کاربر ناشناس
محقق کرکی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani |
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
محقق کرکی بسیار اهل سفر بود و در سفرهای خود در مجلس درس علمای بسیاری شرکت می‌کرد. او از اساتیدی مانند [[علی بن هلال جزائری |علی بن هلال جزائری]]، [[محمد بن داوود بن مؤذن جزینی]]، [[سید حیدر عاملی]] و [[ابی یحیی زکریا انصاری]] (از علمای [[اهل سنت]]) دانش آموخت.<br /> | محقق کرکی بسیار اهل سفر بود و در سفرهای خود در مجلس درس علمای بسیاری شرکت می‌کرد. او از اساتیدی مانند [[علی بن هلال جزائری |علی بن هلال جزائری]]، [[محمد بن داوود بن مؤذن جزینی]]، [[سید حیدر عاملی]] و [[ابی یحیی زکریا انصاری]] (از علمای [[اهل سنت]]) دانش آموخت.<br /> | ||
محقق پس از آموزش‌های ابتدایی به حوزه علمیه کرک وارد شد. در کرک نزد محمد بن محمد بن خاتون، شمس الدین محمد جزینی، شمس الدین محمد احمد صهیونی و علی بن هلال جزایری دانش آموخت. پس از آن به روستای میس رفت و با تلاش پیگیر، از استادان آن حوزه شناخته شد. [[شهید ثانی]] یکی از شاگردان آن حوزه بود که [[شرایع الاسلام]] و [[قواعد (کتاب) |قواعد]] را نزد او فرا گرفت.<ref> شهید ثانی، التنبیهات العلیه، تحقیق صفاء الدین بصری، ص۲۸.</ref> چندی نیز در جبعِ لبنان مشغول تحصیل بود و پس از آن رهسپار حوزه [[دمشق]] شد. آنگاه از دمشق راهی [[بیت المقدس]] شد و مدتی از زمان را نیز به تحقیق و دانش اندوزی در شهر [[الخلیل]] گذراند و سپس رهسپار مرکز حوزه [[اهل سنت]] در [[مصر]] گردید. پس از سال ۹۰۹ق به [[عراق]] هجرت کرد و در سال ۹۱۶ق وارد [[ایران]] شد.<ref>دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج۴، ص۴۱۴.</ref><br /> | محقق پس از آموزش‌های ابتدایی به حوزه علمیه کرک وارد شد. در کرک نزد محمد بن محمد بن خاتون، شمس الدین محمد جزینی، شمس الدین محمد احمد صهیونی و علی بن هلال جزایری دانش آموخت. پس از آن به روستای میس رفت و با تلاش پیگیر، از استادان آن حوزه شناخته شد. [[شهید ثانی]] یکی از شاگردان آن حوزه بود که [[شرایع الاسلام]] و [[قواعد (کتاب) |قواعد]] را نزد او فرا گرفت.<ref> شهید ثانی، التنبیهات العلیه، تحقیق صفاء الدین بصری، ص۲۸.</ref> چندی نیز در جبعِ لبنان مشغول تحصیل بود و پس از آن رهسپار حوزه [[دمشق]] شد. آنگاه از دمشق راهی [[بیت المقدس]] شد و مدتی از زمان را نیز به تحقیق و دانش اندوزی در شهر [[الخلیل]] گذراند و سپس رهسپار مرکز حوزه [[اهل سنت]] در [[مصر]] گردید. پس از سال ۹۰۹ق به [[عراق]] هجرت کرد و در سال ۹۱۶ق وارد [[ایران]] شد.<ref>دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج۴، ص۴۱۴.</ref><br /> | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
| خط ۱۵۴: | خط ۱۳۵: | ||
:: «''فقها و دانشمندان امامیه اتفاق کرده‌اند که [[فقیه]] عادل امین که جامع شرایط فتوی باشد ـ فقیهی که از او به [[مجتهد]] در احکام شرعی تعبیر می‌شود، نایب امامان شیعه است ـ در حال غیبت در تمام آن چه که یک امام در راستای حکومت می‌تواند انجام دهد و البته عده‌ای از اصحاب کشتن و جاری کردن حد را استثنا کرده‌اند'' ».<ref>جعفریان، رسول، دین و سیاست در دوره صفوی، ص۳۲؛ ص۳۱۲.</ref> | :: «''فقها و دانشمندان امامیه اتفاق کرده‌اند که [[فقیه]] عادل امین که جامع شرایط فتوی باشد ـ فقیهی که از او به [[مجتهد]] در احکام شرعی تعبیر می‌شود، نایب امامان شیعه است ـ در حال غیبت در تمام آن چه که یک امام در راستای حکومت می‌تواند انجام دهد و البته عده‌ای از اصحاب کشتن و جاری کردن حد را استثنا کرده‌اند'' ».<ref>جعفریان، رسول، دین و سیاست در دوره صفوی، ص۳۲؛ ص۳۱۲.</ref> | ||
==از نگاه دیگران== | |||
شهید ثانی در یکی از عبارات خود محقق ثانی را با القابی همچون امام، محقق، منقح، نادره زمان و دُرّ گرانبهای روزگار مورد تمجید و تعریف قرار داده است. | |||
بسیاری از عالمان معاصر محقق ثانی و روزگار بعد، مراتب علم و تقوای او را ستوده‌اند. [[حر عاملی|شیخ حرّ عاملی]] در این‌باره می‌نویسد: | |||
:: «''شخصیت شیخ بزرگوار علی ابن عبد العالی عاملی کرکی، از لحاظ وثاقت و علم و فضل و جلالت قدر و عظمت‌شان و کثرت تحقیق، مشهورتر از آن است که ذکر شود...''» | |||
[[علامه مجلسی]] درباره او می‌نویسد: | |||
:: «''ایشان افضل المحققین، مروج مذهب ائمه طاهرین و از مشایخ متأخرین است، نادره زمان، گوهر ناشناخته دوران و دارای تصانیف نیکو می‌باشند''.» <ref>دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج۴، ص۴۱۵.</ref> | |||
[[سید حسن صدر]] محقق را چنین توصیف می‌کند: | |||
:: «''محقق ثانی مروج مذهب، استاد نامیی و زنده‌کننده مراسم مذهب انور.... است''.» <ref>دوانی، علی، مفاخر اسلام، ج۴، ص۴۱۸.</ref> | |||
[[سید نعمت الله جزائری]] در کتاب [[جواهر الغوالی]] می‌گوید: | |||
:: «''شیخ علی بن عبدالعالی (قبرش معطر باد) هنگامی که بنا به درخواست [[شاه تهماسب اول|شاه طهماسب]] به [[قزوین]] و سپس [[اصفهان]] قدم گذاشت، او دستورالعمل‌های متعددی به اطراف و اکناف نوشت و من برخی از این احکام و دستورها را دیده‌ام که متضمن نحوه رفتار با مردم و کمیت و مقدار خراج مالیات، امر به اقامه شعائر دین مانند [[نماز جماعت]] و تعیین [[امام جمعه]] و جماعت و...می باشد'' ».<ref>خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۴، ص۳۶۱.</ref> | |||
[[شیخ حر عاملی|صاحب امل الآمل]] در کتاب خویش، ضمن تجلیل و توصیف در مورد او گوید: | |||
:: «''امر او در وثاقت، علم، فضل، جلالت قدر، عظمت‌شان، فراوانی تحقیق و تدقیق، مشهورتر از آن است که ذکر کنم'' ».<ref>حر عاملی، امل الآمل، ج۱، ص۱۲۱.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||