کاربر ناشناس
تجافی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
اضافه کردن لینک
imported>Hasaninasab (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جا:ویرایش}} بندانگشتی|تجافی در تشهد '''تجافی''' به معنای آن ا...» ایجاد کرد) |
imported>Hasaninasab جز (اضافه کردن لینک) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
'''تجافی''' به معنای آن است که [[نماز|نمازگزار]] در هنگام [[تشهد|تشهّد]] امام جماعت، به حالت نیم‌خیز بنشیند. به بازکردن دست‌ها در هنگام [[رکوع]] و [[سجده]] نیز تجافی می‌گویند. | '''تجافی''' به معنای آن است که [[نماز|نمازگزار]] در هنگام [[تشهد|تشهّد]] امام جماعت، به حالت نیم‌خیز بنشیند. به بازکردن دست‌ها در هنگام [[رکوع]] و [[سجده]] نیز تجافی می‌گویند. | ||
'''در تشهد''': اگر مأموم در رکعت دوم یا آخرِ نماز، به امام جماعت اقتدا کند، در هنگام تشهد امام، تجافی می‌کند. یعنی انگشتان دو دست و پاها را بر روی زمین می‌گذارد و زانوها را بلند می‌کند. تجافی طبق نظر فقیهانی مانند آیت‌الله | '''در تشهد''': اگر مأموم در رکعت دوم یا آخرِ نماز، به امام جماعت اقتدا کند، در هنگام تشهد امام، تجافی می‌کند. یعنی انگشتان دو دست و پاها را بر روی زمین می‌گذارد و زانوها را بلند می‌کند. تجافی طبق نظر فقیهانی مانند [[سیدعلی حسینی خامنه‌ای|آیت‌الله خامنه‌ای]]، [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، [[حسین وحید خراسانی|آیت‌الله وحید خراسانی]] و [[سید علی حسینی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]]، تجافی در تشهد رکعت دوم و چهارم احتیاطِ واجب است. نمازگزار در هنگام تجافی طبق نظر فقها می‌تواند سکوت کند یا ذکر تشهد یا هر ذکر دیگری بگوید.<ref>[http://hawzahnews.com/detail/News/373979 از تجافی در نماز چه می‌دانیم]</ref> | ||
'''در رکوع و سجده''': به معنای بازکردن آرنج دست‌هاست که برای مردان مستحب است.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج ۲، ص۳۵۳</ref> | '''در رکوع و سجده''': به معنای بازکردن آرنج دست‌هاست که برای مردان مستحب است.<ref>فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۵ش، ج ۲، ص۳۵۳</ref> | ||