ابوالحسن شعرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوالحسن شعرانی''' (۱۳۲۰-۱۳۹۳ق/۱۲۸۱-۱۳۵۲ش) از علما و فلاسفه [[شیعی]] قرن ۱۴ [[هجری قمری]] است. وی زبان‌های فرانسوی و انگلیسی را می‌دانست و در علوم [[قرآن]]، [[حدیث]]، [[فقه]]، [[اصول فقه]]، [[کلام]]، [[فلسفه]]، هندسه، و هیئت متبحر بود و آثار بسیاری در این رشته‌ها از وی باقی مانده است. او از دانش عالمانی چون شیخ [[عبدالکریم حائری]]، [[میرزا مهدی آشتیانی]] و [[میرزا محمود قمی]] استفاده کرده و شاگردانی چون [[میرزا هاشم آملی]]، [[حسن حسن زاده آملی|حسن زاده آملی]] و [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]] را تربیت نمود. وی علاوه بر نگارش کتاب، شرح‌هایی بر کتاب‌های تفسیری، حدیثی، کلامی و فلسفی دارد. فلسفه اولی پیرامون دیدگاه فلاسفه غرب در مورد الهیات و تجرد نفس، راه سعادت در اثبات نبوت و ارائه ادله حقانیت [[پیامبر اسلام(ص)|پیامبر اسلام (ص)]] برخی از آثار اوست.

| نثر طوبی، دائره المعارف اصطلاحات قرآن، از الف تا حرف صاد|| ترجمه و شرح [[دعای عرفه امام حسین (ع)]] || رساله در شرح [[شکیات نماز]] در [[عروة الوثقی]]|| تعلیقاتی بر کتاب «محمد پیامبر و سیاستمدار» نوشته مونتگمری وات|| || مقدمه، تصحیح و تعلیقات بر کتاب [[روضة الشهداء (کتاب) |روضة الشهداء]] [[ملا حسین کاشفی]]||