پرش به محتوا

اصحاب سبت: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ ژوئن ۲۰۱۷
جز
لینک
جز (افزایش رده و اصلاح پانویس)
جز (لینک)
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[تیر]]|روز=[[۲]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Shamsoddin  }}
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[تیر]]|روز=[[۲]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Shamsoddin  }}
'''اصحاب سَبْت''' گروهی از [[بنی‌اسرائیل]] که بنا به آیات قرآن به خاطر نافرمانی خدا و صید ماهی در روز شنبه به عذاب الهی گرفتار شدند.
'''اصحاب سَبْت''' گروهی از [[بنی‌اسرائیل]] که بنا به آیات قرآن به خاطر نافرمانی خدا و صید ماهی در [[روز شنبه]] به [[عذاب الهی]] گرفتار شدند.
== نامگذاری==
== نامگذاری==
سَبت در لغت به معنای دست کشیدن از کار و استراحت کردن است<ref> جفری، ص۱۶۱.</ref> ین واژه نزد عبرانیان به معنای روز شنبه نیز به کار می‌رفته است.<ref>گرونباوم، ص۵۸۴؛ مشکور، ج۱، ص۳۵۲.</ref>  
سَبت در لغت به معنای دست کشیدن از کار و استراحت کردن است<ref> جفری، ص۱۶۱.</ref> این واژه نزد عبرانیان به معنای روز شنبه نیز به کار می‌رفته است.<ref>مشکور، ج۱، ص۳۵۲.</ref>  
سبت از روزهای مذهبی یهود است و نزد آنان قداست ویژه‌ای دارد. در عهد عتیق و تلمود انجام کارهای غیر عبادی همچون تجارت، صید ماهی و پرندگان در این روز ممنوع شده است.<ref> کتاب مقدس، سفر خروج، ۲۰: ۹-۱۰؛ سفر لاویان، ۲۳: ۱-۳؛ سفر تثنیه، ۵: ۱۲-۱۵؛ ر. ک. تلمود، ۱۰۶p به بعد.</ref>  
سبت از روزهای مذهبی یهود است و نزد آنان قداست ویژه‌ای دارد. در [[عهد عتیق]] و تلمود انجام کارهای غیر عبادی همچون تجارت، صید ماهی و پرندگان در این روز ممنوع شده است.<ref> کتاب مقدس، سفر خروج، ۲۰: ۹-۱۰؛ سفر لاویان، ۲۳: ۱-۳؛ سفر تثنیه، ۵: ۱۲-۱۵؛ ر. ک. تلمود، ۱۰۶p به بعد.</ref>  


بنا بر برخی روایات خدا به وسیله [[حضرت موسی]]، از یهود خواسته بود [[روز جمعه]] را بزرگ دارند و در آن کارهای غیرعبادی انجام ندهند اما یهودیان [[شنبه]] را افضل دانستند و خدا شکار را در شنبه بر آنها حرام کرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۴۹.</ref>گروهی از بنی‌اسرائیل، در روز شنبه به صید ماهی پرداختند و بر اثر عذاب الهی به بوزینه تبدیل شدند.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۴۴.</ref> [[قرآن]] از این گروه به اصحاب سبت یاد کرده است.<ref>سوره نساء، آیه۴۷.</ref>
بنا بر برخی روایات خدا به وسیله [[حضرت موسی]]، از یهود خواسته بود [[روز جمعه]] را بزرگ دارند و در آن کارهای غیرعبادی انجام ندهند اما یهودیان شنبه را افضل دانستند و خدا شکار را در شنبه بر آنها [[حرام]] کرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۴۹.</ref>گروهی از بنی‌اسرائیل، در روز شنبه به صید ماهی پرداختند و بر اثر عذاب الهی به بوزینه تبدیل شدند.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۴۴.</ref> [[قرآن]] از این گروه به اصحاب سبت یاد کرده است.<ref>سوره نساء، آیه۴۷.</ref>


== ماجرا==
== ماجرا==
خط ۱۱: خط ۱۱:


== مکان و زمان==
== مکان و زمان==
بنا بر آیات قرآن اصحاب سبت، در کنار دریا زندگی می‌کردند.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۶۳. </ref> برخی مکان آنها را شهر ایله دانسته‌اند<ref> فخررازی، مفاتیح الغیب، ج۱۲، ص۴۱۲.</ref> در روایتی از امام باقر نیز شهر اصحاب سبت، ایله معرفی  شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۶۶.</ref> به گفته علامه طباطبایی از شهرهای مدین و طبریه نیز به عنوان مکان زندگی اصحاب سبت یاد شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۳۰۳.</ref>
بنا بر آیات قرآن اصحاب سبت، در کنار دریا زندگی می‌کردند.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۶۳. </ref> برخی مکان آنها را شهر ایله دانسته‌اند<ref> فخررازی، مفاتیح الغیب، ج۱۲، ص۴۱۲.</ref> در روایتی از [[امام باقر(ع)]] نیز شهر اصحاب سبت، ایله معرفی  شده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۶۶.</ref> به گفته [[علامه طباطبایی]] از شهرهای مدین و طبریه نیز به عنوان مکان زندگی اصحاب سبت یاد شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۳۰۳.</ref>


بیشتر روایات، داستان اصحاب سبت را در زمان حضرت داود دانسته‌اند.<ref>فخررازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۱۲، ص۴۱۲.</ref>
بیشتر روایات، داستان اصحاب سبت را در زمان [[حضرت داود]] دانسته‌اند.<ref>فخررازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۱۲، ص۴۱۲.</ref>


== تمثیل یا واقعیت دانستن مسخ==
== تمثیل یا واقعیت دانستن مسخ==
بر پایه روایتی که ابن ابی‌نجیح از مجاهد نقل کرده، منظور از مسخ اصحاب سبت در قرآن، دیگرگونه شدن آنان نیست بلکه این یک تمثیل است و تنها مسخ قلب‌هایشان صورت گرفته است. این آراء‌ مجاهد مورد نقد مفسران و متکلمان قرار گرفته است. طبرسی این دیدگاه را بر خلاف ظاهر آیات و نظر بیشتر مفسران دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۶۴.</ref>
بر پایه روایتی که ابن ابی‌نجیح از مجاهد نقل کرده، منظور از مسخ اصحاب سبت در قرآن، دیگرگونه شدن آنان نیست بلکه این یک تمثیل است و تنها مسخ قلب‌هایشان صورت گرفته است. این آراء‌ مجاهد مورد نقد مفسران و متکلمان قرار گرفته است. [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] این دیدگاه را بر خلاف ظاهر آیات و نظر بیشتر مفسران دانسته است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۶۴.</ref>
== پانویس==
== پانویس==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}
== منابع==
== منابع==
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه: محمدجواد بلاغی، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش.
* طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه: محمدجواد بلاغی، تهران، ناصر خسرو، ۱۳۷۲ش.
* فخررازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب۷ بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.
* فخررازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۲۰ق.
* قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، تصحیح: طیب موسوی جزائری، قم، دارالکتاب، ۱۴۰۴ق.
* قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، تصحیح: طیب موسوی جزائری، قم، دارالکتاب، ۱۴۰۴ق.
* مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
* مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.