Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۹۳۰
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
جز (←محتوای آیه) |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوای آیه == | == محتوای آیه == | ||
[[پرونده:آیه نور به خط ثلث.jpg|180px|بندانگشتی|ابتدای آیه نور به خط ثلث]] | [[پرونده:آیه نور به خط ثلث.jpg|180px|بندانگشتی|ابتدای آیه نور به خط ثلث]] | ||
آیه نور در ارتباط با آیات قبل که سخن از [[احکام]] و شرایع، مسأله [[عفت]] و مبارزه با فحشا است، نازل شده است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۱۲۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۷۰.</ref> در این آیات اجرای احکام الهی را بدون وجود [[ایمان]] امکانپذیر نمیداند به همین دلیل سخن از نور هدایت الهی شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۷۰.</ref> | آیه نور در ارتباط با آیات قبل که سخن از [[احکام]] و شرایع، مسأله [[عفت]] و مبارزه با فحشا است، نازل شده است.<ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۱۲۱؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۷۰.</ref> در این آیات اجرای احکام الهی را بدون وجود [[ایمان]] امکانپذیر نمیداند به همین دلیل سخن از نور هدایت الهی شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۷۰.</ref> | ||
آیه نور همراه با آیات بعدی در مقام مقایسه میان [[مؤمنان]] که به وسیله نور [[خداوند]] هدایت یافتهاند و کافران که دچار ظلمتهای متراکم گشتهاند، میباشد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۱۲۰.</ref> | آیه نور همراه با آیات بعدی در مقام مقایسه میان [[مؤمنان]] که به وسیله نور [[خداوند]] هدایت یافتهاند و کافران که دچار ظلمتهای متراکم گشتهاند، میباشد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۱۲۰.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
[[مفسران]] درباره آیه نور و منظور از کلمات آن و مصادیق و مظاهر آن همچنین چگونگی اتصاف آن به [[خداوند]] نظرات گوناگونی ارائه دادهند.<br /> | |||
[[علامه طباطبایی]] درباره معنای اولیه و معروف کلمه نور، آن را عبارت از چيزى دانسته است كه دیگر اجسام به وسيله آن ظاهر میشود؛ ولى در ذات خود هويدا است و چيز ديگرى آن را ظاهر نمیكند و به عبارت دیگر نور را چيزى میداند كه ظاهر بالذات و مظهر غير است. نور در معنای ثانویه بر هر چیزی اطلاق میشود که محسوسات را آشکار میکند؛ به همین دلیل حواس ظاهری انسان مانند سامعه، لامسه، شامه و حتی غیرمحسوسات مانند عقل که معقولات را ظاهر میکند، نور خوانده شده است. <ref>علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۱۲۲.</ref> | |||
<br /> | <br /> | ||
مفسران کلمه «نور» را در فراز اول آیه «الله نور السموات و الارض» به هدایتکننده،<ref>طبرانی، تفسير القرآن العظيم، ۲۰۰۸م، ج۴، ص۴۳۳؛ بحرانی، البرهان، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۶۶.</ref> روشنکننده، زینتبخش<ref>فحر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۳۷۹.</ref> و هستیبخش<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۱۲۲-۱۲۳.</ref> تفسیر کردهاند و با توجه به دیگر آیات و روایات [[قرآن]]،<ref>سوره مائده، آیه ۱۵؛ سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref> [[ایمان]]،<ref>سوره بقره، آیه ۲۵۷.</ref> هدایت الهی،<ref>سوره انعام، آیه ۱۲۲.</ref> [[پیامبر اسلام(ص)]]،<ref>سوره احزاب، آیه ۴۶.</ref> [[امامان شیعه]]<ref>صدوق، من لا يحضره الفقيه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۶۱۳، ۶۱۵.</ref> و [[علم]]<ref>ابن حیون، دعائم الإسلام، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۴۱۹.</ref> را از مصادیق و مظاهر آیه نور قرار دادهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۷۱-۴۷۲.</ref> | مفسران کلمه «نور» را در فراز اول آیه «الله نور السموات و الارض» به هدایتکننده،<ref>طبرانی، تفسير القرآن العظيم، ۲۰۰۸م، ج۴، ص۴۳۳؛ بحرانی، البرهان، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۶۶.</ref> روشنکننده، زینتبخش<ref>فحر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۲۳، ص۳۷۹.</ref> و هستیبخش<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۱۲۲-۱۲۳.</ref> تفسیر کردهاند و با توجه به دیگر آیات و روایات [[قرآن]]،<ref>سوره مائده، آیه ۱۵؛ سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref> [[ایمان]]،<ref>سوره بقره، آیه ۲۵۷.</ref> هدایت الهی،<ref>سوره انعام، آیه ۱۲۲.</ref> [[پیامبر اسلام(ص)]]،<ref>سوره احزاب، آیه ۴۶.</ref> [[امامان شیعه]]<ref>صدوق، من لا يحضره الفقيه، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۶۱۳، ۶۱۵.</ref> و [[علم]]<ref>ابن حیون، دعائم الإسلام، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۴۱۹.</ref> را از مصادیق و مظاهر آیه نور قرار دادهاند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۴، ص۴۷۱-۴۷۲.</ref> |