کاربر ناشناس
حزبالله: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mahboobi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
==در لغت و اصطلاح== | ==در لغت و اصطلاح== | ||
حزباللّه، به معناى گروهِ متشكلِ منسوب به خدا، در مقابل حزبالشیطان، سه بار در قرآنكریم ذكر شده است | |||
حزباللّه، به معناى گروهِ متشكلِ منسوب به خدا، در مقابل حزبالشیطان، سه بار در قرآنكریم ذكر شده است.<ref>رجوع کنید به مائده: 56، یكبار؛ مجادله: 22، دو بار</ref> حزب در لغت معانى گوناگونى دارد، از جمله یاران هم عقیده و تحت امر یك فرد، گروهى كه داراى یك هدف باشند، طایفه، وِرد و ذكر، جماعت، و مردم.<ref>خلیلبن احمد؛ ابنمنظور، ذیل «حزب»</ref> راغب اصفهانى<ref>ذیل «حزب»</ref> «فشردگى» را نیز در معناى آن لحاظ كرده است. حزباللّه در آیه 56 سوره مائده به معانیاى تفسیر شده كه با معناى لغوى آن در پیوند است، از جمله لشكر خدا، اولیاى خدا، شیعه خدا و یاران خدا. | |||
==مصادیق حزب الله== | ==مصادیق حزب الله== | ||
به گفته اخفش (متوفى 220 یا 221)، حزباللّه كسانیاند كه به دین خدا در آمدهاند و از او اطاعت میكنند و خدا نیز یاریشان میكند | به گفته اخفش (متوفى 220 یا 221)، حزباللّه كسانیاند كه به دین خدا در آمدهاند و از او اطاعت میكنند و خدا نیز یاریشان میكند.<ref>رجوع کنید به طبرى؛ فخررازى، ذیل آیه؛ نیز رجوع کنید به طوسى، التبیان، ذیل آیه</ref> طباطبائى عبارت «فَانَّ حِزبَ اللّهِ هُمُ الغالِبون» را در این آیه به مثابه كُبرایى میداند كه در موضع نتیجه قرار گرفته است و بنابراین، معناى آیه چنین میشود: كسى كه ولایت خدا و رسول او و مؤمنان را بپذیرد غالب است، زیرا از حزباللّه است و حزباللّه هم همواره غالب است.<ref>ذیل آیه</ref> ابنعباس مراد از حزباللّه را در این آیه شیعیان خدا و رسول او و نیز شیعیان على معنا كرده و غالب بودن آنها را عبارت از علوّ آنها نسبت به دیگر بندگان خدا دانسته است.<ref>رجوع کنید به حسكانى، ج 1، ص 246</ref> | ||
==در قرآن== | ==در قرآن== | ||
در آیه 22 سوره مجادله كسانى مصداق حزباللّه معرفى شدهاند كه با دشمنان خدا و رسول او، هر چند از نزدیكانشان باشند، دوستى نمیورزند. در این آیه بر این نكته تأكید شده است كه خدا ایمان را بر قلبهایشان حك كرده و با روحى از جانب خود تأییدشان نموده و جزاى آنها را بهشت قرار داده است. به گفته | در آیه 22 سوره مجادله كسانى مصداق حزباللّه معرفى شدهاند كه با دشمنان خدا و رسول او، هر چند از نزدیكانشان باشند، دوستى نمیورزند. در این آیه بر این نكته تأكید شده است كه خدا ایمان را بر قلبهایشان حك كرده و با روحى از جانب خود تأییدشان نموده و جزاى آنها را بهشت قرار داده است. به گفته طباطبائى،<ref>ذیل آیه</ref> دلیل تكرار حزباللّه، به جاى به كار بردن ضمیر، در این آیه این است كه سخن جنبه مَثَل پیدا كند. طوسى<ref>التبیان، ذیل آیه</ref> حزباللّه را در این آیه لشكریان و اولیاى خدا دانسته و از قول زجاج آن را به معناى برگزیدگان خدا آورده است. به نوشته طباطبائى،<ref>همانجا</ref> تعبیر از مؤمنان به حزباللّه و وصف آنها به فلاح، نوعى شرف بخشیدن به آنان از سوى خداوند است. نقطه مقابل حزباللّه در قرآنكریم، حزبالشیطان است كه در آیات 14 تا 19 سوره مجادله وصفهایى درباره آنها آمده است. در این آیات حزبالشیطان قومیاند كه مغضوبین خدا را به دوستى گرفتهاند و به دروغ بر مؤمن بودن خود سوگند یاد میكنند. دامنه دروغگویى آنها تا آنجاست كه حتى در قیامت هم سوگند دروغ میخورند و با این حال میپندارند كه حق با آنهاست. آنان كسانى هستند كه شیطان بر آنها غلبه كرده و خدا را از یاد آنها برده است. | ||
==در احادیث== | ==در احادیث== | ||
در احادیث نیز حزباللّه مورد اشاره و تفسیر قرار گرفته است. پیامبر اكرم حزب على را حزب خود و حزب خود را حزباللّه شمرده | در احادیث نیز حزباللّه مورد اشاره و تفسیر قرار گرفته است. پیامبر اكرم حزب على را حزب خود و حزب خود را حزباللّه شمرده<ref>ابنبابویه، 1363ش، ج 2، ص 6</ref> و همین تعبیر را در مورد اهلبیت خود نیز به كار برده است.<ref>رجوع کنید به همان، ج 1، ص 292</ref> پیامبر اكرم در شمارش خصال على علیهالسلام فرمود على داراى خصالى است كه اگر یكى از آنها در كسى باشد همین فضیلت براى وى كافى است؛ از جمله اینكه حزب على علیهالسلام حزب خداست و حزب دشمنان وى حزبالشیطان.<ref>همو، 1362ش، ج 2، ص 496</ref> پیامبر همچنان على علیهالسلام را ملاك شناخت حزباللّه پس از خود ذكر كرده است.<ref>همو، 1417، ص 450، 583</ref> على علیهالسلام نیز، پس از توصیفى مفصّل از سیماى منافقان، آنان را با استناد به قرآن، مصداق حزبالشیطان شمرده<ref>رجوع کنید به نهجالبلاغة، خطبه 194</ref> و در مقابل، صفاتى همچون به جاآوردن واجبات و شكیبایى در این راه، شب زندهدارى، سادهزیستى، بیقرارى از بیم حسابرسى خدا، یاد مداوم خدا و آمرزشخواهى از گناهان را از جمله ویژگیهاى حزباللّه دانسته است.<ref>همان، خطبه 45</ref> امام حسن علیهالسلام، پس از بیعت مردم با وى، خود را مصداق حزباللّه معرفى كرد.<ref>مفید، 1403، ص 349؛ طوسى، الامالى، ص 121، 691</ref> امام حسین علیهالسلام نیز وقتى به درخواست معاویه لب به سخن گشود خود را مصداقحزباللّه خواند.<ref>احمدبن على طبرسى، ج 2، ص 22</ref> حضرت زینب علیهاالسلام، پس از واقعه كربلا در معرفى شهداى كربلا، آنان را حزباللّه خواند كه به دست حزبالشیطان كشته شدهاند.<ref>ابنطاووس، ص 108</ref> امام صادق علیهالسلام، در تعلیم زیارت امام حسین علیهالسلام به مخاطب خود آموخت كه در وقت زیارت، به امام حسین گفته شود كه شما از حزباللّه و حزب رسول خدا و حزب اهلبیت رسول خدا هستید.<ref>ابن قولویه، ص 256</ref> امام صادق علیهالسلام خود و یاران خود را نیز حزباللّه معرفى كرده است.<ref>مجلسى، ج 4، ص 25</ref> بنابر روایتى از امام رضا علیهالسلام در تفسیر آیه 249 سوره بقره، طالوت به سربازانش خبر داد كه آنها به وسیله نهر آب امتحان خواهند شد و هر كس بیش از یك كف دست از آب آن نهر بنوشد از حزباللّه نیست.<ref>قمى، ج 1، ص 82ـ83</ref> | ||
از دیگر مصادیق حزباللّه كه در احادیث آمده اویسِ قرنى | از دیگر مصادیق حزباللّه كه در احادیث آمده اویسِ قرنى است.<ref>رجوع کنید به مفید، 1413، ج 1، ص 316</ref> همچنین از قول پیامبراكرم نقل شده است كه هر كس سوره مجادله را بخواند در روز قیامت از زمره حزباللّه به شمار خواهد آمد.<ref>فضلبن حسن طبرسى، ج 9، ص 369</ref> | ||