ده فرمان: تفاوت میان نسخهها
جز
تمیزکاری
جز (←محتوا) |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
خدا با موسی سخن گفت و این احکام را صادر کرد: | خدا با موسی سخن گفت و این احکام را صادر کرد: | ||
#من خداوند، خدای تو هستم، همان خدایی که تو را از اسارت و بندگی مصر آزاد کرد. | #من خداوند، خدای تو هستم، همان خدایی که تو را از اسارت و بندگی مصر آزاد کرد. | ||
#تو را خدایان دیگر غیر از من نباشد. هیچگونه بتی به شکل حیوان یا پرنده یا ماهی برای خود مساز. در برابر آنها زانو نزن و آنها را پرستش نکن؛ زیرا من که خداوند، خدای تو میباشم خدای غیوری هستم و کسانی را که با من دشمنی کنند، مجازات میکنم. این مجازات شامل حال فرزندان آنها تا نسل سوم و | #تو را خدایان دیگر غیر از من نباشد. هیچگونه بتی به شکل حیوان یا پرنده یا ماهی برای خود مساز. در برابر آنها زانو نزن و آنها را پرستش نکن؛ زیرا من که خداوند، خدای تو میباشم خدای غیوری هستم و کسانی را که با من دشمنی کنند، مجازات میکنم. این مجازات شامل حال فرزندان آنها تا نسل سوم و چهارهم میگردد. اما بر کسانی که مرا دوست داشته باشند و دستورات مرا پیروی کنند تا هزار پشت رحمت میکنم. | ||
#از نام من که خداوند، خدای تو هستم سوءاستفاده نکن. اگر نام مرا با بیاحترامی به زبان بیاوری یا به آن [[قسم دروغ]] بخوری تو را مجازات میکنم. | #از نام من که خداوند، خدای تو هستم سوءاستفاده نکن. اگر نام مرا با بیاحترامی به زبان بیاوری یا به آن [[قسم دروغ]] بخوری تو را مجازات میکنم. | ||
#روز سبت ([[شنبه]]) را به یاد داشته باش و آن را مقدس بدار. در هفته، شش روز کار کن، ولی در روز هفتم که سبت خداوند است هیچ کاری نکن؛ نه خودت، نه پسرت، نه دخترت، نه غلامت، نه کنیزت، نه مهمانت و نه چهارپایانت. چون خداوند در شش روز آسمان و زمین و دریا و هرچه را که در آنهاست آفرید و روز هفتم دست از کار کشید. پس او روز سبت را مبارک خواند و آن را روز استراحت تعیین نمود. | #روز سبت ([[شنبه]]) را به یاد داشته باش و آن را مقدس بدار. در هفته، شش روز کار کن، ولی در روز هفتم که سبت خداوند است هیچ کاری نکن؛ نه خودت، نه پسرت، نه دخترت، نه غلامت، نه کنیزت، نه مهمانت و نه چهارپایانت. چون خداوند در شش روز آسمان و زمین و دریا و هرچه را که در آنهاست آفرید و روز هفتم دست از کار کشید. پس او روز سبت را مبارک خواند و آن را روز استراحت تعیین نمود. | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
==سرگذشت== | ==سرگذشت== | ||
{{اصلی|الواح موسی(ع)}} | {{اصلی|الواح موسی(ع)}} | ||
حضرت موسی(ع) پس از بازگشت از میقات و دیدن گوساله پرستی قوم، الواح را بر زمین زد<ref>سوره اعراف، آیه۵۰۱.</ref> و پس از فروکش کردن عصبانیت دوباره آن را گرفت.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۴.</ref> بقایای شکسته شده [[الواح]] که ده فرمان بر آن نوشته شده بود را حضرت موسی(ع) در | حضرت موسی(ع) پس از بازگشت از میقات و دیدن گوساله پرستی قوم، الواح را بر زمین زد<ref>سوره اعراف، آیه۵۰۱.</ref> و پس از فروکش کردن عصبانیت دوباره آن را گرفت.<ref>سوره اعراف، آیه ۱۵۴.</ref> بقایای شکسته شده [[الواح]] که ده فرمان بر آن نوشته شده بود را حضرت موسی(ع) در صندوقی قرار داد<ref>لاجوردی، «تابوت عهد»، ص۱۸۲.</ref>{{یادداشت|وَقَالَ لَهُمْ نَبِیهُمْ إِنَّ آیةَ مُلْکهِ أَن یأْتِیکمُ التَّابُوتُ فِیهِ سَکینَةٌ مِّن رَّبِّکمْ وَبَقِیةٌ مِّمَّا تَرَک آلُ مُوسَیٰ وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلَائِکة. ترجمه: و پیامبرشان به اشان گفت: «در حقیقت، نشانه پادشاهی او این است که آن صندوقِ [عهد] که در آن آرامش خاطری از جانب پروردگارتان، و بازماندههای از آنچه خاندان موسی و خاندان هارون [در آن] بر جای نهادهاند -در حالی که فرشتگان آن را حمل میکنند- به سوی شما خواهد آمد.سوره بقره، آیه ۲۴۸. | ||
یکی از این باقیماندههای خاندان موسی(ع) و هارون(ع)، تکههای الواح بوده است. حویزی، نور الثقلین، ج۱، ص۲۴۷}} | یکی از این باقیماندههای خاندان موسی(ع) و هارون(ع)، تکههای الواح بوده است. حویزی، نور الثقلین، ج۱، ص۲۴۷}} | ||
به این | که به آن، از این جهت که الواح و ده فرمان یعنی عهد خداوند با [[بنیاسرائیل]] در آن بود، [[تابوت عهد]] گفته میشد.<ref>کتاب مقدس، سفر خروج، باب۲۵، آیه۱۶.</ref><ref>لاجوردی، «تابوت عهد»، ص۱۸۲.</ref> | ||
در نهایت پس از حمله بُخْتُنَصَّر به [[اورشلیم]] و خرابی معبد، تابوت عهد و الواحی که در درون آن بودند، مفقود شد.<ref>رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۳، ص۱۳۱.</ref> | در نهایت پس از حمله بُخْتُنَصَّر به [[اورشلیم]] و خرابی معبد، تابوت عهد و الواحی که در درون آن بودند، مفقود شد.<ref>رشید رضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۳، ص۱۳۱.</ref> | ||
براساس برخی روایات، [[امام زمان]] پس از ظهور، تابوت عهد را از غاری در [[انطاکیه]] | براساس برخی روایات، [[امام زمان]] پس از ظهور، تابوت عهد را از غاری در [[انطاکیه]] خارج خواهد کرد.<ref>سید بن طاووس، | ||
التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن، ۱۴۱۶ق، ص۱۴۲.</ref> | التشریف بالمنن فی التعریف بالفتن، ۱۴۱۶ق، ص۱۴۲.</ref> | ||
براساس کتاب مقدس، سلیمان(ع) این تابوت را در معبد اول اورشلیم و در قدس الاقداس قرار داد و پس از آن نیز در همانجا ماند.<ref>لاجوردی، «تابوت عهد»، ص۱۸۲.</ref> گفته شده یکی از انگیزههای یهودیان و [[صهیونیزم]] از حفاریها در بیت المقدس پیدا کردن این تابوت است.{{مدرک}} | براساس کتاب مقدس، سلیمان(ع) این تابوت را در معبد اول اورشلیم و در قدس الاقداس قرار داد و پس از آن نیز در همانجا ماند.<ref>لاجوردی، «تابوت عهد»، ص۱۸۲.</ref> گفته شده یکی از انگیزههای یهودیان و [[صهیونیزم|صهیونیستها]] از حفاریها در [[بیت المقدس]] پیدا کردن این تابوت است.{{مدرک}} | ||
==ده فرمان در متون دینی== | ==ده فرمان در متون دینی== | ||
===در انجیل=== | ===در انجیل=== | ||
[[حضرت عیسی(ع)]] به ده فرمان اشاره کرده و مورد سفارش قرار داده است. علاوه بر ذکر همه ده فرمان در انجیل متی، اینگونه بر آن میافزاید و میگوید: شنیدهاید که به اولین گفته شده است که زنا مکن. لیکن من به شما میگویم که هر کسی به زنی نگاه شهوت آلود بکند، همان دم در دل خود با او زنا کرده است.<ref>کتاب مقدس، متی، باب۵،آیه۲۸</ref> | [[حضرت عیسی(ع)]] به ده فرمان اشاره کرده و مورد سفارش قرار داده است. علاوه بر ذکر همه ده فرمان در انجیل متی، اینگونه بر آن میافزاید و میگوید: شنیدهاید که به اولین گفته شده است که زنا مکن. لیکن من به شما میگویم که هر کسی به زنی نگاه شهوت آلود بکند، همان دم در دل خود با او زنا کرده است.<ref>کتاب مقدس، متی، باب۵،آیه۲۸</ref> | ||
یک روحانی یهودی از عیسی(ع) پرسید کدام فرمان از همه مهمتر است؟ حضرت عیسی(ع) پاسخ داد: اولین فرمان این است | یک روحانی یهودی از عیسی(ع) پرسید کدام فرمان از همه مهمتر است؟ حضرت عیسی(ع) پاسخ داد: اولین فرمان این است که ای [[بنی اسرائیل]] بشنوید خدای ما خدای واحد است و دومین فرمان این است که همسایۀ خود را مانند خودتان دوست بدارید.<ref>مرقس ۲۹:۱۲</ref>شبیه این دو دستور در آیات قرآن کریم اینچنین آمده است: وَقَضَیٰ رَبُّک أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِیاهُ وَبِالْوَالِدَینِ إِحْسَانًا. ترجمه: و پروردگار تو مقرر کرد که جز او را مپرستید و به پدر و مادر [خود] احسان کنید.<ref>سوره اسراء، آیه۲۳.</ref> | ||
=== در قرآن کریم=== | === در قرآن کریم=== |