پرش به محتوا

سلفیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ سپتامبر ۲۰۲۰
جز
تمیزکاری
(ویرایش شناسه)
جز (تمیزکاری)
خط ۳۸: خط ۳۸:
به‌باور سلفیان، [[قرآن]] و [[سنت]] پیامبر تنها با تفسیر [[صحابه]]، [[تابعین]] و [[تابعینِ تابعین]] معتبر است. آنها [[عقل]] را حجت نمی‌دانند و برای فهم آموزه‌های دینی تنها بر [[آیات قرآن]] و [[حدیث|احادیث]] تکیه می‌کنند.
به‌باور سلفیان، [[قرآن]] و [[سنت]] پیامبر تنها با تفسیر [[صحابه]]، [[تابعین]] و [[تابعینِ تابعین]] معتبر است. آنها [[عقل]] را حجت نمی‌دانند و برای فهم آموزه‌های دینی تنها بر [[آیات قرآن]] و [[حدیث|احادیث]] تکیه می‌کنند.


طبق برداشت سلفیه از اصل [[توحید]]، بسیاری از مسلمانان [[شرک|مشرک‌اند]]. [[ابن تیمیه|ابن‌تیمیه]]، [[ابن‌قیم جوزیه]]، [[محمد بن عبدالوهاب]]، محمد شوکانی و [[رشید رضا]] از مهمترین نظریه‌پردازان سلفیه هستند. مشهورترین جریان‌های سلفی معاصر هم عبارت‌اند از:‌ [[وهابیت]]، [[اِخوان‌المسلمین]] و [[دیُوبندیه]].
طبق برداشت سلفیه از اصل [[توحید]]، بسیاری از مسلمانان [[شرک|مشرک‌اند]]. [[ابن تیمیه|ابن‌تیمیه]]، [[ابن‌قیم جوزیه]]، [[محمد بن عبدالوهاب]]، محمد شوکانی و [[رشیدرضا]] از مهمترین نظریه‌پردازان سلفیه هستند. مشهورترین جریان‌های سلفی معاصر هم عبارت‌اند از:‌ [[وهابیت]]، [[اِخوان‌المسلمین]] و [[دیوبندیه|دیُوبندیه]].


برپایه اعتقادات سلفیه، گروه‌های جهادی و تندرویی همچون [[طالبان]]، [[القاعده]] و [[داعش]] شکل گرفته‌اند که بسیاری از مسلمانان را [[کافر]] و [[جهاد]] با آنان را وظیفه خود می‌دانند.
برپایه اعتقادات سلفیه، گروه‌های جهادی و تندرویی همچون [[طالبان]]، [[القاعده]] و [[داعش]] شکل گرفته‌اند که بسیاری از مسلمانان را [[کافر]] و [[جهاد]] با آنان را وظیفه خود می‌دانند.
خط ۸۰: خط ۸۰:


===اِخوان المسلمین===
===اِخوان المسلمین===
سازمان اِخوان‌المسلمین جریانی سَلَفی است که توسط حسن البنا در [[مصر]] تأسیس شد. حسن البنا پیرو اصلاح‌طلبِ پیش از خود رشید رضا بود که از یک سو تحت تأثیر دیدگاه‌های ابن‌تیمیه و محمد عبده، تفکر سلفی داشت؛<ref>فرمانیان، جریان‌شناسی فکری  فرهنگی سلفی‌گری معاصر، ۱۳۵۲ش، ص۱۰۸تا۱۱۰.</ref> و از سوی دیگر با تأثیرپذیری از [[سید جمال‌الدین اسدآبادی]] در راه وحدت مسلمانان تلاش می‌کرد.<ref>فرمانیان، «سلفیه و تقریب»، ص۱۴۳و۱۴۴.</ref>
سازمان اِخوان‌المسلمین جریانی سَلَفی است که توسط حسن البنا در [[مصر]] تأسیس شد. حسن البنا پیرو اصلاح‌طلبِ پیش از خود رشیدرضا بود که از یک سو تحت تأثیر دیدگاه‌های ابن‌تیمیه و محمد عبده، تفکر سلفی داشت؛<ref>فرمانیان، جریان‌شناسی فکری  فرهنگی سلفی‌گری معاصر، ۱۳۵۲ش، ص۱۰۸تا۱۱۰.</ref> و از سوی دیگر با تأثیرپذیری از [[سید جمال‌الدین اسدآبادی]] در راه وحدت مسلمانان تلاش می‌کرد.<ref>فرمانیان، «سلفیه و تقریب»، ص۱۴۳و۱۴۴.</ref>


حسن البنا در سال ۱۹۲۸م هسته اولیه اخوان‌المسلمین را با شش نفر از جوانان پیرو خود در مصر تشکیل داد. به‌زودی این جمعیت  شعبه‌های متعددی در شهرهای مختلف [[مصر]]، [[فلسطین]]، [[سودان]]، [[عراق]] و [[سوریه]] پیدا کرد و او بین پیروانش به‌عنوان مرشد عام لقب یافت.<ref> آسایش طلب، «البنا».</ref>
حسن البنا در سال ۱۹۲۸م هسته اولیه اخوان‌المسلمین را با شش نفر از جوانان پیرو خود در مصر تشکیل داد. به‌زودی این جمعیت  شعبه‌های متعددی در شهرهای مختلف [[مصر]]، [[فلسطین]]، [[سودان]]، [[عراق]] و [[سوریه]] پیدا کرد و او بین پیروانش به‌عنوان مرشد عام لقب یافت.<ref> آسایش طلب، «البنا».</ref>