۸:
}}
}}
براساس نظر بعضی از محققان همچون [[محمدهادی معرفت]]، از محققان [[علوم قرآن|علوم قرآنی]]، برخلاف تصور رایج [[مسلمان|مسلمانان]] درباره انجیل، انجیل یک کتاب مدوّن و نازل شده بر عیسی(ع) نیست.<ref>نگاه کنید به: معرفت، صیانة القرآن من التحریف، ۱۴۲۸ق، ص۱۲۹؛ نقوی، «تدوین تورات و انجیل از دیدگاه آیات قرآن»، ص۱۹-۲۳؛ مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۰.</ref> از نظر آیت‌الله معرفت، آنچه بر عیسی(ع) نازل شده، تعالیم و بشارت‌های شفاهی بود که در طول زمان رسالت به مردم و حواریون بیان کرد و حواریون این تعالیم را حفظ نموده و به نسل بعد منتقل کردند تا اینکه در اناجیل معروف گردآوری شد.<ref>معرفت، صیانة القرآن من التحریف، ۱۴۲۸ق، ص۱۲۹.</ref> این محققان، کتابی را که براساس آیات قرآن به عیسی عطا شده، به معنای وحی و احکام تشریعی دانسته‌اند<ref>نگاه کنید به: نقوی، «تدوین تورات و انجیل از دیدگاه آیات قرآن»، ص۲۱؛ مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۰.</ref> و معتقدند قرآن در هیچ آیه‌ای، انجیل را کتاب عیسی(ع) معرفی نمی‌کند؛ بلکه انجیل را مشتمل بر وحی نازل شده بر او می‌داند.<ref>مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۲.</ref> همچنین گفته‌اند قرآن از باب جدال احسن، نام انجیل را که بر کتاب‌هایی که شامل تعالیم شفاهی نازل شده بر عیسی(ع) بود،‌ برگزید.<ref>مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۰.</ref>
براساس نظر بعضی از محققان همچون [[محمدهادی معرفت]]، از محققان [[علوم قرآن|علوم قرآنی]]، برخلاف تصور رایج [[مسلمان|مسلمانان]] درباره انجیل، انجیل یک کتاب مدوّن و نازل شده بر عیسی(ع) نیست.<ref>نگاه کنید به: معرفت، صیانة القرآن من التحریف، ۱۴۲۸ق، ص۱۲۹؛ نقوی، «تدوین تورات و انجیل از دیدگاه آیات قرآن»، ص۱۹-۲۳؛ مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۰.</ref> از نظر آیت‌الله معرفت، آنچه بر عیسی(ع) نازل شده، تعالیم و بشارت‌های شفاهی بود که در طول زمان رسالت به مردم و حواریون بیان کرد و حواریون این تعالیم را حفظ نموده و به نسل بعد منتقل کردند تا اینکه در اناجیل معروف گردآوری شد.<ref>معرفت، صیانة القرآن من التحریف، ۱۴۲۸ق، ص۱۲۹.</ref> این محققان، کتابی را که براساس آیات قرآن به عیسی عطا شده، به معنای وحی و احکام تشریعی دانسته‌اند<ref>نگاه کنید به: نقوی، «تدوین تورات و انجیل از دیدگاه آیات قرآن»، ص۲۱؛ مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۰.</ref> و معتقدند قرآن در هیچ آیه‌ای، انجیل را کتاب عیسی(ع) معرفی نمی‌کند؛ بلکه انجیل را مشتمل بر وحی نازل شده بر او می‌داند.<ref>مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۲.</ref> همچنین گفته‌اند قرآن از باب جدال احسن، نام انجیل را که بر کتاب‌هایی که شامل تعالیم شفاهی نازل شده بر عیسی(ع) بود،‌ برگزید.<ref>مؤدب و خبازیان، «بررسی فرهنگی تاریخی کاربرد انجیل در قرآن»، ص۱۱۰.</ref>
[[پرونده:نسخه خطی انجیل.jpg|بندانگشتی|300px|«انجیل رسولان» قدیمی‌ترین نسخه خطی موجود از اناجیل که به زبان سریانی قدیم (آشوری) بر روی پوست ماهی نوشته شده و در کتابخانه مرکزی [[تبریز]] نگهداری می‌شود.<ref>«[https://www.cgie.org.ir/fa/news/115650 قدیمی‌ترین انجیل جهان در تبریز]»، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی.</ref>]]
 
واژه انجیل در آیات قرآن ۱۲ بار<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره آل عمران، آیه ۳، ۴۸ و ۶۵؛ سوره مائده، آیه ۴۶ و ۴۷، ۶۶، ۶۸و ۱۱۰؛ سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref> به صورت مفرد به کار رفته است<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۳۹۱.</ref> و وجود چندین انجیل رد شده است.<ref>اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۳۱.</ref> در این آیات، بر وحیانی بودن انجیل، گواهی آن بر حقانیت [[تورات]]، بشارت انجیل درباره [[بعثت|بعثت حضرت محمد(ص)]] و فراگیر شدن دعوت او اشاره شده است.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۸۳؛ اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۳۱ـ۳۷.</ref> طبق آیه ۴۶ سوره مائده، انجیل دربردارنده هدایت و نور و مواعظی برای اهل [[تقوا]] است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۹۶.</ref> همچنین در آیاتی همچون آیه ۱۷۱ سوره نساء بر انسان و پیامبر بودن عیسی(ع) تأکید و آموزه تثلیث و الوهیت عیسی(ع)، باطل شمرده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۴.</ref>
واژه انجیل در آیات قرآن ۱۲ بار<ref>برای نمونه نگاه کنید به: سوره آل عمران، آیه ۳، ۴۸ و ۶۵؛ سوره مائده، آیه ۴۶ و ۴۷، ۶۶، ۶۸و ۱۱۰؛ سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref> به صورت مفرد به کار رفته است<ref>نگاه کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۳، ص۳۹۱.</ref> و وجود چندین انجیل رد شده است.<ref>اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۳۱.</ref> در این آیات، بر وحیانی بودن انجیل، گواهی آن بر حقانیت [[تورات]]، بشارت انجیل درباره [[بعثت|بعثت حضرت محمد(ص)]] و فراگیر شدن دعوت او اشاره شده است.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۸۳؛ اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۳۱ـ۳۷.</ref> طبق آیه ۴۶ سوره مائده، انجیل دربردارنده هدایت و نور و مواعظی برای اهل [[تقوا]] است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۳۹۶.</ref> همچنین در آیاتی همچون آیه ۱۷۱ سوره نساء بر انسان و پیامبر بودن عیسی(ع) تأکید و آموزه تثلیث و الوهیت عیسی(ع)، باطل شمرده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۲۲۱-۲۲۴.</ref>


خط ۴۴: خط ۴۴:


گفته شده عالمان مسلمان درباره انجیل‌های موجود دو احتمال داده‌اند:  
گفته شده عالمان مسلمان درباره انجیل‌های موجود دو احتمال داده‌اند:  
* احتمال نخست اینکه بسیاری از قسمت‌های انجیل اصلی توسط نویسندگان بعدی اناجیل حذف شده و خرافات زیادی به آن افروده شده است؛
* احتمال نخست اینکه بسیاری از قسمت‌های انجیل اصلی توسط نویسندگان بعدی اناجیل حذف شده و خرافات زیادی به آن افروده شده است؛
* احتمال دوم این است که انجیل اصلی به کلی فراموش و کنار گذاشته شده و به جای آن، کتاب‌های دیگری نوشته شده است. این احتمال را مطابق وقایع تاریخی دانسته‌اند.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۸۴ و ۸۵.</ref>
* احتمال دوم این است که انجیل اصلی به کلی فراموش و کنار گذاشته شده و به جای آن، کتاب‌های دیگری نوشته شده است. این احتمال را مطابق وقایع تاریخی دانسته‌اند.<ref>رضوی، «انجیل»، ص۸۴ و ۸۵.</ref>


برخی از محققان معتقدند آنچه در روایات شیعه درباره محتوای انجیل آمده، اشتراکاتی با محتوای انجیل‌های چهارگانه (مَتّی، مَرْقُس، لوقا و یُوحَنّا) دارد که نشان از این است که انجیل‌های موجود مشترکات زیادی با انجیلی دارند که ائمه(ع) یا اصحاب آنها از آن سخن گفته‌اند.<ref>حیدری و خسروی، «درون‌مایه انجیل در روایات شیعی»، ص ۱۲۲.</ref> برخی از مشترکات چنین بیان شده است: نهی از عیب‌جویی، ذم [[ریا|ریاکار]]، پرهیز از دروغ‌گویان، تقدم [[حق‌الناس]] بر [[حق الله]]، پاسخ‌گویی در [[قیامت]] و توصیه به مدارا.<ref>نگاه کنید به: حیدری و خسروی، «درون‌مایه انجیل در روایات شیعی»، ص۱۰۸-۱۱۶.</ref>
برخی از محققان معتقدند آنچه در روایات شیعه درباره محتوای انجیل آمده، اشتراکاتی با محتوای انجیل‌های چهارگانه (مَتّی، مَرْقُس، لوقا و یُوحَنّا) دارد که نشان از این است که انجیل‌های موجود مشترکات زیادی با انجیلی دارند که ائمه(ع) یا اصحاب آنها از آن سخن گفته‌اند.<ref>حیدری و خسروی، «درون‌مایه انجیل در روایات شیعی»، ص ۱۲۲.</ref> برخی از مشترکات چنین بیان شده است: نهی از عیب‌جویی، ذم [[ریا|ریاکار]]، پرهیز از دروغ‌گویان، تقدم [[حق‌الناس]] بر [[حق الله]]، پاسخ‌گویی در [[قیامت]] و توصیه به مدارا.<ref>نگاه کنید به: حیدری و خسروی، «درون‌مایه انجیل در روایات شیعی»، ص۱۰۸-۱۱۶.</ref>
 
[[پرونده:نسخه خطی انجیل.jpg|بندانگشتی|300px|«انجیل رسولان» قدیمی‌ترین نسخه خطی موجود از اناجیل که به زبان سریانی قدیم (آشوری) بر روی پوست ماهی نوشته شده و در کتابخانه مرکزی [[تبریز]] نگهداری می‌شود.<ref>«[https://www.cgie.org.ir/fa/news/115650 قدیمی‌ترین انجیل جهان در تبریز]»، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی.</ref>]]
==انجیل مسیحیان ==
==انجیل مسیحیان ==
در [[مسیحیت]]، انجیل به هر یک از چهار کتاب اول عهد جدید{{یادداشت|عهد جدید،‌ مجموع ۲۷ کتاب که مورد قبول همه مسیحیان است و از نظر موضوعی به چهار بخش تقسیم می‌شود: اناجیل، اعمال رسولان، نامه‌های رسولان و مکاشفه. عهد جدید در مقابل عهد عتیق قرار دارد. عهد عتیق کتاب‌های مقدس یهودیان است که مسیحیان نیز برای آنها احترام قائلند.(توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۸-۱۷۰)}} گفته می‌شود که عبارتند از: مَتّی، مَرْقُس،{{یادداشت|مرقس هم با فتحه میم (مَرقُس) و هم با ضمه (مُرقُس) ضبط شده است.}} لوقا و یوحَنّا.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> در کتاب‌های تاریخ ادیان به ویژه مسیحیت، انجیل به کتاب‌هایی گفته می‌شود که در سده‌های نخست مسیحیت برای ثبت سخنان و رفتارهای عیسی(ع) نگارش شدند.<ref name=":1">رضوی، «انجیل»، ص۷۷.</ref> نقل شده براساس دیدگاه مسیحیان، [[عیسی(ع)‌]] هرگز کتابی به نام انجیل نیاورد. از دیدگاه آنان، آوردن وحی مانند آنچه مسلمانان درباره قرآن و پیامبر(ص) اعتقاد دارند، در مسیحیت جایی ندارد؛ مسیحیان، عیسی(ع) را تجسّم و عین وحی و پیام الهی می‌دانند نه آورنده آن.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۹ و ۵۰.</ref>
در [[مسیحیت]]، انجیل به هر یک از چهار کتاب اول عهد جدید{{یادداشت|عهد جدید،‌ مجموع ۲۷ کتاب که مورد قبول همه مسیحیان است و از نظر موضوعی به چهار بخش تقسیم می‌شود: اناجیل، اعمال رسولان، نامه‌های رسولان و مکاشفه. عهد جدید در مقابل عهد عتیق قرار دارد. عهد عتیق کتاب‌های مقدس یهودیان است که مسیحیان نیز برای آنها احترام قائلند.(توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۸-۱۷۰)}} گفته می‌شود که عبارتند از: مَتّی، مَرْقُس،{{یادداشت|مرقس هم با فتحه میم (مَرقُس) و هم با ضمه (مُرقُس) ضبط شده است.}} لوقا و یوحَنّا.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> در کتاب‌های تاریخ ادیان به ویژه مسیحیت، انجیل به کتاب‌هایی گفته می‌شود که در سده‌های نخست مسیحیت برای ثبت سخنان و رفتارهای عیسی(ع) نگارش شدند.<ref name=":1">رضوی، «انجیل»، ص۷۷.</ref> نقل شده براساس دیدگاه مسیحیان، [[عیسی(ع)‌]] هرگز کتابی به نام انجیل نیاورد. از دیدگاه آنان، آوردن وحی مانند آنچه مسلمانان درباره قرآن و پیامبر(ص) اعتقاد دارند، در مسیحیت جایی ندارد؛ مسیحیان، عیسی(ع) را تجسّم و عین وحی و پیام الهی می‌دانند نه آورنده آن.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۹ و ۵۰.</ref>
خط ۱۱۷: خط ۱۱۶:


== انجیل‌های غیررسمی ==
== انجیل‌های غیررسمی ==
{{جعبه نقل قول | عنوان =انجیل بَرنابا:| نقل‌قول = لیکن برای انسان، به تحقیق که پیغمبران، همه‌ی ایشان آمدند مگر [[رسول الله]]. آن‌که زود است بعد از من بیاید. زیرا خدای می‌خواهد تا که من مهیا سازم راه او را.|ترجمه=|تاریخ بایگانی |
| منبع = <small>انجیل برنابا، ۱۳۸۰ش، فصل سی و ششم/۶.</small> | تراز = چپ| عرض = 230px | اندازه خط = 12px|رنگ پس‌زمینه=#F0FFFF | گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
افزون بر انجیل‌های چهارگانه، انجیل‌های دیگری نیز وجود دارد که به همراه برخی کتاب‌های غیررسمی دیگر به آپُوکْریفا یا کتاب‌های جعلی عهد جدید شهرت دارند و کلیسا آنها را به رسمیت نمی‌شناسد.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۵۱.</ref> انجیل عبرایان، انجیل مصریان، انجیل پطرس، انجیل توما، انجیل فیلپُّس (یا فیلیپوس) و انجیل کودکی از جمله انجیل‌های غیررسمی به شمار می‌روند.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۳؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۵۱ و ۵۲.</ref>
افزون بر انجیل‌های چهارگانه، انجیل‌های دیگری نیز وجود دارد که به همراه برخی کتاب‌های غیررسمی دیگر به آپُوکْریفا یا کتاب‌های جعلی عهد جدید شهرت دارند و کلیسا آنها را به رسمیت نمی‌شناسد.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۵۱.</ref> انجیل عبرایان، انجیل مصریان، انجیل پطرس، انجیل توما، انجیل فیلپُّس (یا فیلیپوس) و انجیل کودکی از جمله انجیل‌های غیررسمی به شمار می‌روند.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۶۳؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۵۱ و ۵۲.</ref>
 
{{جعبه نقل قول | عنوان =انجیل بَرنابا:| نقل‌قول = به تحقیق که پیغمبران، همه‌ی ایشان آمدند مگر رسول الله. آن‌که زود است بعد از من بیاید. زیرا خدای می‌خواهد تا که من مهیا سازم راه او را.|ترجمه=|تاریخ بایگانی |
| منبع = <small>انجیل برنابا، باب ۳۶، آیه ۶.</small> | تراز = چپ| عرض = 230px | اندازه خط = 12px|رنگ پس‌زمینه=#f8c9bd | گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
=== انجیل بَرنابا ===
=== انجیل بَرنابا ===
[[انجیل برنابا|انجیل بَرْنابا]]، از اناجیل غیررسمی است که مورد توجه [[مسلمان|مسلمانان]] قرار گرفته است؛ اما مورد قبول مسیحیان نیست و مسیحیان آن را جعلی می‌دانند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> گفته شده این انجیل با سیصد انجیل دیگر در شورای نیقیه (نخستین شورای کلیسایی جهانی) در سال ۳۲۵م،<ref>الهامی و نادری، «برنابا»، ص۲۱۳.</ref> غیررسمی شناخته و از بین برده شد. پس از آن نیز از سوی پاپ‌ها جزو کتاب‌های ممنوعه اعلام شد.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۲ و ۱۶۳.</ref> علت ممنوعیت و غیررسمی بودن این انجیل، ناسازگاری محتوای آن با اعتقادات رسمی کلیسا دانسته شده است. همچنین در این کتاب، مخالفت‌هایی با پولُس رسول و اعتقادات وی یافت می‌شود.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۴.</ref>
[[انجیل برنابا|انجیل بَرْنابا]]، از اناجیل غیررسمی است که مورد توجه [[مسلمان|مسلمانان]] قرار گرفته است؛ اما مورد قبول مسیحیان نیست و مسیحیان آن را جعلی می‌دانند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> گفته شده این انجیل با سیصد انجیل دیگر در شورای نیقیه (نخستین شورای کلیسایی جهانی) در سال ۳۲۵م،<ref>الهامی و نادری، «برنابا»، ص۲۱۳.</ref> غیررسمی شناخته و از بین برده شد. پس از آن نیز از سوی پاپ‌ها جزو کتاب‌های ممنوعه اعلام شد.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۲ و ۱۶۳.</ref> علت ممنوعیت و غیررسمی بودن این انجیل، ناسازگاری محتوای آن با اعتقادات رسمی کلیسا دانسته شده است. همچنین در این کتاب، مخالفت‌هایی با پولُس رسول و اعتقادات وی یافت می‌شود.<ref>زیبایی‌نژاد، مسیحیت‌شناسی مقایسه‌ای، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۴.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴

ویرایش