آیه ظهار: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[شأن نزول]] آیه آمده است که روزی یکی از [[اصحاب پیامبر(ص)]] به نام [[اوس بن صامت]] در حال عصبانیت لفظ ظهار را برای همسر خود به کار برد؛ اما پس از مدتی از این عمل خود پشیمان گشت و برای چاره‌جویی و اطلاع از حکم [[اسلام]]، همسر خود را نزد [[پیامبر(ص)]] فرستاد. پیامبر(ص) در ابتدای امر حکم [[ظهار]] را نافذ دانست؛ {{یادداشت| برخی معتقدند که پیامبر سکوت کرد و بعد از مدتی آیه نازل گردید. (ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۴، ص۲۵۷)}} اما پس از آه‌ و ناله زن و شکایت به درگاه خداوند و درخواست پیامبر(ص)، چهار آیه اول [[سوره مجادله]] در ارتباط با حکم ظهار نازل شد.<ref>برای اطلاعات بیشتر: طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۸، ص۶. همچنین با کمی اختلاف: صنعانی، تفسیر عبدالرزاق، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۲۲۴؛  طبرانی، التفسیر الکبیر، ۲۰۰۸م، ج۶، ص۲۱۸؛ دینوری، الواضح، ۱۴۲۴ق، ج۲، ۳۸۴؛ ثعلبی، الکشف و البیان، ۱۴۲۲ق، ج۹، ص۲۵۳؛ زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۸۴؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۸، ص۶۶.</ref>