اصحاب سبت: تفاوت میان نسخه‌ها

== نامگذاری==

سَبت در لغت به معنای دست کشیدن از کار و استراحت کردن است<ref> جفری، ص۱۶۱.</ref> ین واژه نزد عبرانیان به معنای روز شنبه نیز به کار می‌رفته است.<ref>گرونباوم، ص۵۸۴؛ مشکور، ج۱، ص۳۵۲.</ref>  

بنا بر برخی روایات خدا به وسیله [[حضرت موسی]]، از یهود خواسته بود [[روز جمعه]] را بزرگ دارند و در آن کارهای غیرعبادی انجام ندهند اما یهودیان [[شنبه]] را افضل دانستند و خدا شکار را در شنبه بر آنها حرام کرد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۴۹.</ref>گروهی از بنی‌اسرائیل، در روز شنبه به صید ماهی پرداختند و بر اثر عذاب الهی به بوزینه تبدیل شدند.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۴۴.</ref> [[قرآن]] از این گروه به اصحاب سبت یاد کرده است.<ref>سوره نساء، آیه۴۷.</ref>

[[رده:داستان‌های قرآنی]]

[[رده:اقوام در قرآن]]