آیه ظهار: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[شأن نزول]] آیه آمده است که روزی یکی از [[اصحاب پیامبر(ص)]] به نام [[اوس بن صامت]] در حال عصبانیت لفظ ظهار را برای همسر خود به کار برد؛ اما پس از مدتی از این عمل خود پشیمان گشت و برای چاره‌جویی و اطلاع از حکم [[اسلام]]، همسر خود را نزد [[پیامبر(ص)]] فرستاد. پیامبر(ص) در ابتدای امر حکم [[ظهار]] را نافذ دانست؛ اما پس از آه‌ و ناله زن و شکایت به درگاه خداوند و درخواست پیامبر(ص)، چهار آیه اول [[سوره مجادله]] در ارتباط با حکم ظهار نازل شد.<ref>ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۴، ص۲۵۷؛ صنعانی، تفسیر عبدالرزاق، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۲۲۴؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۸، ص۶؛ طبرانی، التفسیر الکبیر، ۲۰۰۸م، ج۶، ص۲۱۸؛ دینوری، الواضح، ۱۴۲۴ق، ج۲، ۳۸۴؛ ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۹، ص۲۵۳؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۸۴؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۸، ص۶۶.</ref>