پرش به محتوا

آیه تأسی: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۴۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۳ مارس ۲۰۱۹
جز
ویرایش شناسه
جز (←‏منابع: حذف منبع)
جز (ویرایش شناسه)
خط ۱۱: خط ۱۱:
| شأن نزول      =
| شأن نزول      =
| مکان نزول      = [[مدینه]]
| مکان نزول      = [[مدینه]]
|  موضوع        =  پیروی از [[پیامبر(ص)]]
|  موضوع        =  اعتقادی
| درباره          =
| درباره          = الگو قرار دادن از پیامبر(ص)  
| سایر            =
| سایر            =
| آیات مرتبط=
| آیات مرتبط=
}}
}}
'''آیه تَأَسی''' [[آیه]] ۲۱ [[سوره احزاب]] است که [[پیامبر(ص)]] را به عنوان الگو و اسوه نیکو معرفی کرده و از [[مسلمانان]] می‌خواهد از او پیروی کرده و از مخالفت با او بپرهیزند.  
'''آیه تَأَسی''' بیست و یکمین آیه [[سوره احزاب]] است که [[پیامبر(ص)]] را به عنوان الگو و اسوه نیکو معرفی کرده و از [[مسلمانان]] می‌خواهد از او پیروی کرده و از مخالفت با او بپرهیزند.  


این آیه در میان آیات [[جنگ احزاب]] نازل شده است. بنا بر نظر برخی از [[مفسران]] الگو بودن پیامبر(ص) مختص به این جنگ نیست و شامل تمامی زمان‌ها و مکان‌ها می‌شود و تمامی افعال و گفتار و [[سنت|سنت پیامبر(ص)]] را دربرمی‌گیرد. این یک وظیفه دائمی و همیشه ثابت برای تمام مسلمانان است؛ اما کسانی می‌توانند از این الگو استفاده کنند که به رحمت خداوند و روز [[قیامت]] ایمان داشته و لحظه‌ای از یاد خدا غافل نمی‌شوند
این آیه در میان آیات [[جنگ احزاب]] نازل شده است. بنا بر نظر برخی از [[مفسران]] الگو بودن پیامبر(ص) مختص به این جنگ نیست و شامل تمامی زمان‌ها و مکان‌ها و تمامی افعال، گفتار و [[سنت|سنت پیامبر(ص)]] می‌شود. این یک وظیفه دائمی و همیشه ثابت برای تمام مسلمانان است؛ اما کسانی می‌توانند از این الگو استفاده کنند که به رحمت خداوند و [[روز قیامت]] ایمان داشته و لحظه‌ای از یاد خدا غافل نمی‌شوند


عده‌ای از مفسران تأسی به پیامبر(ص) را [[واجب]] و برخی دیگر [[مستحب]] می‌دانند؛ چنانکه برخی دیگر قائل به تفصیل شده و تأسی در امور دینی را واجب و در امور دنیوی را مستحب دانسته‌اند.
عده‌ای از مفسران تأسی به پیامبر(ص) را [[واجب]] و برخی دیگر [[مستحب]] می‌دانند؛ چنانکه برخی دیگر قائل به تفصیل شده و تأسی در امور دینی را واجب و در امور دنیوی را مستحب دانسته‌اند.
همچنین در [[حضرت ابراهیم(ع)]]، اسوه حسنه در مبارزه با [[شرک]] و [[مشرکان]] معرفی شده است.


==متن و ترجمه آیه==
==متن و ترجمه آیه==
خط ۳۸: خط ۳۶:
به [[آیه]] ۲۱ [[سوره احزاب]]، آیه تأسی گفته می‌شود.<ref>هاشمی، فرهنگ فقه، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۱۶۸.</ref> [[خداوند]] بعد از توبیخ [[منافقین]] در آیات قبل،<ref> نظام الاعرج، غرائب القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۴۵۵.</ref> در این آیه، قبل از ذکر برخی از ویژگی‌های [[مؤمنان]] حقیقی، [[پیامبر اکرم(ص)]] را به عنوان پیشوا و اسوه برای مؤمنان معرفی کرده و از [[مسلمانان]] یا [[مکلف|مکلفین]]<ref>طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۳۲۸؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۵۴۸؛ سبزواری، ارشاد الاذهان، ۱۴۱۹ق، ص۴۲۵.</ref> و یا کسانی که از پیامبر(ص) تبعیت نکرده و به مخالفت با او می‌پرداختند،<ref> قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ۱۳۶۴ش،ج۱۴، ص۱۵۵، طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۱، ص۹۱.</ref> می‌خواهد که از پیامبر(ص) پیروی کرده و از مخالفت با او بپرهیزند.<ref>ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۲۲؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۱، ص۹۱.</ref> این آیه مسلمان حقیقی را کسی دانسته که به پیامبر(ص) اقتدا کرده و با هیچ کدام از دستورات وی مخالفت نکند.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۲۰۵.</ref>
به [[آیه]] ۲۱ [[سوره احزاب]]، آیه تأسی گفته می‌شود.<ref>هاشمی، فرهنگ فقه، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۱۶۸.</ref> [[خداوند]] بعد از توبیخ [[منافقین]] در آیات قبل،<ref> نظام الاعرج، غرائب القرآن، ۱۴۱۶ق، ج۵، ص۴۵۵.</ref> در این آیه، قبل از ذکر برخی از ویژگی‌های [[مؤمنان]] حقیقی، [[پیامبر اکرم(ص)]] را به عنوان پیشوا و اسوه برای مؤمنان معرفی کرده و از [[مسلمانان]] یا [[مکلف|مکلفین]]<ref>طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۳۲۸؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۵۴۸؛ سبزواری، ارشاد الاذهان، ۱۴۱۹ق، ص۴۲۵.</ref> و یا کسانی که از پیامبر(ص) تبعیت نکرده و به مخالفت با او می‌پرداختند،<ref> قرطبی، الجامع لأحکام القرآن، ۱۳۶۴ش،ج۱۴، ص۱۵۵، طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۱، ص۹۱.</ref> می‌خواهد که از پیامبر(ص) پیروی کرده و از مخالفت با او بپرهیزند.<ref>ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۲۲؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۱، ص۹۱.</ref> این آیه مسلمان حقیقی را کسی دانسته که به پیامبر(ص) اقتدا کرده و با هیچ کدام از دستورات وی مخالفت نکند.<ref>مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۶، ص۲۰۵.</ref>


[[قرآن کریم]] در آیات ۴ و ۶ [[سوره ممتحنه]]، [[حضرت ابراهیم(ع)]] را نیز به عنوان الگو و اسوه حسنه معرفی کرده است که در آن ابراهیم(ع) در برائت از [[شرک]] و [[مشرکان|مشرکین]] به عنوان اسوه معرفی شده است.<ref>سوره ممتحنه، آیه ۴، ۶</ref>
[[قرآن کریم]] در آیات ۴ و ۶ [[سوره ممتحنه]] نیز [[حضرت ابراهیم(ع)]] را در برائت از [[شرک]] و [[مشرکان|مشرکین]] به عنوان اسوه معرفی کرده است.<ref>سوره ممتحنه، آیه ۴، ۶</ref>


==معناشناسی اسوه==
==معناشناسی اسوه==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۹۹

ویرایش