Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
بقعه مبارکه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تبدیل موسی (ع) به موسی(ع).
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (تبدیل موسی (ع) به موسی(ع).) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بقعه مبارکه''' اصطلاحی [[قرآن|قرآنی]] به‌معنای قطعه‌زمینی با [[برکت]] است. وادی مقدس طوی و وادی اَیْمَن نام دیگر آن است. [[خداوند]] در این مکان با موسی (ع) سخن گفت و او را به پیامبری برگزید. اغلب [[مفسران]]، مبارک بودن این مکان را به جهت سخن گفتن خدا با موسی می‌دانند. بقعه مبارکه مکان دارای احترامی است و خدا به موسی (ع) امر کرد کفش خود را در این مکان از پا در آورد. | '''بقعه مبارکه''' اصطلاحی [[قرآن|قرآنی]] به‌معنای قطعه‌زمینی با [[برکت]] است. وادی مقدس طوی و وادی اَیْمَن نام دیگر آن است. [[خداوند]] در این مکان با [[موسی(ع)]] سخن گفت و او را به پیامبری برگزید. اغلب [[مفسران]]، مبارک بودن این مکان را به جهت سخن گفتن خدا با موسی می‌دانند. بقعه مبارکه مکان دارای احترامی است و خدا به موسی(ع) امر کرد کفش خود را در این مکان از پا در آورد. | ||
==معرفی اجمالی== | ==معرفی اجمالی== | ||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==موقعیت مکانی بقعه مبارکه== | ==موقعیت مکانی بقعه مبارکه== | ||
جریان سخن گفتن خداوند با موسی (ع) در چند موضع دیگر در قرآن مورد اشاره قرار گرفته است. در [[سوره طه]] و [[سوره نازعات|نازعات]] مکانی که موسی (ع) ندای الهی را شنید «وادی مقدس طوی» نامیده شده است.<ref>سوره طه، آیه۱۱ـ۱۲، سوره نازعات، آیه ۱۶.</ref> همان جایی که به جهت مقدس بودنش خداوند به موسی (ع) فرمود کفش از پا در بیاورد.<ref>سوره طه، آیه۱۲.</ref> از همین رو مفسران بقعه مبارکه و وادی مقدس طوی را که همان وادی ایمن است یکی دانسته‌اند.<ref>فیض کاشانی، الاصفی فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۹۰۲.</ref> این مکان در جنوب صحرای سینا قرار دارد و هنگام رفتن به [[مصر]] از سوی مدین در سمت راست [[کوه طور]] قرار دارد.<ref>حیدری، بقعه مبارکه، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۶۱۳.</ref> | جریان سخن گفتن خداوند با موسی (ع) در چند موضع دیگر در قرآن مورد اشاره قرار گرفته است. در [[سوره طه]] و [[سوره نازعات|نازعات]] مکانی که موسی(ع) ندای الهی را شنید «وادی مقدس طوی» نامیده شده است.<ref>سوره طه، آیه۱۱ـ۱۲، سوره نازعات، آیه ۱۶.</ref> همان جایی که به جهت مقدس بودنش خداوند به موسی(ع) فرمود کفش از پا در بیاورد.<ref>سوره طه، آیه۱۲.</ref> از همین رو مفسران بقعه مبارکه و وادی مقدس طوی را که همان وادی ایمن است یکی دانسته‌اند.<ref>فیض کاشانی، الاصفی فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۹۰۲.</ref> این مکان در جنوب صحرای سینا قرار دارد و هنگام رفتن به [[مصر]] از سوی مدین در سمت راست [[کوه طور]] قرار دارد.<ref>حیدری، بقعه مبارکه، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۶۱۳.</ref> | ||
اما در برخی از روایات منظور از بقعه مبارکه سرزمین [[کربلا]] دانسته شده است. این روایات که در [[کامل الزیارات]]<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۴۸ـ۴۹.</ref> و [[تهذیب الاحکام]]<ref>شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳۸.</ref> نقل گردیده عبارت (شاطی الوادی الایمن) در آیه را به «[[فرات]]» و بقعه مبارکه را به «کربلا» تأویل کرده‌اند. [[فیض کاشانی]] به این روایت اشاره کرده<ref>فیض کاشانی، الاصفی فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۹۲۷.</ref> و صاحب کتاب [[البرهان فی تفسیر القرآن]]<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۲۶۵.</ref> و دیگران<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۳، ص۲۵.</ref> نیز آن را ذکر کرده‌اند. این دیدگاه را نویسنده مقاله «بقعه مبارکه» در [[دائرة المعارف قرآن کریم]] بر خلاف صریح آیه دانسته است.<ref>حیدری، بقعه مبارکه، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۶۱۴.</ref> در برخی از زیارتنامه‌های [[امامان]] نیز از مدفن ایشان به عنوان بقعه مبارکه یاد شده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۷، ۱۶۰ـ۱۶۱، ج۱۰۷، ص۱۵۲.</ref> | اما در برخی از روایات منظور از بقعه مبارکه سرزمین [[کربلا]] دانسته شده است. این روایات که در [[کامل الزیارات]]<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۴۸ـ۴۹.</ref> و [[تهذیب الاحکام]]<ref>شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۳۸.</ref> نقل گردیده عبارت (شاطی الوادی الایمن) در آیه را به «[[فرات]]» و بقعه مبارکه را به «کربلا» تأویل کرده‌اند. [[فیض کاشانی]] به این روایت اشاره کرده<ref>فیض کاشانی، الاصفی فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۸ق، ج۲، ص۹۲۷.</ref> و صاحب کتاب [[البرهان فی تفسیر القرآن]]<ref>بحرانی، البرهان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۲۶۵.</ref> و دیگران<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۳، ص۲۵.</ref> نیز آن را ذکر کرده‌اند. این دیدگاه را نویسنده مقاله «بقعه مبارکه» در [[دائرة المعارف قرآن کریم]] بر خلاف صریح آیه دانسته است.<ref>حیدری، بقعه مبارکه، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۲ش، ج۵، ص۶۱۴.</ref> در برخی از زیارتنامه‌های [[امامان]] نیز از مدفن ایشان به عنوان بقعه مبارکه یاد شده است.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۷، ۱۶۰ـ۱۶۱، ج۱۰۷، ص۱۵۲.</ref> | ||
==علت مبارک خواندن بقعه== | ==علت مبارک خواندن بقعه== | ||
اغلب مفسران [[شیعه]] و [[سنی]] علت مبارک خواندن بقعه را سخن گفتن خدا با موسی (ع) در آنجا و برگزیدن او به پیامبری دانسته‌اند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۷، ص۳۹۲، طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۳۹۲، طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲، ابن جوزی، زادالمسیر، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۳۸۳.</ref> [[علامه طباطبایی]] بر این باور است که مبارک بودن این بقعه به علت تکلم الهی با موسی است و از این راه شرافتی یافته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲.</ref> اما برخی وجود انبوهی از درختان و میوه‌ها را مایه مبارکی بقعه یاد شده دانسته‌اند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۷، ص۳۹۲.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] صاحب کتاب تفسیر [[مجمع البیان]] به این مسئله توجه کرده و دیدگاه نخست را درست می‌داند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۳۹۲.</ref> | اغلب مفسران [[شیعه]] و [[سنی]] علت مبارک خواندن بقعه را سخن گفتن خدا با موسی(ع) در آنجا و برگزیدن او به پیامبری دانسته‌اند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۷، ص۳۹۲، طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۳۹۲، طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲، ابن جوزی، زادالمسیر، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۳۸۳.</ref> [[علامه طباطبایی]] بر این باور است که مبارک بودن این بقعه به علت تکلم الهی با موسی است و از این راه شرافتی یافته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲.</ref> اما برخی وجود انبوهی از درختان و میوه‌ها را مایه مبارکی بقعه یاد شده دانسته‌اند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۷، ص۳۹۲.</ref> [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] صاحب کتاب تفسیر [[مجمع البیان]] به این مسئله توجه کرده و دیدگاه نخست را درست می‌داند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۳۹۲.</ref> | ||
==احترام بقعه مبارکه== | ==احترام بقعه مبارکه== | ||
بقعه مبارکه مکانی محترم شمرده شده است. [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] می‌گوید این مکان همان بقعه‌ای است که خدا به موسی امر فرمود کفش خود را از پای در بیاورد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۳۹۲.</ref> [[علامه طباطبایی]] نیز قداست و شرافت بقعه را علت امر خداوند به موسی (ع) برای از پای در آوردن کفش می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲.</ref> صاحب [[التبیان فی تفسیر القرآن]] بر اساس روایتی از [[امام علی (ع)]] دلیل این امر خداوند به موسی (ع) را دریافت برکت بقعه توسط موسی می‌داند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۷، ص۱۶۴.</ref> از طرفی نیز در آوردن کفش از پا نهایت تواضع برای دریافت پیام [[رسالت]] ارزیابی شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۱۶۸.</ref> | بقعه مبارکه مکانی محترم شمرده شده است. [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] می‌گوید این مکان همان بقعه‌ای است که خدا به موسی امر فرمود کفش خود را از پای در بیاورد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۳۹۲.</ref> [[علامه طباطبایی]] نیز قداست و شرافت بقعه را علت امر خداوند به موسی(ع) برای از پای در آوردن کفش می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲.</ref> صاحب [[التبیان فی تفسیر القرآن]] بر اساس روایتی از [[امام علی (ع)]] دلیل این امر خداوند به موسی(ع) را دریافت برکت بقعه توسط موسی می‌داند.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۷، ص۱۶۴.</ref> از طرفی نیز در آوردن کفش از پا نهایت تواضع برای دریافت پیام [[رسالت]] ارزیابی شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۱۶۸.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||