صالح المؤمنین: تفاوت میان نسخه‌ها

بعضی از [[مفسران]] صالح را در ترکیب مذکور اسم جنس دانسته که بر جمعی از [[مسلمانان]] صادق است؛<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۴۷۱؛ آلوسی، روح المعانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۳۴۸؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۸۰.</ref> از این‌رو آن را شامل همه مؤمنان صالح، با [[تقوا]] و کامل الایمان می‌دانند.<ref> مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۲۴، ص۲۸۰.</ref> در مقابل برخی عمومیت صالح‌المومنین بر همه مسلمانان رد کرده و معتقدند این واژه فقط بر یک شخص قابل صدق است. به گفته علامه طباطبایی «صالح‌المومنین» معنایی غیر از معنای «الصالح من المومنین» دارد؛ چراکه ترکیب دوم به دلیل داشتن الف و لام بر سر کلمه صالح اسم جنس است و افاده عموم می‌کند؛ ولی ترکیب اول جنسیت و کلیت را نمی‌رساند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۳۳۲.</ref>

درباره شأن نزول این [[آیه]] روایات متعددی در منابع روایی [[شیعه]] و [[اهل‌سنت]] آمده است که از اذیت و آزار برخی [[زنان پیامبر اسلام(ص)]] نسبت به او حکایت دارد. طبق این روایات روزی پیامبر اسلام نزد یکی از همسران خود مقداری عسل تناول فرمود که باعث ناراحتی [[عایشه]] و [[حفصه]] به دلیل عدم رعایت نوبت حضور پیامبر نزد آنان گردید. آن دو تصمیم گرفتند زمانی‌که پیامبر(ص) نزد آنان رفت با کناره‌گیری از وی به بهانه بوی بد عسلی که خورده است آن حضرت را اذیت و آزار کنند و برخی از دیگر [[زنان پیامبر]] را نیز همراه خود کردند؛ این در حالی بود که پیامبر اسلام(ص) همیشه خوشبو و معطر بود. بعد از این برخورد زنان، پیامبر اسلام خوردن عسل را بر خود تحریم کرد و در برخی روایات آمده که از همسران خود نیز کناره و تصمیم به [[طلاق]] آنان گرفت و ناراحتی زیادی در قلب خود احساس می‌کرد. بعد از مدتی خداوند با نزول آیات سوره تحریم، پیامبر(ص) را از حرام کردن چیزهایی که بر او [[حلال]] است، باز داشت و برای حمایت از حیثیت او آیه ۴ سوره تحریم را نازل کرد. در این آیه خداوند، خود، [[جبرئیل]]، صالح المؤمنین و دیگر فرشتگان را حامی و مدافع پیامبر(ص) معرفی کرده است.<ref>واحدی، اسباب نزول القرآن، ۱۴۱۱ق، ص۴۵۹-۴۶۱.</ref>

این آیه را خطاب به حفصه و عایشه دانسته‌اند.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۳۰، ص۵۷۰.</ref> و از آنان می‌خواهد به دلیل آزاری که به پیامبر(ص) رسانده‌اند [[توبه]] کنند و با زبان تهدید به آنان هشدار می‌دهد اگر بر اذیت آن حضرت اصرار ورزند بدانند که خداوند به خاطر عنایتی که به پبامبرش دارد، ولی و سرپرست اوست و در هر خطری که او را تهدید کند پشتیبان او است و جبرئیل، بهترین مومنان و دیگر فرشتگان نیز حامی و پشتیبان رسول خدا خواهند بود.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۹، ص۳۳۱.</ref>