پرش به محتوا

عصمت: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۸ اکتبر ۲۰۲۰
جز
خط ۱۰۴: خط ۱۰۴:
<blockquote>{{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیتِی قَالَ لاَ ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ|ترجمه=و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود و وی آن همه را به انجام رسانید. [خدا به او] فرمود من تو را پیشوای مردم قرار دادم. [ابراهیم] پرسید از دودمانم [چطور]؟ فرمود: پیمان من به بیدادگران نمی‏‌رسد.|سوره=[[سوره بقره|بقره]]|آیه=۱۲۴}}</blockquote>
<blockquote>{{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَی إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّی جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّیتِی قَالَ لاَ ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ|ترجمه=و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود و وی آن همه را به انجام رسانید. [خدا به او] فرمود من تو را پیشوای مردم قرار دادم. [ابراهیم] پرسید از دودمانم [چطور]؟ فرمود: پیمان من به بیدادگران نمی‏‌رسد.|سوره=[[سوره بقره|بقره]]|آیه=۱۲۴}}</blockquote>


این آیه اشاره به زمانی دارد که حضرت ابراهیم در آزمایش‌های الهی موفق شد. در این زمان، ایشان که قبل از آن دارای منصب نبوت و از پیامبران اولوالعزم بود، به مقام امامت رسید. استدلال متکلمان و مفسران امامیه بدین صورت است:
این آیه اشاره به زمانی دارد که حضرت ابراهیم در [[آزمایش‌های الهی]] موفق شد. در این زمان، ایشان که قبل از آن دارای منصب نبوت و از پیامبران اولوالعزم بود، به مقام امامت رسید. استدلال متکلمان و مفسران امامیه بدین صورت است:


- کسی که مرتکب گناه شود، ظالم است؛ زیرا حدود الهی را نقض نموده است:
- کسی که مرتکب گناه شود، ظالم است؛ زیرا حدود الهی را نقض نموده است:
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۲۳

ویرایش