صالح المؤمنین: تفاوت میان نسخه‌ها

صالح‌المؤمنین فردی است که خداوند او را به همراه خود، [[جبرئیل]] و دیگر [[فرشتگان]] پشتیبان [[پیامبر اسلام(ص)]] معرفی کرده است. مفسران [[شیعه]] و برخی از [[مفسران]] اهل‌سنت معتقدند که مصداق صالح‌المؤمنین امام علی(ع) است. برخی از مفسران [[اهل سنت]] با این اعتقاد که صالح‌المؤمنین اسم جنس است، آن را شامل جمعی از [[مسلمانان]] با [[تقوا]] می‌دانند و [[خلیفه اول]] و [[خلیفه دوم|دوم]] را از جمله مصادیق آن معرفی کرده‌اند.

واژه صالح‌المؤمنین که از آیه چهارم [[سوره تحریم]] گرفته شده به‌معنای بهترین [[مؤمنان]] یا مؤمنان شایسته است؛ کسانی‌که عمل آنها خوب، مطابق [[عدل]] و [[انصاف]] و مورد رضای [[خدا]] است و فسادی در آن راه ندارد.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۴۲.</ref>  

 

بعضی از [[مفسران]] صالح را در ترکیب مذکور اسم جنس دانسته که بر جمعی از [[مسلمانان]] صادق است؛<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۷۱؛ آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۳۴۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۸۰.</ref> از این‌رو آن را شامل همه مؤمنان صالح، با [[تقوا]] و کامل الایمان می‌دانند.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۸۰.</ref> در مقابل برخی عمومیت صالح‌المومنین بر همه مسلمانان رد کرده و معتقدند این واژه فقط بر یک شخص قابل صدق است. به گفته علامه طباطبایی «صالح‌المومنین» معنایی غیر از معنای «الصالح من المومنین» دارد؛ چراکه ترکیب دوم به دلیل داشتن الف و لام بر سر کلمه صالح اسم جنس است و افاده عموم می‌کند؛ ولی ترکیب اول جنسیت و کلیت را نمی‌رساند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۳۳۲.</ref>