پرش به محتوا

محکم و متشابه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Lohrasbi
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Lohrasbi
خط ۳۲: خط ۳۲:


بنابر این تفسیر، قرآن هم محکم و متقن است و هم شبیه به یکدیگر است. و اگر در سورۀ آل عمران این تقسیم انجام گرفته، نه از این باب است که قرآن بر دو بخش است، بلکه از این جهت است که فتنه گران و کژ اندیشان از تشابه‌ها و پیام‌های همانند قرآن خوب بهره برداری نمی‌کنند و در پی فتنه جویی و تأویل‌های غلط هستند و اگر قرآن کریم و یا برخی از آیات آن دو پهلو و اشتباه برانگیز باشد، چگونه {{متن قرآن|'''عَرَ‌بِيٍّ مُّبِينٍ'''|سوره= شعراء|آیه= ۱۹۵}} و {{متن قرآن|'''تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ'''|سوره= نحل|آیه= ۸۹}}است و چگونه وسیله هدایت و کتاب نور و رحمت است.
بنابر این تفسیر، قرآن هم محکم و متقن است و هم شبیه به یکدیگر است. و اگر در سورۀ آل عمران این تقسیم انجام گرفته، نه از این باب است که قرآن بر دو بخش است، بلکه از این جهت است که فتنه گران و کژ اندیشان از تشابه‌ها و پیام‌های همانند قرآن خوب بهره برداری نمی‌کنند و در پی فتنه جویی و تأویل‌های غلط هستند و اگر قرآن کریم و یا برخی از آیات آن دو پهلو و اشتباه برانگیز باشد، چگونه {{متن قرآن|'''عَرَ‌بِيٍّ مُّبِينٍ'''|سوره= شعراء|آیه= ۱۹۵}} و {{متن قرآن|'''تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ'''|سوره= نحل|آیه= ۸۹}}است و چگونه وسیله هدایت و کتاب نور و رحمت است.
۲. احتمال دیگر این که معنای محکم و متشابه در [[سوره هود|سورۀ هود]] و [[سوره زمر|زمر]] به معنایی باشد که در سورۀ آل عمران مطرح شده است و محکم در این سوره معنای واضح و غیرمخفی در عبارت و ظاهر کلمات و در مقوله تفسیر باشد و متشابه به معنای مشتبه و غیر ظاهر و نیازمند تأویل. در این صورت، هم همه قرآن ظاهرش مستحکم و تردیدناپذیر است و هم باطن آن تأویل پذیر و اشتباه برانگیز است.
۲. احتمال دیگر این که معنای محکم و متشابه در [[سوره هود|سورۀ هود]] و [[سوره زمر|زمر]] به معنایی باشد که در سورۀ آل عمران مطرح شده است و محکم در این سوره معنای واضح و غیرمخفی در عبارت و ظاهر کلمات و در مقوله تفسیر باشد و متشابه به معنای مشتبه و غیر ظاهر و نیازمند تأویل. در این صورت، هم همه قرآن ظاهرش مستحکم و تردیدناپذیر است و هم باطن آن تأویل پذیر و اشتباه برانگیز است.
بنابراین، مقولۀ محکم به ظاهر کلام و در محدوده [[تفسیر]] قرار می‌گیرد و متشابه در مقولۀ باطن و در محدودۀ تأویل. هر یک از این دو احتمال اول، دارای اشکالات فراوان و دفاع از آن بسیار دشوار است و لذا احتمال و توجیه سوم توجه و مورد تأیید نویسنده قرار گرفته است.
بنابراین، مقولۀ محکم به ظاهر کلام و در محدوده [[تفسیر]] قرار می‌گیرد و متشابه در مقولۀ باطن و در محدودۀ تأویل. هر یک از این دو احتمال اول، دارای اشکالات فراوان و دفاع از آن بسیار دشوار است و لذا احتمال و توجیه سوم توجه و مورد تأیید نویسنده قرار گرفته است.
۳. محکم و متشابه در سورۀ هود و زمر به معنای اتقان و طبق ریشه لغوی آن است. اما متشابهات در سورۀ آل عمران غیر از متشابه است و محکم و متشابه از احکام و تشابه خاصی و محدوده معینی سخن می‌گوید که با آن دو متفاوت است، و این تفاوت به دلیل قرینه‌ای است که در این آیه بکار رفته و بعداً توضیح می‌دهیم.
۳. محکم و متشابه در سورۀ هود و زمر به معنای اتقان و طبق ریشه لغوی آن است. اما متشابهات در سورۀ آل عمران غیر از متشابه است و محکم و متشابه از احکام و تشابه خاصی و محدوده معینی سخن می‌گوید که با آن دو متفاوت است، و این تفاوت به دلیل قرینه‌ای است که در این آیه بکار رفته و بعداً توضیح می‌دهیم.


کاربر ناشناس