پرش به محتوا

قزلباش: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۷ مارس ۲۰۱۹
جز
تمیز کاری
جز (ویکی سازی)
جز (تمیز کاری)
خط ۷۸: خط ۷۸:
==قزلباشان آناتولی (ترکیه) و بکتاشیه==
==قزلباشان آناتولی (ترکیه) و بکتاشیه==
{{اصلی|قزلباشان ترکیه}}
{{اصلی|قزلباشان ترکیه}}
[[علویان ترکیه]]، مهاجرانی بودند که پس از حمله [[مغول]] به ایران، رهسپار [[آسیای صغیر]] و [[آناتولی]] شدند. آنان از باورمندان [[شیعه]] [[دوازده‌امامی]] به شمار می‌آمدند<ref>دونمز، علویان ترکیه، ۱۳۸۹ش، ص۱۷‌و۱۸.؛ [http://fa.abna24.com/cultural/archive/2014/01/28/500994/story.html محمد صدر محمدی، تاریخ اجتماعی سیاسی علویان ترکیه.]</ref> که در حوزه عملی از [[فقه جعفری]]، فاصله گرفته‌ بودند.علوی‌گری خود از تلفیق تصوف با تشیع به وجود آمده و مظاهر تشیع در آن دیده می‌شود. آنان به [[پنج تن آل عبا]]، اعتقاد دارند و به سوگواری [[عاشورا]] ملتزم هستند.<ref>دونمز، علویان ترکیه، ۱۳۸۹ش، ص۱۰۸و۱۱۹.</ref>در طول زمان، بخشی از [[علویان]] به طریقت [[بکتاشیه]] روی آوردند که یکی از طریقت‌های [[تصوف]] بود و حاجی بکتاش، آن را در قرن هفتم، بنیان گذاشت.<ref>جمالی‌فر، مقدمه‎ای بر شناخت جامعه علویان ترکیه، ص۲۷.</ref> علویان غیر بکتاشی نیز جذب طریقت [[شیخ صفی الدین اردبیلی]] شدند و با شورش‌های خود در حمایت از دولت صفوی، حکومت [[عثمانی|عثمانیه]] را دچار چالش کرده بودند.<ref>دونمز، علویان ترکیه، ۱۳۸۹ش، ص۱۹.</ref> این اقدامات موجب شد که آنان به قزلباش ملقب گردند. قزلباش در ادبیات عثمانی‌ها به معنای کافر، زندیق و [[رافضی]] ملحد به کار می‌رفت.<ref>[http://www.ical.ir/index.php?option=com_k2&view=item&id=8042:%D9%86%D8%B8%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B1%D8%A8-%D9%80-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%88-%D8%AA%D8%B9%D8%B1%DB%8C%D9%81-%DA%A9%D9%81%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D9%81%D9%82%D9%87-%D8%AD%D9%86%D9%81%DB%8C-%D9%88/-%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%84-%D8%AC%D8%B9%D9%81%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86&Itemid=9 رسول جعفریان، «نظریه دارالحرب - دارالاسلام و تعریف کفر در فقه حنفی و تأثیر و تأثّر آن از رویدادهای خراسان در قرن دهم هجری».]</ref>
[[علویان ترکیه]]، مهاجرانی بودند که پس از حمله [[مغول]] به ایران، رهسپار [[آسیای صغیر]] و [[آناتولی]] شدند. آنان از باورمندان [[شیعه]] [[اثناعشری|دوازده‌امامی]] به شمار می‌آمدند<ref>دونمز، علویان ترکیه، ۱۳۸۹ش، ص۱۷‌و۱۸.؛ [http://fa.abna24.com/cultural/archive/2014/01/28/500994/story.html محمد صدر محمدی، تاریخ اجتماعی سیاسی علویان ترکیه.]</ref> که در حوزه عملی از [[فقه جعفری]]، فاصله گرفته‌ بودند.علوی‌گری خود از تلفیق تصوف با تشیع به وجود آمده و مظاهر تشیع در آن دیده می‌شود. آنان به [[پنج تن آل عبا]]، اعتقاد دارند و به سوگواری [[عاشورا]] ملتزم هستند.<ref>دونمز، علویان ترکیه، ۱۳۸۹ش، ص۱۰۸و۱۱۹.</ref>در طول زمان، بخشی از [[علویان]] به طریقت [[بکتاشیه]] روی آوردند که یکی از طریقت‌های [[تصوف]] بود و حاجی بکتاش، آن را در قرن هفتم، بنیان گذاشت.<ref>جمالی‌فر، مقدمه‎ای بر شناخت جامعه علویان ترکیه، ص۲۷.</ref> علویان غیر بکتاشی نیز جذب طریقت [[شیخ صفی الدین اردبیلی]] شدند و با شورش‌های خود در حمایت از دولت صفوی، حکومت [[عثمانی|عثمانیه]] را دچار چالش کرده بودند.<ref>دونمز، علویان ترکیه، ۱۳۸۹ش، ص۱۹.</ref> این اقدامات موجب شد که آنان به قزلباش ملقب گردند. قزلباش در ادبیات عثمانی‌ها به معنای کافر، زندیق و [[رافضی]] ملحد به کار می‌رفت.<ref>[http://www.ical.ir/index.php?option=com_k2&view=item&id=8042:%D9%86%D8%B8%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B1%D8%A8-%D9%80-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%88-%D8%AA%D8%B9%D8%B1%DB%8C%D9%81-%DA%A9%D9%81%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D9%81%D9%82%D9%87-%D8%AD%D9%86%D9%81%DB%8C-%D9%88/-%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%84-%D8%AC%D8%B9%D9%81%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86&Itemid=9 رسول جعفریان، «نظریه دارالحرب - دارالاسلام و تعریف کفر در فقه حنفی و تأثیر و تأثّر آن از رویدادهای خراسان در قرن دهم هجری».]</ref>


قزلباشان سرزمین‌های [[عثمانی]] به تدریج در میان فرقه [[بکتاشیه]] جای گرفتند و با آنان درآمیختند. در این دوره، بکتاشیان به تشویق دولت عثمانی نقش واسطه‌ میان حکومت و طوایف قزلباش را عهده‌دار شدند تا حاکمیت بتواند از این طریق، قزلباش‌ها را نیز زیر نظر داشته باشد. از سوی دیگر جذب قزلباش‌ها در فرقه بکتاشیه، عامل موثری در پذیرش عقاید [[شیعی]] در میان بکتاشیان گردید.<ref>دونمز، علویان ترکیه، ۱۳۸۹ش، ص۱۹.</ref>
قزلباشان سرزمین‌های [[عثمانی]] به تدریج در میان فرقه [[بکتاشیه]] جای گرفتند و با آنان درآمیختند. در این دوره، بکتاشیان به تشویق دولت عثمانی نقش واسطه‌ میان حکومت و طوایف قزلباش را عهده‌دار شدند تا حاکمیت بتواند از این طریق، قزلباش‌ها را نیز زیر نظر داشته باشد. از سوی دیگر جذب قزلباش‌ها در فرقه بکتاشیه، عامل موثری در پذیرش عقاید [[شیعی]] در میان بکتاشیان گردید.<ref>دونمز، علویان ترکیه، ۱۳۸۹ش، ص۱۹.</ref>
confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۴۴

ویرایش