صیحه آسمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''صیحه آسمانی''' یا '''ندای آسمانی''' از [[علائم ظهور|نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی(عج)]] است. این ندا توسط [[جبرئیل]] ایجاد و از آسمان شنیده می‌شود. محتوای آن در احادیث به چند صورت بیان شده است: بشارت به ظهور امام مهدی، ویژگی‌های [[حضرت مهدی(عج)]] و حقانیت [[شیعه]]. در پایان همان روز نیز صدایی از [[شیطان]] شنیده می‌شود که حق را به [[عثمان بن عفان]]، [[سفیانی]] و پیروانشان می‌دهد و سبب تردید برخی می‌گردد. احادیث مربوط به ندای آسمانی را [[متواتر]] دانسته‌اند.

بنا بر روایات این ندا را جبرئیل صادر می‌کند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۱۹، ح۴۸، ص۲۹۰، ح۳۲، ص۲۰۶، ح۳۹.</ref> در منابع [[شیعه]] و [[اهل سنت]] با واژه‌های صیحه، صوت و به‌ویژه ندا از آن یاد شده است. اگر چه در روایات فراوانی صیحه در معنای «ندا» به کار رفته اما در بعضی، صیحه و ندا دو پدیده دانسته شده‌اند.<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۲۷، ح۷</ref>

مطابق نقل [[شیخ صدوق]] از [[امام صادق(ع)]]، این نشانه، در کنار [[خروج سفیانی]]، [[خروج یمانی]]، [[خسف بیداء|خَسفِ بَیداء]] و [[قتل نفس زکیه]] از نشانه‌های حتمی پیش از قیام امام مهدی(عج) است،<ref> شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۵۰ </ref> در روایت دیگری، اولین این نشانه‌ها، ندای آسمانی در [[ماه رمضان]] معرفی شده است.<ref> نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۲۸۹، ح۶.</ref>

===گستره ندای آسمانی===

این ندا را همه انسان‌ها می‌شنوند.<ref>نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۱۸۱.</ref> روایات، بیان می‌کنند که این ندا از آسمان شنیده می‌شود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۱ق، ج۸، ص۳۱۰.</ref> از ویژگی‌های آن این است که از نزدیک و دور یکسان شنیده می‌شود،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ج۵۱، ص۱۵۲، ح۲.</ref> انسان‌های خواب را بیدار کرده و همگان را به وحشت می‌اندازد،<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ج ۵۲، ص۲۳۳، ح۹۸، ص۲۸۵، ح۱۴، و ۱۵، ص۱۱۹، ح۴۸، ص۲۹۰، ح۳۲، ص۲۳۰، ح۹۶، ص۴۶۴.</ref> برای [[مؤمن|مؤمنان]] رحمت و برای [[کافر|کافران]] عذاب است<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۵۱، ص۱۵۲، ح۲.</ref> و از آن پس نام [[امام مهدی|حضرت مهدی(عج)]] بر سر زبان‌ها می‌افتد.<ref>کورانی، معجم احادیث الامام المهدی علیه‌السلام، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۳۵، ح۵۸۹.</ref>