حج: تفاوت میان نسخه‌ها

[[قرآن]] از افرادی که مانع حج دیگران شده‌اند، به بدی یاد می‌کند: «آنها كسانى هستند كه كافر شدند و شما را از (زیارت) مسجد الحرام و رسیدن قربانی‌هایتان به محل قربانگاه بازداشتند».<ref>سوره فتح، آیه۲۵.</ref> در [[روایات]] نیز از ترک حج به صورت جمعی و تعطیلی آن به‌شدت نکوهش شده است:

* [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]]: اگر مردم حج را ترک کنند، بر آنان [[عذاب]] نازل می‌شود.<ref>کلینی،‌ الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۷۱.</ref>

نخستین جلوگیری از حج مسلمانان را [[شرک|مشرکان]] مکه و در سال [[سال ۶ هجری قمری|ششم هجری]] انجام دادند. مشرکان به [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و [[اسلام|مسلمانان]] که به قصد حج از [[مدینه]] به سوی [[مکه]] حرکت کرده بودند اجازه انجام حج ندادند. در پی این ممانعت، [[صلح حدیبیه]] شکل گرفت که به مسلمانان اجازه می‌داد از سال بعد بتوانند خانه خدا را [[زیارت]] کنند.<ref>بیهقی، دلائل‏ النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۱۴۵.</ref>

'''تحریم حج در زمان صفویه و قاجار'''{{سخ}}مسیر حج ایرانیان در زمان حکومت [[صفویان|صفویه]] از سرزمین‌های [[حکومت عثمانی|دولت عثمانی]] می‌گذشت و سفر به قلمرو عثمانی، به ویژه هنگامی كه آتش نبرد میان دو دولت برافروخته بود، با موانع و مشكلاتی روبه‌رو می‌شد. [[شاه عباس صفوی]] كه حج‌‌گزاری ایرانیان را عامل سرازیر شدن پولِ بسیار به كشور دشمن می‌دید، سفر حج را مدتی ممنوع كرد. در سال‌های پایانی دولت قاجار نیز به دلیل وقوع جنگ جهانی اول و درگیر شدن [[خاورمیانه]] در این نبردها، به ویژه گسترش دامنه نبرد به [[عراق]]، حج‌‌گزاری ایرانیان و دیگر كشورهای منطقه به مدت پنج سال قطع شد.<ref>محمد حسینی، کامران، مدخل ایران، دانش‌نامه حج و حرمین شریفین.</ref>  

'''حکومت آل سعود و ممنوعیت حج'''{{سخ}}با حاكمیت [[آل سعود|خاندان سعود]] در [[حجاز]] و ویران‌کردن برخی از مكان‌های مقدس مكه و مدینه، بسیاری از كشورهای مسلمان، سفر حج شهروندان خود را ممنوع كردند. دولت ایران نیز در سال ۱۳۰۴ شمسی سفر ایرانیان به مكه و مدینه را ممنوع كرد و كنسولگری‌های خود در كشورهای عراق، سوریه و مصر را مأمور پیشگیری از سفر ایرانیان به مكه کرد.<ref>محمد حسینی، کامران، مدخل ایران، دانش‌نامه حج و حرمین شریفین.</ref>

در سال ۱۳۲۲شمسی زائری ایرانی به نام ابوطالب یزدی، به دلیل گرمی هوا درون [[مسجد الحرام|مسجدالحرام]] دچار تهوع شد و مأموران حرم كه می‌پنداشتند وی قصد آلوده‌کردن مسجد الحرام را داشته، او را بازداشت و پس از محاكمه، اعدام كردند. دولت ایران به اجرای این حكم اعتراض و حج ایرانیان را برای چند سال ممنوع كرد.<ref>محسن صدر، یادداشت‌های صدر الاشراف(۵۵)، مجله وحید، شاره۸۶،‌ ص۲۸۰-۲۸۱، بهمن۱۳۴۹ش.</ref>