اعجاز عددی قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اعجاز عددی قرآن'''، نظریه‌ای که بیانگر نظم عددی [[معجزه|اعجازگونه]] [[قرآن]] است. طبق این نظریه، تعداد حروف و کلمات قرآن از نظمی بسیار دقیق برخوردار است و از آنجا که هیچ نویسنده‌ای نمی‌تواند در نگارش کتاب، چنینی نظمی را در نظر گیرد، این نظم، نشانه اعجاز آن است. این نظریه نخستین بار توسط رشاد خلیفه، قرآن‌پژوه مصری مطرح شد. این نظریه مخالفان فراوانی دارد. منتقدان بیشتر آمار ارائه‌شده از سوی مدافعان نظریه را نادرست شمرده و موارد نقض فراوانی برای آنها پیدا کرده‌اند.  

طبق نظریه اعجاز عددی قرآن، تعداد حروف و کلمات قرآن از نظمی بسیار دقیق برخوردار است و از آنجا که هیچ نویسنده‌ای نمی‌تواند در نگارش کتاب، چنینی نظمی را در نظر گیرد، این نظم، نشانه اعجاز آن است.<ref>یزدانی، «اعجاز عددی و نظم ریاضی قرآن»، ص۶۲؛ علوی مقدم، «اعجاز قرآن (۲)»، ص۲۶.</ref> این نظریه عدد ۱۹ را کلید رمز اعجاز قرآن می‌داند؛<ref>نوروزی، «كتابشناسی اعجاز عددی و ریاضی قرآن»، ص۸۴.</ref> بر اساس این نظریه [[بسم الله الرحمن الرحیم]]، ۱۹ حرف دارد و مجموع تعداد تکرار کلمات آن در قرآن، مضربی از عدد نوزده است؛ بسم الله ۱۹، الله ۲۶۹۸، رحمن ۵۷ و رحیم ۱۱۴ بار در قرآن استعمال شده است که همه مضرب‌های عدد ۱۹ هستند؛ همچنین تعداد حروف همه [[سوره|سوره‌های]] قرآن، مضربی از عدد ۱۹ است.<ref>یزدانی، «اعجاز عددی و نظم ریاضی قرآن»، ص۶۵.</ref>

به نظر برخی نخستین بار در کتاب الإتقان سیوطی، به اعجاز عددی قرآن اشاره شده است؛<ref>علوی مقدم، «اعجاز قرآن (۲)»، ص۲۶؛ رضايی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ۱۳۸۸ش، ص۲۱۹.</ref> اما این نظریه به صورت مشخص ابتدا توسط رشاد خلیفه، قرآن‌پژوه مصری مطرح شد. وی تحصیلات آکادمیک خود را در [[مصر]] و [[آمریکا]] در رشته‌هایی غیرمرتبط با قرآن انجام داد، اما در آمریکا در طول سه سال، با استفاده از یارانه، در زمینه قرآن پژوهش کرد و در سال ۱۳۵۱ش (۱۹۷۲م)، نتایج آن را در رسانه‌ها ارائه داد. در سال ۱۹۸۳م هم کتاب او با نام معجزة القرآن الکریم، در بیروت و آمریکا چاپ شد.<ref>رضايی اصفهانی، پژوهشی در اعجاز علمی قرآن، ۱۳۸۸ش، ص۲۲۰.</ref> رشاد خلیفه کار را به آنجا رساند که مدعی شد که تاریخ وقوع [[قیامت]] را از احتسابات عددی قرآن به دست آورده است. <ref>پهلوان و شفقی، «ارزیابی و نقد نظریه اعجاز عددی قرآن کریم»، ص۵۷.</ref>

پس از رشاد خلیفه، عبدالرزاق نوفل، قرآن‌پژوه دیگر مصری، راهش را ادامه داد و موارد دیگری از اعجاز عددی قرآن را مطرح کرد؛ از جمله واژه‌های متضادی را در قرآن مانند حیات و موت، دنیا و آخرت، معرفی کرد که به تعداد برابر در آن به کار رفته‌اند.پس از او نیز ابوالزهراء النجدی، قرآن‌پژوه [[شیعه]]، دریافت که در قرآن، واژه «ساعت» به تعداد ساعات شبانه‌روز، یعنی  ۲۴ بار استعمال شده است؛ او همچنین گفت: واژه «شیعه» ۱۲ بار در قرآن به کار رفته است.<ref>نوروزی، «كتابشناسی اعجاز عددی و ریاضی قرآن»، ص۸۴.</ref>

این نظریه، مخالفانی دارد و کتاب‌ها و مقالاتی در رد آن نوشته شده است.<ref>نوروزی، «كتابشناسی اعجاز عددی و ریاضی قرآن»، ص۸۳.</ref> منتقدین معتقدند خداوند قرآن را معماگونه و خارج از فهم مردم نازل نکرده، این کتاب برای هدایت است و این سخنان ارتباطی به امر هدایت ندارد. همچنین اختلاف قرائات قرآن کریم و توقیفی نبودن ترتیب سوره ها از مشکلاتی است که داشتن آمار صحیح از تعداد حروف و کلمات قرآن را ناممکن می سازد.<ref>پهلوان و شفقی، «ارزیابی و نقد نظریه اعجاز عددی قرآن کریم»، ص۵۷.</ref> منتقدان، بیشتر آمار ارائه‌شده از سوی مدافعان این نظریه را نادرست شمرده<ref>یزدانی، «اعجاز عددی و نظم ریاضی قرآن»، ص۸۳.</ref> و موارد نقض فراوانی برای آنها پیدا کرده‌اند. برخی از آنها عبارت است از: