Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
الواح موسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''الواح موسی''' دو لوحی که در [[طور سیناء]] بر [[حضرت موسی(ع)]] نازل شد و [[ده فرمان]] بر آن نوشته شده بود. حضرت موسی پس از دیدن [[سامری|گوساله‌پرستی | '''الواح موسی''' دو لوحی که در [[طور سیناء]] بر [[حضرت موسی(ع)]] نازل شد و [[ده فرمان]] بر آن نوشته شده بود. حضرت موسی پس از دیدن [[گوساله سامری|گوساله‌پرستی بنی‌اسرائیل]]، عصبانی شده، آن الواح را بر زمین زد. بنابر منابع اسلامی تکه‌های شکسته شده الواح در میان بنی‌اسرائیل باقی ماند و در [[تابوت عهد]] قرار داده شد. ولی براساس تورات، موسی(ع) دوباره به طور سیناء رفت و الواح دیگری بر وی نازل شد. | ||
==وحی الهی== | ==وحی الهی== | ||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
«مُشه (موسی) برگشت و از آن کوه پایین آمد و آن دو لوح ده فرمان گواه (بر تجلی خداوند به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) در کوه سینَی (سینا در دستش بود. لوح‌هایی که بر دو روی آنها نوشته شده بود یعنی این طرف و آن طرف نوشته بود.* و این لوح‌ها کار خداوند و خط، خط خداوند بود که بر لوح‌ها حک شده بود».<ref>تورات، سِفر خروج باب ۳۲، آیات ۱۵-۱۶.</ref> | «مُشه (موسی) برگشت و از آن کوه پایین آمد و آن دو لوح ده فرمان گواه (بر تجلی خداوند به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) در کوه سینَی (سینا در دستش بود. لوح‌هایی که بر دو روی آنها نوشته شده بود یعنی این طرف و آن طرف نوشته بود.* و این لوح‌ها کار خداوند و خط، خط خداوند بود که بر لوح‌ها حک شده بود».<ref>تورات، سِفر خروج باب ۳۲، آیات ۱۵-۱۶.</ref> | ||
[[قرآن]] با این‌که تصریحی بر نزول الواح در میقات ندارد، با این حال اشاره می‌کند، حضرت موسی پس از بازگشت از میقات و دیدن گوساله‌پرستی | [[قرآن]] با این‌که تصریحی بر نزول الواح در میقات ندارد، با این حال اشاره می‌کند، حضرت موسی پس از بازگشت از میقات و دیدن [[گوساله سامری|گوساله‌پرستی قوم]]، الواح را بر زمین زد<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۰.</ref> و پس از فروکش کردن عصبانیت دوباره آن را گرفت.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۴.</ref> | ||
برخی از مفسران همچون [[علامه طباطبایی]] این الواح را الواح تورات دانسته‌اند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۵۰.</ref> | برخی از مفسران همچون [[علامه طباطبایی]] این الواح را الواح تورات دانسته‌اند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۲۵۰.</ref> | ||