Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
حدیث لولاک: تفاوت میان نسخه‌ها
←حدیث لولا فاطمه
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== حدیث لولا فاطمه == | == حدیث لولا فاطمه == | ||
در میان احادیث معروف به لولاک، حدیث «یا احمد لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علی لما خلقتک و لولا فاطمه لما خلقتکما» شهرت بیشتری در میان [[شیعه]] پیدا کرده است.<ref>امامی فر، «بررسی حدیث لولا فاطمه از دیدگاه فاطمه»، ص۲۴-۲۵.</ref> این حدیث در [[جوامع روایی]] متقدم و | در میان احادیث معروف به لولاک، حدیث «یا احمد لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علی لما خلقتک و لولا فاطمه لما خلقتکما» شهرت بیشتری در میان [[شیعه]] پیدا کرده است.<ref>امامی فر، «بررسی حدیث لولا فاطمه از دیدگاه فاطمه»، ص۲۴-۲۵.</ref> این حدیث در [[جوامع روایی]] متقدم و معتبر شیعه نیامده و برای اولین بار شخصی به نام [[سید محمدحسن میرجهانی|طباطبایی میرجهانی اصفهانی]]، نویسنده [[جنة العاصمة (کتاب)|کتاب جُنَّة العاصمة]] مدعی است که حدیث را در کتابی خطی به نام [[کشف اللئالی]] نوشته [[صالح بن عرندس حلی]] (م قرن ۹) دیده است. سندی که میرجهانی به آن تکیه کرده چنین است: | ||
:::«فی کتاب کشف اللئالی لصالح بن عبدالوهّاب بن العرندس، إنّه روی عن الشیخ إبراهیم بن الحسن الذرّاق، عن الشیخ علیّ بن هلال الجزائری، عن الشیخ أحمد بن فهد الحلّی، عن الشیخ زین الدین علیّ بن الحسن الخازن الحائری، عن الشیخ أبی عبدالله محمّد بن مکّی الشهید، بطرقه المتصلة إلی أبی جعفر محمّد بن علیّ بن موسی بن بابویه القمّی، بطریقه إلی جابر بن یزید الجعفی، عن جابر بن عبدالله الأنصاری، عن رسول الله صلی الله علیه و آله، عن الله تبارک و تعالی، أنّه قال: یا احمد لولاک ... »<ref>میرجهانی، جنه العاصمه، ۱۳۸۴ش، ص۲۸۳-۲۸۴.</ref> | :::«فی کتاب کشف اللئالی لصالح بن عبدالوهّاب بن العرندس، إنّه روی عن الشیخ إبراهیم بن الحسن الذرّاق، عن الشیخ علیّ بن هلال الجزائری، عن الشیخ أحمد بن فهد الحلّی، عن الشیخ زین الدین علیّ بن الحسن الخازن الحائری، عن الشیخ أبی عبدالله محمّد بن مکّی الشهید، بطرقه المتصلة إلی أبی جعفر محمّد بن علیّ بن موسی بن بابویه القمّی، بطریقه إلی جابر بن یزید الجعفی، عن جابر بن عبدالله الأنصاری، عن رسول الله صلی الله علیه و آله، عن الله تبارک و تعالی، أنّه قال: یا احمد لولاک ... »<ref>میرجهانی، جنه العاصمه، ۱۳۸۴ش، ص۲۸۳-۲۸۴.</ref> | ||