اردن: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←اماکن زیارتی) |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| جمعیت = ۱۴۶،۵۹۷ (پورتال اهل بیت در ۲۰۰۸) • ۶۲.۰۰۰ (مرکز تحقیقات pew در ۲۰۰۹) | | جمعیت = ۱۴۶،۵۹۷ (پورتال اهل بیت در ۲۰۰۸) • ۶۲.۰۰۰ (مرکز تحقیقات pew در ۲۰۰۹) | ||
| پیشینه = قرن چهارم قمری | | پیشینه = قرن چهارم قمری | ||
| درصد به جمعیت کشور = کمتر از ۲٪ | | درصد به جمعیت کشور = کمتر از ۲٪ | ||
| درصد به جمعیت مسلمانان= کمتر از ۱٪ | | درصد به جمعیت مسلمانان= کمتر از ۱٪ | ||
| آداب و رسوم = | | آداب و رسوم = | ||
| پیشینه = قرن چهارم قمری | | پیشینه = قرن چهارم قمری | ||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
| اجتماعی = جهاد المحیسن | | اجتماعی = جهاد المحیسن | ||
}} | }} | ||
'''اُردن'''، با نام رسمی '''اُردُن هاشمی'''، از کشورهای جنوب غربی آسیا است. [[جنگ موته]] در جنوب این کشور رخ داده است، البته در آن زمان اردن کشور مستقلی نبود و در کنار [[فلسطین]] بخشی از [[شام]] | '''اُردن'''، با نام رسمی '''اُردُن هاشمی'''، از کشورهای جنوب غربی آسیا است. [[جنگ موته]] در جنوب این کشور رخ داده است، البته در آن زمان اردن کشور مستقلی نبود و در کنار [[فلسطین]] بخشی از [[شام]] به شمار میآمد. آرامگاه [[جعفر طیار]]، مزار و محل شهادت شهدای موته و [[غار اصحاب کهف]] از جمله زیارتگاههای محترم نزد شیعیان در این کشور است. پیشینه [[تشیع]] در اردن به قرن چهارم قمری باز میگردد. در قرن پنجم تسلط [[فاطمیان]] [[مصر]] بر این کشور بر نفوذ تشیع در آن افزود، اما تسلط سلجوقیان، ایوبیان و اشغال برخی شهرهای فلسطین به دست صلیبیان، سبب مهاجرت شیعیان اردن به [[لبنان]] گردید. | ||
شیعیان اردن متکشل از چچنها(حدود ۲،۰۰۰ تن) و شماری شیعه مهاجر از کشورهای [[عراق]] و لبنان | شیعیان اردن متکشل از چچنها(حدود ۲،۰۰۰ تن) و شماری شیعه مهاجر از کشورهای [[عراق]] و لبنان هستند و شمار اندکی [[دروزیان|دروزی]](حدود ۲۰۰ تن) نیز در این کشور زندگی میکنند. آمار دقیقی از جمعیت شیعیان این کشور در دست نیست. [[پورتال اهل بیت]]، شمار آنان را در ۲۰۰۸م ۱۴۶،۵۹۷ تن و مرکز تحقیقات pew در ۲۰۰۹م ۶۲.۰۰۰ تن تخمین زدهاند. در مجموع حدود ۲٪ از جمعیت این کشور را شیعیان تکشیل میدهند. شیعیان اردن تحت فشار دولت این کشور مسجد و [[حسینیه|حسینیهای]] ندارد، آنان مراسم [[عزاداری محرم]] را در مزار شهدای موته برگزار میکردند، اما دولت اردن به دلیل هراس از نفوذ و گسترش تشیع در این کشور، مانع از برگزاری این مراسم شد. عبدالله دوم، پادشاه این کشور نیز نخستین کسی بود که مسئله خطر [[هلال شیعی]] را مطرح کرد. افرادی نیز با اتهام ترویج مذهب شیعه در این کشور بازداشت شدهاند. | ||
== اطلاعات عمومی== | == اطلاعات عمومی== |