پرش به محتوا

خسف بیداء: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۱
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
خسف بیداء به فرورفتن لشکر [[سفیانی]] در مکانی به نام [[بیداء]] (مکانی میان [[مکه]] و [[مدینه]]) اشاره دارد که برای جنگ با امام زمان(عج) عازم مکه شده است. این حادثه در روایات [[شیعه]] از نشانه‌های [[ظهور]] معرفی شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۳۱۰؛ شیخ صدوق، کتاب الخصال، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۰۳؛ نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۲۵۷، ح۱۵.</ref> بر اساس روایتی که از [[امام صادق(ع)]] نقل شده، خسف بیداء در کنار [[قتل نفس زکیه]]، [[صیحه آسمانی]]، [[قیام یمانی]] و [[خروج سفیانی]] از نشانه‌های حتمی ظهور به شمار می‌رود.<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۷۸، ح۷.</ref>  
خسف بیداء به فرورفتن لشکر [[سفیانی]] در مکانی به نام [[بیداء]] (مکانی میان [[مکه]] و [[مدینه]]) اشاره دارد که برای جنگ با امام زمان(عج) عازم مکه شده است. این حادثه در روایات [[شیعه]] از نشانه‌های [[ظهور]] معرفی شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۳۱۰؛ شیخ صدوق، کتاب الخصال، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۰۳؛ نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۲۵۷، ح۱۵.</ref> بر اساس روایتی که از [[امام صادق(ع)]] نقل شده، خسف بیداء در کنار [[قتل نفس زکیه]]، [[صیحه آسمانی]]، [[قیام یمانی]] و [[خروج سفیانی]] از نشانه‌های حتمی ظهور به شمار می‌رود.<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۷۸، ح۷.</ref>  


روایات اهل سنت درباره خسف بیداء متفاوت است در برخی نشانه ظهور<ref>صنعانی، المصنف، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۷۱، ح۲۰۷۶۹.</ref> و در برخی دیگر نشانه قیامت ([[اشراط الساعة|اَشراط الساعة]])<ref> ابن حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۴۵، ص۹۹، ح۲۷۱۲۹.</ref> دانسته شده است. برخی دیگر از فرورفتن لشکری در بیداء خبر می‎‌دهند که در پی گروهی بودند که به [[کعبه]] پناهنده شده بودند. در این روایات به اینکه خسف بیداء نشانه ظهور یا قیامت است اشاره نشده است.<ref> مسلم، صحیح مسلم، ج۴، ص۲۲۱۰، ح۲۸۸۳؛ نسائی، السنن الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۱۰۲.</ref> در برخی روایات دیگر فقط به ارتباط آن با [[سفیانی]] اشاره شده است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۲۲ق، ج۱۹، ص۳۱۰.</ref>
روایات اهل‌سنت درباره خسف بیداء متفاوت است در برخی نشانه ظهور<ref>صنعانی، المصنف، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۷۱، ح۲۰۷۶۹.</ref> و در برخی دیگر نشانه قیامت ([[اشراط الساعة|اَشراط الساعة]])<ref> ابن حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۴۵، ص۹۹، ح۲۷۱۲۹.</ref> دانسته شده است. برخی دیگر از فرورفتن لشکری در بیداء خبر می‎‌دهند که در پی گروهی بودند که به [[کعبه]] پناهنده شده بودند. در این روایات به اینکه خسف بیداء نشانه ظهور یا قیامت است اشاره نشده است.<ref> مسلم، صحیح مسلم، ج۴، ص۲۲۱۰، ح۲۸۸۳؛ نسائی، السنن الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۱۰۲.</ref> در برخی روایات دیگر فقط به ارتباط آن با [[سفیانی]] اشاره شده است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۲۲ق، ج۱۹، ص۳۱۰.</ref>


بر اساس روایاتی که از [[امامان شیعه]] نقل شده است آیات «وَ لَوْ تَری إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ؛ اگر ببینی هنگامی که فریادشان بلند می‌شود امّا نمی‌توانند (از عذاب الهی) بگریزند، و آنها را از جای نزدیکی (که حتّی انتظارش را ندارند) می‌گیرند و (در آن حال) می‌گویند: «به حقّ ایمان آوردیم ولی چگونه می‌توانند از فاصله دور به آن دسترسی پیدا کنند!»<ref>سوره سبأ، آیات۵۱-۵۲.</ref> به فرورفتن لشکر سیفانی در بیداء اشاره دارد.<ref>نگاه کنید به نعمانی، الغیبه، ۱۳۷۹ق، ص۳۰۵، ح۱۴؛ عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۵۷.</ref>
بر اساس روایاتی که از [[امامان شیعه]] نقل شده است آیات «وَ لَوْ تَری إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَکانٍ قَرِیبٍ وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ؛ اگر ببینی هنگامی که فریادشان بلند می‌شود امّا نمی‌توانند (از عذاب الهی) بگریزند، و آنها را از جای نزدیکی (که حتّی انتظارش را ندارند) می‌گیرند و (در آن حال) می‌گویند: «به حقّ ایمان آوردیم ولی چگونه می‌توانند از فاصله دور به آن دسترسی پیدا کنند!»<ref>سوره سبأ، آیات۵۱-۵۲.</ref> به فرورفتن لشکر سیفانی در بیداء اشاره دارد.<ref>نگاه کنید به نعمانی، الغیبه، ۱۳۷۹ق، ص۳۰۵، ح۱۴؛ عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۵۷.</ref>
خط ۲۹: خط ۲۹:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
* ابن ابی‌شیبه کوفی، المصنف، تحقیق سعید اللحام، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق.
* ابن حنبل، احمد بن محمد، مسند الامام احمد بن حنبل، تحقیق شعیب الارنؤوط و دیگران، مؤسسه الرسالة، الطبعة الاولی، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م.
* ابن حنبل، احمد بن محمد، مسند الامام احمد بن حنبل، تحقیق شعیب الارنؤوط و دیگران، مؤسسه الرسالة، الطبعة الاولی، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م.
* ابن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، قم، منشورات الرضی، بی‌تا.
* ابن طاووس، علی بن موسی، الملاحم و الفتن، قم، منشورات الرضی، بی‌تا.
خط ۳۵: خط ۳۴:
* شیخ صدوق، محمد بن علی، کتاب الخصال، به کوشش علی‌اکبر غفاری، قم، نشر اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق.
* شیخ صدوق، محمد بن علی، کتاب الخصال، به کوشش علی‌اکبر غفاری، قم، نشر اسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق.
* شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال‌الدین و تمام النعمه، بیروت، اعلمی، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
* شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال‌الدین و تمام النعمه، بیروت، اعلمی، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
* صنعانی، عبدالرزاق، المصنف، بیروت، المجلس العلمی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
* صنعانی، عبدالرزاق، المصنف، تحقیق حبیب‌الرحمن اعاظمی، بیروت، المجلس العلمی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
* طبری، محمد بن جریر، جامع البیان عن تأویل القرآن، تحقیق عبدالله بن عبدالمحسن ترکی، دار هجر للطباعة و النشر و التوزیع، ۱۴۲۲ق/۲۰۰م.
* طبری، محمد بن جریر، جامع البیان عن تأویل القرآن، تحقیق عبدالله بن عبدالمحسن ترکی، دار هجر للطباعة و النشر و التوزیع، ۱۴۲۲ق/۲۰۰م.
* عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، تصحیح سید هاشم رسولی محلاتی، تهران، المطبعة العلمیة، ۱۳۸۰ق.
* عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، تصحیح سید هاشم رسولی محلاتی، تهران، المطبعة العلمیة، ۱۳۸۰ق.
خط ۴۳: خط ۴۲:
* نسائی، احمد بن شعیب، السنن الکبری، تحقیق حسن عبدالمنعم شبلی، السنن الكبرى، بیروت، مؤسسه الرسالة، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م.
* نسائی، احمد بن شعیب، السنن الکبری، تحقیق حسن عبدالمنعم شبلی، السنن الكبرى، بیروت، مؤسسه الرسالة، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م.
* نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبه، تصحیح علی‌اکبر غفاری، تهران، نشر صدوق، ۱۳۹۷ق.
* نعمانی، محمد بن ابراهیم، کتاب الغیبه، تصحیح علی‌اکبر غفاری، تهران، نشر صدوق، ۱۳۹۷ق.
{{پایان}}
{{پایان}}
{{مهدویت}}
{{مهدویت}}