پرش به محتوا

عبدالعظیم حسنی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (تمیز کاری)
imported>Fayaz
خط ۲۵: خط ۲۵:
عبدالعظیم بن عبدالله بن علی بن حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابی‌طالب، مشهور به عبدالعظیم حسنی، شاه عبدالعظیم و سیدالکریم، در [[پنج‌شنبه]]  [[۴ ربیع‌الثانی]] سال ۱۷۳ق، در زمان حکومت [[هارون الرشید]]، در [[مدینه]] (درباره محل ولادت وی اختلاف است) متولد شد.<ref>تهرانی، الذریعة، دار الاضواء، ج۷، ص۱۶۹؛ بر آستان کرامت، ۱۳۹۲ش، ص۵.</ref> پدرش عبدالله بن علی قافه و مادرش دختر اسماعیل بن ابراهیم بوده که به «هیفاء» موسوم است.<ref>ابن عنبه، عمده الطالب، ۱۳۸۰ش، ص۹۴.</ref> نسب وی به [[امام مجتبی(ع)]] می‌رسد. [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] از عالمان شیعی می‌گوید: پس از رحلت وی به هنگام [[غسل میت|غسل]]، رقعه‌ای در لباسش یافت شد که نسب وی در آن بدین صورت نوشته بود: من ابوالقاسم فرزند عبدالله، فرزند علی، فرزند حسن، فرزند [[زید بن حسن بن علی|زید]]، فرزند [[امام حسن(ع)]] ابن [[علی بن ابی طالب]] هستم.<ref>نجاشی، رجال نجاشی، ۱۴۱۶ق، ص۲۴۸.</ref> [[میرداماد]] عبدالعظیم را دارای نسب روشن و شرافت آشکار توصیف می‌کند.<ref>میرداماد، الرواشح السماویة، ۱۴۲۲ق، ص۸۶.</ref>
عبدالعظیم بن عبدالله بن علی بن حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابی‌طالب، مشهور به عبدالعظیم حسنی، شاه عبدالعظیم و سیدالکریم، در [[پنج‌شنبه]]  [[۴ ربیع‌الثانی]] سال ۱۷۳ق، در زمان حکومت [[هارون الرشید]]، در [[مدینه]] (درباره محل ولادت وی اختلاف است) متولد شد.<ref>تهرانی، الذریعة، دار الاضواء، ج۷، ص۱۶۹؛ بر آستان کرامت، ۱۳۹۲ش، ص۵.</ref> پدرش عبدالله بن علی قافه و مادرش دختر اسماعیل بن ابراهیم بوده که به «هیفاء» موسوم است.<ref>ابن عنبه، عمده الطالب، ۱۳۸۰ش، ص۹۴.</ref> نسب وی به [[امام مجتبی(ع)]] می‌رسد. [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] از عالمان شیعی می‌گوید: پس از رحلت وی به هنگام [[غسل میت|غسل]]، رقعه‌ای در لباسش یافت شد که نسب وی در آن بدین صورت نوشته بود: من ابوالقاسم فرزند عبدالله، فرزند علی، فرزند حسن، فرزند [[زید بن حسن بن علی|زید]]، فرزند [[امام حسن(ع)]] ابن [[علی بن ابی طالب]] هستم.<ref>نجاشی، رجال نجاشی، ۱۴۱۶ق، ص۲۴۸.</ref> [[میرداماد]] عبدالعظیم را دارای نسب روشن و شرافت آشکار توصیف می‌کند.<ref>میرداماد، الرواشح السماویة، ۱۴۲۲ق، ص۸۶.</ref>
=== تشکیک در تاریخ تولد و وفات===
=== تشکیک در تاریخ تولد و وفات===
[[رضا استادی]] در [[مجله نور علم]] معتقد است که قدیمی‌ترین منبعی که تاریخ تولد و وفات عبدالعظیم حسنی را ذکر کرده کتاب نور الآفاق نوشته جواد شاه عبدالعظیمی (م۱۳۵۵ق) است. استادی با کنار هم گذاشتن مطالب متعددی از این کتاب نتیجه می‌گیرد بسیاری از گفته‌های او فاقد استناد و بلکه ساختگی است. یکی از همین سخنان ساختگی، تاریخ تولد و وفات حضرت عبدالعظیم حسنی است که از کتاب او به چند کتاب دیگر نیز راه‌ یافته است. <ref>[http://www.ensani.ir/storage/Files/20120426120106-4044-166.pdf مجله نور علم شماره ۵۰-۵۱ ص ۲۹۷-۳۰۱]</ref> چند سال بعد از انتشار مقاله استادی، [[رسول جعفریان]] پژوهش‌گر تاریخ اسلام خلاصه‌ای از تحقیقات استادی را منتشر کرد.<ref>[http://anjom.ir/news/92-news1393/2906-rasol-jafarian-veladat-vafat-hazrat-masome.html انتقادهای رسول جعفریان درباره دو تاریخ ساختگی]</ref>
[[رضا استادی]]، از پژوهشگران [[حوزه علمیه قم]] در پژوهشی پیرامون زندگی عبدالعظیم نتیجه گرفت قدیمی‌ترین منبع تاریخ تولد و وفات عبدالعظیم حسنی کتاب نور الآفاق نوشته جواد شاه عبدالعظیمی (م۱۳۵۵ق) است و بسیاری از گفته‌های او فاقد استناد و بلکه ساختگی است. یکی از همین سخنان بی‌اعتبار، تاریخ تولد و وفات عبدالعظیم حسنی است که از کتاب او به چند کتاب دیگر نیز راه‌ یافته است. <ref>[http://www.ensani.ir/storage/Files/20120426120106-4044-166.pdf مجله نور علم شماره ۵۰-۵۱ ص ۲۹۷-۳۰۱]</ref> چند سال بعد از انتشار مقاله استادی، [[رسول جعفریان]] پژوهش‌گر تاریخ اسلام خلاصه‌ای از تحقیقات استادی را منتشر کرد.<ref>[http://anjom.ir/news/92-news1393/2906-rasol-jafarian-veladat-vafat-hazrat-masome.html انتقادهای رسول جعفریان درباره دو تاریخ ساختگی]</ref>
 
=== همسر و فرزندان ===
=== همسر و فرزندان ===
همسر عبدالعظیم، دختر عمویش، خدیجه، دختر قاسم بن حسن امیر، مکنّی به ابومحمد بود. عبدالعظیم از او صاحب دو فرزند به نام‌های محمد و ام سَلَمِه شد.<ref>واعظ کجوری، جنه النعیم، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۳۹۰؛ ابن عنبه، عمده الطالب، ۱۳۸۰ش، ص۹۴.</ref> [[شیخ عباس قمی]]، محمد پسر عبدالعظیم را مردی بزرگوار توصیف می‌کند که به مقام زهد و عبادت شهرت داشت.<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۵۸۵.</ref>
همسر عبدالعظیم، دختر عمویش، خدیجه، دختر قاسم بن حسن امیر، مکنّی به ابومحمد بود. عبدالعظیم از او صاحب دو فرزند به نام‌های محمد و ام سَلَمِه شد.<ref>واعظ کجوری، جنه النعیم، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۳۹۰؛ ابن عنبه، عمده الطالب، ۱۳۸۰ش، ص۹۴.</ref> [[شیخ عباس قمی]]، محمد پسر عبدالعظیم را مردی بزرگوار توصیف می‌کند که به مقام زهد و عبادت شهرت داشت.<ref>قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۵۸۵.</ref>
کاربر ناشناس