عربستان سعودی: تفاوت میان نسخه‌ها

==روحانیون شیعه==

در مناطق شیعه نشین شخصیت‌های شیعی بسیاری حضور دارند که برخی از آنان به علت اقداماتشان برای احقاق حقوق شیعیان تحت تعقیب و محاکمه قرار گرفتند. برخی از این روحانیون عبارتند از:

{{اصلی|نمر باقر النمر}}

نمر باقر النمر (زاده ۱۳۷۹ق) مشهور به شیخ نمر، عالم [[شیعه]] در [[عربستان]] است. شیخ نمر منتقد سیاست‌های حکومت [[آل سعود|سعودی]] بود و بارها بازداشت شد. او به اتهام [[محاربه]]، داشتن عقاید انحرافی، خودداری از تبعیت نسبت به حکومت، تشویق به سرنگونی نظام سیاسی، تشویق به ترور اتباع خارجی مستقر در کشور و... از تابستان ۲۰۱۲م به زندان افتاد و [[۱ آذر]] ۱۳۹۳ش (۲۲ نوامبر ۲۰۱۴م)، محکوم به اعدام شد. صدور حکم اعدام برای شیخ نمر، واکنش‌ها و مخالفت‌های گسترده‌ای از سوی محافل حقوق بشری و شیعیان سراسر جهان در پی داشت. با وجود تمامی مخالفتها، سرانجام این روحانی در [[۱۲ دی]] ۱۳۹۴ اعدام شد.

{{اصلی|محمد علی عمری}}

محمد علی عَمْری (۱۳۲۷-۱۴۴۷ ق) شخصیت‌ برجسته دینی اجتماعی [[شیعی]] در [[مدینه|مدینه منوّره]] [[عربستان]] بود. گفته شده نسب او به [[عثمان بن سعید عمری]] نایب [[امام زمان]](ع) می‌رسد. دامنه تاثیر دینی و اجتماعی او را تا شهرهای [[جده]] و [[مکه]] نیز دانسته‌اند. نفوذ او در میان شیعیان مدینه تا حدی بود که دولت عربستان او را عامل ارتباطی خود با جامعه شیعیان مدینه قرار داد. عمری به دفعات توسط حکومت آل سعود محکوم به زندان و اعدام شد و اعدامی نافرجام را نیز از سر گذراند. او نمایندگی [[مراجع تقلید]] شیعه در عربستان را به عهده داشت.

{{اصلی|عبدالهادی فضلی}}

عبدالهادی فضلی متوفی ۱۴۳۴ه. ق،از شخصیت‌های تأثیرگذار در منطقه شرقی [[عربستان]] . او دارای تحصیلات جامع در علوم حوزوی و دانشگاهی و دارای شخصیت بارز در هر دو عرصه علمی بود. فضلی تالیفات فراوانی در زمینه‌های مختلف علوم اسلامی دارد. او از شخصیت [[شهادت|شهید]] [[سید محمد باقر صدر|محمد باقر صدر]] متأثر بود و از حامیان [[انقلاب اسلامی ایران]] به شمار می‌رفت.

صفار در دهه هفتاد و هشتاد میلادی چهره‌ای انقلابی بود. او در سال ۱۹۷۹م از رهبران انتفاضه شرق عربستان بود<ref>[https://alarab.co.uk/%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%8A%D8%B9%D8%A9-%D9%81%D9%8A-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D8%B9%D9%88%D8%AF%D9%8A%D8%A9 عدنان، «الشيعة في السعودية»]</ref> و پس از آن مجبور به ترک کشورش شد.<ref> [http://www.bbc.com/persian/world/2009/03/090324_pm_shia_saudi قدیحی، «شیعیان عربستان به دنبال چه هستند؟»]</ref> اما در دهه آخر قرن بیستم و پس از حمله [[صدام]] به کویت، موضع‌گیری میهن‌پرستانه‌ی شیخ صفار و هم‌فکرانش، سبب ایجاد ارتباط آنان با حکومت و بازگشت آنان به کشور شد.<ref> صفوی، عربستان، ۱۳۹۴ش،‌ ص۲۰۴.</ref>

در نگاه صفار شیعیان هر کشوری، بخشی از [[وطن]] خود هستند و نمی‌توان به شیعیان به عنوان جهانی مستقل و نهادی مجزا نگاه کرد. بنابراین برای بهبود اوضاع شیعیان، آنها می‌بایست از هرگونه انزوا و استقلال از جامعه و محیط پیرامون خود کناره‌گیری کنند.<ref>[https://shafaqna.com/persian/services/dialogue/item/43439-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D8%AF-%D8%B4%DB%8C%D8%AE-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%B5%D9%81%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%D9%87-%D8%A8%D8%AE%D8%B4%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%DA%AF%D9%81%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%86-%D8%B4%DB «انتقاد شیخ حسن صفار به بخشی از گفتمان شیعی».]</ref>

از دیگر روحانیون فعال سعودی می‌توان به [[سید هاشم الشخص]]، شیخ توفیق عامر، شیخ فیصل العوامی، سید السلیمان، شیخ مصطفی الموسی، شیخ محمد حسن الحبیب و شیخ عبدالکریم حبیل اشاره نمود.