پرش به محتوا

شجره ممنوعه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''شجره ممنوعه''' یا '''درخت ممنوع''' درختی است که حضرت [[آدم]] و [[حوا]] زمانی که در [[بهشت آدم|بهشت]] ساکن شدند به فرمان [[خدا]] از خوردن میوه آن منع شدند، اما با وسوسه [[شیطان]]، آنان میوه درخت ممنوع را خوردند. به دلیل این نافرمانی، لباس‌های آدم و حوا از بدنشان افتاد و از بهشت اخراج شدند. داستان میوه ممنوعه  سه مرتبه در [[قرآن]] آمده و تورات نیز با روایتی متفاوت به این ماجرا پرداخته است. درباره ماهیت درخت ممنوع چند دیدگاه وجود دارد. برخی آن را [[حسد]] و دیگران علم معنا کرده‌اند.
'''شجره ممنوعه''' یا '''درخت ممنوع''' درختی است که حضرت [[آدم]] و [[حوا]] زمانی که در [[بهشت آدم|بهشت]] ساکن شدند، به‌فرمان [[خداوند]] از خوردن میوه آن منع شدند، اما با وسوسه [[شیطان]]، آنان میوه درخت ممنوع را خوردند. به دلیل این نافرمانی، لباس‌های آدم و حوا از بدنشان افتاد و از بهشت اخراج شدند. داستان میوه ممنوعه  سه مرتبه در [[قرآن]] آمده و تورات نیز با روایتی متفاوت به این ماجرا پرداخته است. درباره ماهیت درخت ممنوع چند دیدگاه وجود دارد. برخی آن را [[حسد]] و دیگران علم معنا کرده‌اند.


==شرح ماجرا==
==شرح ماجرا==
[[خداوند]] پس از سکونت [[آدم]] و [[حوا]] در [[بهشت آدم|بهشت]] به آنان اجازه داد از میوه هر درختی که در باغ بود استفاده کنند و فقط آن‌دو را از نزدیک شدن به یک درخت معین منع کرد و از خطر وسوسه‌های [[شیطان]] آگاه نمود. خدا به آدم و حوا هشدار داد که اگر از میوه آن درخت بخورند به خودشان ستم کرده‌اند. آدم و حوا با وسوسه شیطان، میوه درخت ممنوع را استفاده کردند. شیطان برای وسوسه آدم و حوا به آنان گفته بود در صورتی که میوه درخت ممنوع را بخورند به [[فرشته]] تبدیل خواهند شد یا [[خلود|زندگی  بی‌پایان]] خواهند داشت. پس از خوردن میوه درخت ممنوع، بدن آنان برهنه و عورتشان آشکار شد و دستور خروج آنان از بهشت صادر گردید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش‌، ج۶، ص۱۱۴-۱۲۰.</ref>
خداوند پس از سکونت آدم و حوا در بهشت به آنان اجازه داد از میوه هر درختی که در باغ بود استفاده کنند و فقط آن‌دو را از نزدیک شدن به یک درخت معین منع کرد و از خطر وسوسه‌های [[شیطان]] آگاه نمود. خدا به آدم و حوا هشدار داد که اگر از میوه آن درخت بخورند به خودشان ستم کرده‌اند. آدم و حوا با وسوسه شیطان، میوه درخت ممنوع را استفاده کردند. شیطان برای وسوسه آدم و حوا به آنان گفته بود در صورتی که میوه درخت ممنوع را بخورند به [[فرشته]] تبدیل خواهند شد یا [[خلود|زندگی  بی‌پایان]] خواهند داشت. پس از خوردن میوه درخت ممنوع، بدن آنان برهنه و عورتشان آشکار شد و دستور خروج آنان از بهشت صادر گردید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش‌، ج۶، ص۱۱۴-۱۲۰.</ref>


==ماهیت درخت ممنوع==
==ماهیت درخت ممنوع==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۷۷۰

ویرایش