Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۵۳
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←مطالعه بیشتر) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
در منابع تاریخی دو فرزند برای مفید ذکر شده است؛ یکی ابوالقاسم علی و دیگری دختری که اسمش در منابع نیامده و و همسر [[ابویعلی جعفری]] بوده است.<ref>شبیری، گذری بر حیات شیخ مفید، ۱۴۱۳ق، ص۳۷؛ شبیری، ناگفتههایی از حیات شیخ مفید، ۱۴۱۳ق، ص۱۱۸.</ref> | در منابع تاریخی دو فرزند برای مفید ذکر شده است؛ یکی ابوالقاسم علی و دیگری دختری که اسمش در منابع نیامده و و همسر [[ابویعلی جعفری]] بوده است.<ref>شبیری، گذری بر حیات شیخ مفید، ۱۴۱۳ق، ص۳۷؛ شبیری، ناگفتههایی از حیات شیخ مفید، ۱۴۱۳ق، ص۱۱۸.</ref> | ||
== تحصیلات== | == تحصیلات == | ||
مفید | مفید [[قرآن]] و مقدمات را نزد پدر فراگرفت. سپس برای ادامه تحصیل همراه او به [[بغداد]] رفت و توانست از [[حدیث|محدثان]]، [[کلام|متکلمان]] و [[فقیه|فقهای]] برجسته [[شیعه]] و [[سنی]] بهره ببرد.<ref>گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۳.</ref> | ||
[[شیخ صدوق]] (درگذشت [[سال ۳۸۱ هجری قمری|۳۸۱ق]])، [[ابن جنید اسکافی]] (درگذشت[[سال ۳۸۱ هجری قمری|۳۸۱ق]])، [[ابن قولویه]] (درگذشت[[سال ۳۶۹ هجری قمری|۳۶۹ق]])، [[ابوغالب زراری]] (درگذشت[[سال ۳۶۸ هجری قمری|۳۶۸ق]]) و [[محمد بن عمر جعابی|ابوبکر محمّد بن عمر جعابی]] (درگذشت[[سال ۳۵۵ هجری قمری|۳۵۵ق]]) از مشهورترین استادان شیعه او بودهاند. | |||
شیخ مفید نزد حسین بن علی بصری معروف به جُعَل از اساتید بزرگ [[معتزله]] و ابویاسر شاگرد متکلم نامی [[ابوالجیش بلخی|ابوالجیش مظفر بن محمد خراسانی بلخی]] علم کلام آموخت آغاز کرد. او همچنین به پیشنهاد ابویاسر در مجلس درس علی بن عیسی رمانی دانشمند معروف معتزلیمذهب شرکت کرد.<ref>شبیری، گذری بر حیات شیخ مفید، ۱۴۱۳ق، ص۸-۹.</ref> | |||
وی از حدود ۴۰ سالگی ریاست [[شیعیان]] را در [[فقه]]، [[کلام]] و [[حدیث]] عهدهدار شد و در دفاع از عقاید شیعه، با علماء دیگر مذاهب مناظره کرد.<ref>شبیری، گذری بر حیات شیخ مفید، ۱۴۱۳ق، ص۲۳-۲۴.</ref> | وی از حدود ۴۰ سالگی ریاست [[شیعیان]] را در [[فقه]]، [[کلام]] و [[حدیث]] عهدهدار شد و در دفاع از عقاید شیعه، با علماء دیگر مذاهب مناظره کرد.<ref>شبیری، گذری بر حیات شیخ مفید، ۱۴۱۳ق، ص۲۳-۲۴.</ref> | ||
خط ۷۶: | خط ۸۰: | ||
[[شیخ طوسی]] در کتاب [[الفهرست]]، مفید را فردی تیزفهم و حاضرجواب و پیشتاز در دانشهای [[کلام]] و [[فقه]] معرفی کرده است.<ref>طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۲۳۸.</ref> [[ابن ندیم]] از مفید با عبارت رئیس متکلمان شیعه یاد کرده، در [[کلام امامیه|علم کلام]] بر دیگران مقدم دانسته و بیهمتا توصیف کرده است.<ref>ابن ندیم، الفهرست، ۱۳۵۰ش، ص۲۲۶ و ص ۲۴۷.</ref> | [[شیخ طوسی]] در کتاب [[الفهرست]]، مفید را فردی تیزفهم و حاضرجواب و پیشتاز در دانشهای [[کلام]] و [[فقه]] معرفی کرده است.<ref>طوسی، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ص۲۳۸.</ref> [[ابن ندیم]] از مفید با عبارت رئیس متکلمان شیعه یاد کرده، در [[کلام امامیه|علم کلام]] بر دیگران مقدم دانسته و بیهمتا توصیف کرده است.<ref>ابن ندیم، الفهرست، ۱۳۵۰ش، ص۲۲۶ و ص ۲۴۷.</ref> | ||
=== شاگردان === | |||
شیخ مفید شاگردان بسیاری داشته است که برخی از آنان علماء صاحبنام شیعه بودهاند. افراد زیر از جمله آنها هستند:<ref>گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۳.</ref> | |||
{{ستون-شروع|۳}} | |||
#[[سید مرتضی]] (درگذشت[[سال ۴۳۶ هجری قمری|۴۳۶ق]]) | |||
#[[سید رضی]] (درگذشت[[سال ۴۰۶ هجری قمری|۴۰۶ق]]) | |||
#[[شیخ طوسی]] (درگذشت[[سال ۴۶۰ هجری قمری|۴۶۰ق]]) | |||
#[[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] (درگذشت[[سال ۴۵۰ هجری قمری|۴۵۰ق]]) | |||
#[[سلار|سلَّار دیلمی]] (درگذشت[[سال ۴۶۳ هجری قمری|۴۶۳ق]]) | |||
#[[ابوالفتح کراجکی]] (درگذشت[[سال ۴۴۹ هجری قمری|۴۴۹ق]]) | |||
#[[ابویعلی جعفری|ابویعلی محمّد بن حسن جعفری]] (درگذشت[[سال ۴۶۳ هجری قمری|۴۶۳ق]]). | |||
{{پایان}} | |||
== روش جدید فقهی== | == روش جدید فقهی== | ||
به گفته [[جعفر سبحانی|سبحانی]] و [[ابوالقاسم گرجی|گرجی]]، پیش از شیخ مفید دو روش [[فقه|فقهی]] رواج داشت: روش نخست به صورت افراطی بر [[روایت|روایات]] مبتنی بود و در آن درخصوص سند و متن روایات دقت کافی صورت نمیگرفت.<ref>سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ص ۲۴۵-۲۴۶؛ گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۵.</ref> روش دوم به روایات توجه لازم را نداشت و بیش از حذ بر قواعد عقلی تأکید میکرد؛ هرچند مانند [[قیاس]] با نصوص دینی در تعارض باشند.<ref>سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ص ۲۴۶؛ گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۵.</ref> | به گفته [[جعفر سبحانی|سبحانی]] و [[ابوالقاسم گرجی|گرجی]]، پیش از شیخ مفید دو روش [[فقه|فقهی]] رواج داشت: روش نخست به صورت افراطی بر [[روایت|روایات]] مبتنی بود و در آن درخصوص سند و متن روایات دقت کافی صورت نمیگرفت.<ref>سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ص ۲۴۵-۲۴۶؛ گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۵.</ref> روش دوم به روایات توجه لازم را نداشت و بیش از حذ بر قواعد عقلی تأکید میکرد؛ هرچند مانند [[قیاس]] با نصوص دینی در تعارض باشند.<ref>سبحانی، موسوعة طبقات الفقهاء، ۱۴۱۸ق، ص ۲۴۶؛ گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۵.</ref> | ||
خط ۸۷: | خط ۱۰۲: | ||
در خانه شیخ مفید نیز مجلس بحثی برپا میشد که علماء مذاهب گوناگون اسلامی ازجمله [[معتزله]] و [[زیدیه]] و [[اسماعیلیه]] در آن شرکت میجستند.<ref>منتظم، ج۸، ص۱۱؛ به نقل شبیری، گذری بر حیات شیخ مفید، ص۲۳-۲۴.</ref> | در خانه شیخ مفید نیز مجلس بحثی برپا میشد که علماء مذاهب گوناگون اسلامی ازجمله [[معتزله]] و [[زیدیه]] و [[اسماعیلیه]] در آن شرکت میجستند.<ref>منتظم، ج۸، ص۱۱؛ به نقل شبیری، گذری بر حیات شیخ مفید، ص۲۳-۲۴.</ref> | ||
== آثار == | == آثار == |