کاربر ناشناس
حزبالله: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mahboobi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=فوریه|روز=۱|سال=۲۰۱۵|چند = 2}} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=فوریه|روز=۱|سال=۲۰۱۵|چند = 2}} | ||
حزباللّه، تعبیرى قرآنى در اشاره به پیروان دین حق. | حزباللّه، تعبیرى قرآنى در اشاره به پیروان دین حق. | ||
==در لغت و اصطلاح== | ==در لغت و اصطلاح== | ||
حزباللّه، به معناى گروهِ متشكلِ منسوب به خدا، در مقابل حزبالشیطان، سه بار در قرآنكریم ذكر شده است.<ref>رجوع کنید به مائده: 56، یكبار؛ مجادله: 22، دو بار</ref> حزب در لغت معانى گوناگونى دارد، از جمله یاران هم عقیده و تحت امر یك فرد، گروهى كه داراى یك هدف باشند، طایفه، وِرد و ذكر، جماعت، و مردم.<ref>خلیلبن احمد؛ ابنمنظور، ذیل «حزب»</ref> راغب اصفهانى<ref>ذیل «حزب»</ref> «فشردگى» را نیز در معناى آن لحاظ كرده است. حزباللّه در آیه 56 سوره مائده به معانیاى تفسیر شده كه با معناى لغوى آن در پیوند است، از جمله لشكر خدا، اولیاى خدا، شیعه خدا و یاران خدا. | حزباللّه، به معناى گروهِ متشكلِ منسوب به خدا، در مقابل حزبالشیطان، سه بار در قرآنكریم ذكر شده است.<ref>رجوع کنید به مائده: 56، یكبار؛ مجادله: 22، دو بار</ref> حزب در لغت معانى گوناگونى دارد، از جمله یاران هم عقیده و تحت امر یك فرد، گروهى كه داراى یك هدف باشند، طایفه، وِرد و ذكر، جماعت، و مردم.<ref>خلیلبن احمد؛ ابنمنظور، ذیل «حزب»</ref> راغب اصفهانى<ref>ذیل «حزب»</ref> «فشردگى» را نیز در معناى آن لحاظ كرده است. حزباللّه در آیه 56 سوره مائده به معانیاى تفسیر شده كه با معناى لغوى آن در پیوند است، از جمله لشكر خدا، اولیاى خدا، شیعه خدا و یاران خدا. | ||
==مصادیق حزب الله== | ==مصادیق حزب الله== | ||
خط ۲۱: | خط ۱۹: | ||
از دیگر مصادیق حزباللّه كه در احادیث آمده اویسِ قرنى است.<ref>رجوع کنید به مفید، 1413، ج 1، ص 316</ref> همچنین از قول پیامبراكرم نقل شده است كه هر كس سوره مجادله را بخواند در روز قیامت از زمره حزباللّه به شمار خواهد آمد.<ref>فضلبن حسن طبرسى، ج 9، ص 369</ref> | از دیگر مصادیق حزباللّه كه در احادیث آمده اویسِ قرنى است.<ref>رجوع کنید به مفید، 1413، ج 1، ص 316</ref> همچنین از قول پیامبراكرم نقل شده است كه هر كس سوره مجادله را بخواند در روز قیامت از زمره حزباللّه به شمار خواهد آمد.<ref>فضلبن حسن طبرسى، ج 9، ص 369</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۲۹: | خط ۲۶: | ||
{{ستون-شروع}} | {{ستون-شروع}} | ||
* قرآن. | |||
* نهجالبلاغة، چاپ صبحى صالح، بیروت، 1387، چاپ افست قم، بیتا. | |||
* ابنبابویه، الامالى، قم 1417. | |||
* همو، عیون اخبارالرضا، چاپ مهدى لاجوردى، قم 1363ش. | |||
* همو، كتاب الخصال، چاپ علیاكبر غفارى، قم 1362ش. | |||
* ابنطاووس، مقتل الحسین علیهالسلام، المسمى باللهوف فى قتلى باالطفوف، قم، 1417. | |||
* ابن قولویه، كامل الزیارات، چاپ جواد قیومى، قم 1417. | |||
* ابنمنظور. | |||
* عبیداللّهبن عبداللّه حسكانى، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، چاپ محمدباقر محمودى، تهران 1411/1990. | |||
* خلیلبن احمد، كتابالعین، چاپ مهدى مخزومى و ابراهیم سامرائى، قم 1405. | |||
* حسینبن محمد راغب اصفهانى، المفردات فى غریب القرآن، چاپ محمد سیدكیلانى، بیروت، بیتا. | |||
* طباطبائى. | |||
* احمدبن على طبرسى، الاحتجاج، چاپ محمدباقر خرسان، نجف 1386/1966، چاپ افست قم، بیتا. | |||
* فضلبن حسن طبرسى؛ طبرى، جامع؛ محمدبن حسن طوسى، الامالى، قم 1414. | |||
* همو، التبیان فى تفسیر القرآن، چاپ احمد حبیب قصیر عاملى، بیروت، بیتا. | |||
* محمدبن عمر فخررازى، التفسیر الكبیر، او، مفاتیح الغیب، بیروت 1421/2000. | |||
* علیبن ابراهیم قمى، تفسیر القمى، چاپ طیب موسوى جزائرى، قم 1404. | |||
* مجلسى. | |||
* محمدبن محمد مفید، الارشاد فى معرفة حججاللّه علیالعباد، قم 1413. | |||
* همو، كتاب الامالى، چاپ حسین استاد ولى و علیاكبر غفارى، قم 1403. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} |