Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۷۴
ویرایش
جز (←منابع) |
جز (←جایگاه و اهمیت) |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
مسیحیان تنها به چهار انجیل متّی، مرقس، لوقا و یوحنّا اعتقاد دارند و آنها را صحیح میدانند؛ زیرا مسیحیان نخستین، آنها را از جانب خدا میدانستند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۶.</ref> به گفته توماس میشل، کشیش و متکلم مسیحی (متولد ۱۹۴۱م)، مسیحیان هیچ تناقضی در مطالب اناجیل چهارگانه نمیبینند و از نظر آنان هر چهار انجیل از درجه اعتبار و اهمیت یکسانی برخوردارند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۴.</ref> از نظر آنان، دست برداشتن از هر یک از انجیلها، موجب نقص ایمان خواهد شد.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۶.</ref> در مقدمه عهد جدید آمده است که مسیحیان حدوداً از سال ۱۵۰ میلادی در اجتماعات یکشنبه در [[کلیسا]] بخشهایی از چهار انجیل را میخواندند و آنها را به منزله آثار رسولان میشمردند و برای آنها همانند کتاب مقدس حجیت قائل میشدند.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۸.</ref> | مسیحیان تنها به چهار انجیل متّی، مرقس، لوقا و یوحنّا اعتقاد دارند و آنها را صحیح میدانند؛ زیرا مسیحیان نخستین، آنها را از جانب خدا میدانستند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۶.</ref> به گفته توماس میشل، کشیش و متکلم مسیحی (متولد ۱۹۴۱م)، مسیحیان هیچ تناقضی در مطالب اناجیل چهارگانه نمیبینند و از نظر آنان هر چهار انجیل از درجه اعتبار و اهمیت یکسانی برخوردارند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۴.</ref> از نظر آنان، دست برداشتن از هر یک از انجیلها، موجب نقص ایمان خواهد شد.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۶.</ref> در مقدمه عهد جدید آمده است که مسیحیان حدوداً از سال ۱۵۰ میلادی در اجتماعات یکشنبه در [[کلیسا]] بخشهایی از چهار انجیل را میخواندند و آنها را به منزله آثار رسولان میشمردند و برای آنها همانند کتاب مقدس حجیت قائل میشدند.<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، درآمدی بر عهد جدید، ص۵۸.</ref> | ||
=== انجیل: کتاب آسمانی عیسی(ع) در آموزههای اسلامی === | === انجیل: کتاب آسمانی عیسی(ع) در آموزههای اسلامی === | ||
خط ۲۶: | خط ۲۴: | ||
در حدیثی از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] نقل شده که انجیل در شب [[۱۲ رمضان|دوازدهم]]<ref>کینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۹.</ref> یا [[۱۳ رمضان|سیزدهم ماه رمضان]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷.</ref> بر عیسی(ع) نازل شد. بر پایه روایات متعدد، انجیل و دیگر کتابهای آسمانی نزد [[امامان شیعه]] است و آنها بر آن کتابها عالِم بودند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲۵، ۲۲۷؛ صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۱۳۲-۱۴۱.</ref> | در حدیثی از [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] نقل شده که انجیل در شب [[۱۲ رمضان|دوازدهم]]<ref>کینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵۹.</ref> یا [[۱۳ رمضان|سیزدهم ماه رمضان]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۵۷.</ref> بر عیسی(ع) نازل شد. بر پایه روایات متعدد، انجیل و دیگر کتابهای آسمانی نزد [[امامان شیعه]] است و آنها بر آن کتابها عالِم بودند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۲۵، ۲۲۷؛ صفار، بصائر الدرجات، ۱۴۰۴ق، ص۱۳۲-۱۴۱.</ref> | ||
== مفهومشناسی == | |||
انجیل، واژهای یونانی به معنای مژده و بشارت است؛<ref>رک: عهد جدید، ۱۳۹۴ش، ص۸۵؛ میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱ش، ص۴۳.</ref> مژده به فرارسیدن ملکوت آسمان یا پیمان جدید.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۹.</ref> به دلیل اینکه انجیلها شامل بشارت به ملکوت خدا یا پیمانی تازه هستند، آنها را انجیل مینامند.<ref>زیبایینژاد، مسیحیتشناسی مقایسهای، ۱۳۸۹ش، ص۱۳۹.</ref> گفته شده این بشارت در آغاز ظهور حضرت عیسی(ع) به معنای بشارت بخشایش و ظهور ملکوت خداوند به کار میرفت؛ اما در عصر [[حواریون]] (شاگردان عیسی) که انجیلها به نگارش درآمد، به معنای مژده ظهور پسر خدا و رستاخیز او به کار رفت.<ref>لاجوردی، «انجیل»، ص۳۱۸.</ref> | |||
==سیر تدوین انجیلها== | ==سیر تدوین انجیلها== | ||
گفته شده انجیلنویسی از اواسط دهه ۶۰ میلادی شروع شد. ابتدا انجیل مرقس، سپس | |||
گفته شده انجیلنویسی از اواسط دهه ۶۰ میلادی شروع شد. ابتدا انجیل مرقس، سپس متّی و لوقا نوشته شدند و در پایان قرن اول نیز انجیل یوحنا نگارش شد.<ref>سلیمانی اردستانی، سیری در ادیان زنده جهان، ۱۳۸۷ش، ص۲۱۷.</ref> | |||
از | نقل شده همه مسیحیان درباره چهار انجیل معتقدند که آنها را [[حواریون]] یا شاگردان حواریون سالها پس از عیسی(ع) نگاشتند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref> در آغاز مسیحیت تنها کتابهای عهد عتیق، الهی محسوب میشدند و کتابهای عهد جدید از جمله انجیلهای چهارگانه به تدریج جنبه الهی یافتند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۴.</ref> | ||
گفته شده در سی تا چهل سال نخست میلادی، تعلیم آموزههای مسیحیت به صورت شفاهی انجام میگرفت.<ref>اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۲۸.</ref> این در حالی بود که مسیحیت توسط پولُس در مناطق مختلفی از [[اروپا]] و [[آسیای صغیر]] پراکنده شده بود.<ref>رضوی، انجیل، بهار۱۳۸۳ش، ص۷۸.</ref> از این رو کاستیهای تعالیم شفاهی<ref>اسدی، انجیلِ قرآن، آذر۱۳۸۶، ص۲۸.</ref> و نیز درگذشت رسولان که خطر از بین رفتن تعالیم عیسی (ع) را به وجود میآورد،<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، ص۵۷.</ref> زمینه انجیل نگاری را فراهم ساخت. اما هر کس به تشخیص و سبک خاص خود به تدوین اعمال، اقوال و حوادث مربوط به حضرت عیسی(ع) پرداخت.<ref>رضوی، انجیل، بهار۱۳۸۳ش، ص۷۸.</ref> به این ترتیب نوشتههای متعددی به نام انجیل به وجود آمد. افزون بر انجیلهای چهارگانه، انجیلهای توما، حقیقت، انجیل دوم متی، اعمال پطرس، اعمال یوحنا و همچنین انجیل برنابا، انجیل ناصریان، انجیل عبرانیان و انجیل مصریان تداول داشتند.<ref>رضوی، انجیل، بهار۱۳۸۳ش، ص۷۸ـ۷۹.</ref> | گفته شده در سی تا چهل سال نخست میلادی، تعلیم آموزههای مسیحیت به صورت شفاهی انجام میگرفت.<ref>اسدی، «انجیلِ قرآن»، ص۲۸.</ref> این در حالی بود که مسیحیت توسط پولُس در مناطق مختلفی از [[اروپا]] و [[آسیای صغیر]] پراکنده شده بود.<ref>رضوی، انجیل، بهار۱۳۸۳ش، ص۷۸.</ref> از این رو کاستیهای تعالیم شفاهی<ref>اسدی، انجیلِ قرآن، آذر۱۳۸۶، ص۲۸.</ref> و نیز درگذشت رسولان که خطر از بین رفتن تعالیم عیسی (ع) را به وجود میآورد،<ref>عهد جدید، ۱۳۹۴ش، ص۵۷.</ref> زمینه انجیل نگاری را فراهم ساخت. اما هر کس به تشخیص و سبک خاص خود به تدوین اعمال، اقوال و حوادث مربوط به حضرت عیسی(ع) پرداخت.<ref>رضوی، انجیل، بهار۱۳۸۳ش، ص۷۸.</ref> به این ترتیب نوشتههای متعددی به نام انجیل به وجود آمد. افزون بر انجیلهای چهارگانه، انجیلهای توما، حقیقت، انجیل دوم متی، اعمال پطرس، اعمال یوحنا و همچنین انجیل برنابا، انجیل ناصریان، انجیل عبرانیان و انجیل مصریان تداول داشتند.<ref>رضوی، انجیل، بهار۱۳۸۳ش، ص۷۸ـ۷۹.</ref> | ||
خط ۸۸: | خط ۸۹: | ||
=== انجیل بَرنابا === | === انجیل بَرنابا === | ||
انجیل بَرْنابا، از اناجیل غیررسمی است که مورد توجه مسلمانان قرار گرفته است؛ اما مورد قبول مسیحیان نیست و مسیحیان آن را جعلی میدانند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> گفته شده این انجیل با سیصد انجیل دیگر در شورای نیقیه (نخستین شورای کلیسایی جهانی) در سال ۳۲۵م، غیررسمی شناخته و از بین برده شد. پس از آن نیز از سوی پاپها جزو کتابهای ممنوعه اعلام شد.<ref>زیبایینژاد، مسیحیتشناسی مقایسهای، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۲ و | انجیل بَرْنابا، از اناجیل غیررسمی است که مورد توجه مسلمانان قرار گرفته است؛ اما مورد قبول مسیحیان نیست و مسیحیان آن را جعلی میدانند.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۹ش، ص۱۷۰.</ref> گفته شده این انجیل با سیصد انجیل دیگر در شورای نیقیه (نخستین شورای کلیسایی جهانی) در سال ۳۲۵م،<ref>الهامی و نادری، «برنابا»، ص۲۱۳.</ref> غیررسمی شناخته و از بین برده شد. پس از آن نیز از سوی پاپها جزو کتابهای ممنوعه اعلام شد.<ref>زیبایینژاد، مسیحیتشناسی مقایسهای، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۲ و ۱۶۳.</ref> گفته شده علت ممنوعیت و غیررسمی بودن این انجیل، مطالبی است که با اعتقادات رسمی کلیسا ناسازگار است. همچنین در این کتاب، مخالفتهایی با پولُس رسول و اعتقادات وی یافت میشود.<ref>زیبایینژاد، مسیحیتشناسی مقایسهای، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۴.</ref> | ||
انجیل برنابا در چند مورد با انجیلهای چهارگانه متفاوت است: | انجیل برنابا در چند مورد با انجیلهای چهارگانه متفاوت است: | ||
خط ۹۸: | خط ۹۹: | ||
انجیل برنابا تعارضهایی با [[قرآن]] و باورهای [[مسلمان|مسلمانان]] نیز دارد. از جمله طبق آن، انسانها فرزند خدا و ذاتاً گناهکارند، [[پیامبران]] به جز عیسی(ع)، مانند [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]]، [[هارون (پیامبر)|هارون]]، [[ایوب (پیامبر)|ایوب(ع)]] [[گناه]] و محبت شرکآمیز داشتهاند.<ref>نگاه کنید به: حیدری و دیگران، «انجیل برنابا در تعارض با قرآن کریم»، ص۷ـ۲۸.</ref> | انجیل برنابا تعارضهایی با [[قرآن]] و باورهای [[مسلمان|مسلمانان]] نیز دارد. از جمله طبق آن، انسانها فرزند خدا و ذاتاً گناهکارند، [[پیامبران]] به جز عیسی(ع)، مانند [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم]]، [[هارون (پیامبر)|هارون]]، [[ایوب (پیامبر)|ایوب(ع)]] [[گناه]] و محبت شرکآمیز داشتهاند.<ref>نگاه کنید به: حیدری و دیگران، «انجیل برنابا در تعارض با قرآن کریم»، ص۷ـ۲۸.</ref> | ||
محققان مسیحی بر این باورند که این انجیل در زمانی غیر از عصر [[عیسی(ع)]] و در مکانی غیر از [[فلسطین]] نگارش یافته است؛ | محققان مسیحی بر این باورند که این انجیل در زمانی غیر از عصر [[عیسی(ع)]] و در مکانی غیر از [[فلسطین]] نگارش یافته است؛<ref>معتمدی، «برنابا»، ص۱۹.</ref> توماس میشل مسیحی گفته است دانشمندان براساس شواهد تاریخی و لفظی، زمان کتابت این انجیل را اواخر قرن شانزدهم میلادی دانستهاند.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱، ص۵۳.</ref> در مقابل برخی از محققان و خصوصا عدهای از مسلمانان این انجیل را اصیل دانستهاند.<ref>نگاه کنید به: انجیل برنابا، مقدمه سردار کابلی، ص ۲۹۷ـ۳۱۳.</ref> | ||
بَرنابا، به معنای مبلغ توانا، لقب یکی از مبلغان [[مسیحیت|مسیحی]] به نام یوسف | در نویسنده این انجیل اختلاف وجود دارد. برخی، بَرنابا، به معنای مبلغ توانا، را لقب یکی از مبلغان [[مسیحیت|مسیحی]] به نام یوسف دانستهاند که اهل قبرس و از خانوادهای [[یهودیت|یهودی]] و از دودمان لاوی پسر [[یعقوب (پیامبر)|یعقوب نبی]] بود.<ref>معتمدی، «برنابا»، ص۱۷.</ref> به دلیل کوشش فراوان در تبلیغ مسیحیت او را برنابا نامیدند.<ref>زیبایینژاد، مسیحیتشناسی مقایسهای، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۱.</ref> او مورد اعتماد حواریون<ref>زیبایینژاد، مسیحیتشناسی مقایسهای، ۱۳۸۹ش، ص۱۶۱.</ref> و براساس عهد جدید، شخصی صالح و با ایمان بود.<ref>عهد جدید، اعمال رسولان، باب ۱۱، آیه ۲۲-۲۵.</ref> در مقابل، برخی از متکلمان مسیحی، نویسنده این انجیل را یک مسیحی اسپانیولی میدانند که به اسلام گرویده بود.<ref>میشل، کلام مسیحی، ۱۳۸۱، ص۵۳.</ref> | ||
== انتقادات به انجیلها == | == انتقادات به انجیلها == |