طمأنینه: تفاوت میان نسخه‌ها

طمأنینه از [[ارکان نماز]] محسوب نمی‌شود؛ لذا در صورت سهو یا فراموشی سبب بطلان نماز نیست.  

طمأنینه یا استقرار،<ref>گیلانی، تحفة الأبرار، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۷۹. </ref> سکون و آرامش،<ref>جوهری، الصحاح، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۲۱۵۸؛ طوسی، الجمل و العقود فی العبادات، ۱۳۸۷ش؛ ص۲۱۹؛ حائری یزدی، کتاب الصلاة، ۱۴۰۴ق، ص۲۲۵.</ref> و یا ثابت بودن بدن در [[نماز]]،<ref>حلّی، کنز العرفان، قم، ج۱، ص۷۳.</ref>یکی از واجبات نماز شمرده می‌شود؛<ref>گیلانی، تحفة الأبرار، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۷۹.</ref> بدین‌گونه که انسان در حال نماز، آرامش داشته و بدون حرکت اضافه باشد.<ref> برای اطلاعات بیشتر رجوع کن به: حائری یزدی، کتاب الصلاة، ۱۴۰۴ق، ص۲۲۵.</ref> در [[وجوب]] آن اختلاف چندانی در بین [[فقها]] دیده نمی‌شود و برای آن، ادعای [[اجماع]] نیز شده است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۹، ص۲۴۵؛ حائری یزدی، کتاب الصلاة، ۱۴۰۴ق، ص۲۲۵.</ref> برخی از علما عدم رعایت طمأنینه در [[نماز مستحبی]] را نیز سبب بطلان آن می‌دانند.<ref>دزفولی، صراط النجاة، ۱۴۱۵ق، ص۱۰۷.</ref>