پرش به محتوا

خسف بیداء: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۹۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۱
جز
افزایش منبع
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جز (افزایش منبع)
خط ۱۶: خط ۱۶:
خسف بیداء به فرورفتن لشکر [[سفیانی]] در مکانی به نام [[بیداء]] (مکانی میان مکه و مدینه) اشاره دارد که برای جنگ با امام زمان عازم مکه شده است. این حادثه در روایات [[اهل‌سنت]]<ref>صنعانی، المصنف، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۷۱، ح۲۰۷۶۹.</ref> و [[شیعه]]، از نشانه‌های [[ظهور]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۱ق، ج۸، ص۳۱۰؛ شیخ صدوق، کتاب الخصال، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۰۳؛ نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۵۷، ح۱۵.</ref> معرفی شده است. بر اساس روایتی که از امام صادق نقل شده، خسف بیداء در کنار [[قتل نفس زکیه]]، [[صیحه آسمانی]]، [[قیام یمانی]] و [[خروج سفیانی]] از نشانه‌های حتمی ظهور به شمار می‌رود.<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۷۸، ح۷.</ref>  
خسف بیداء به فرورفتن لشکر [[سفیانی]] در مکانی به نام [[بیداء]] (مکانی میان مکه و مدینه) اشاره دارد که برای جنگ با امام زمان عازم مکه شده است. این حادثه در روایات [[اهل‌سنت]]<ref>صنعانی، المصنف، ۱۴۰۳ق، ج۱۱، ص۳۷۱، ح۲۰۷۶۹.</ref> و [[شیعه]]، از نشانه‌های [[ظهور]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۱ق، ج۸، ص۳۱۰؛ شیخ صدوق، کتاب الخصال، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳۰۳؛ نعمانی، الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۵۷، ح۱۵.</ref> معرفی شده است. بر اساس روایتی که از امام صادق نقل شده، خسف بیداء در کنار [[قتل نفس زکیه]]، [[صیحه آسمانی]]، [[قیام یمانی]] و [[خروج سفیانی]] از نشانه‌های حتمی ظهور به شمار می‌رود.<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۶۷۸، ح۷.</ref>  


در برخی روایات که در مسند احمد آمده خسف بیداء نشانه قیامت ([[اشراط الساعه]]) دانسته شده است.<ref> ابن حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۴۵، ص۹۹، ح۲۷۱۲۹.</ref> همچنین در روایاتی که در صحیح بخاری<ref>بخاری، صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۳، ص۶۵.</ref> و صحیح مسلم<ref>مسلم، صحیح مسلم، ج۴، ص۲۲۱۰، ح۲۸۸۳.</ref> آمده از فرورفتن لشکری در بیداء خبر می‌دهند بدون اینکه به نشانه ظهور یا قیامت و یا... اشاره داشته باشند. در برخی روایات دیگر فقط به ارتباط آن با سفیانی اشاره شده است.
در روایتی که در [[مسند احمد بن حنبل]] آمده، خسف بیداء نشانه قیامت ([[اشراط الساعه]]) دانسته شده است.<ref> ابن حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۴۵، ص۹۹، ح۲۷۱۲۹.</ref> همچنین بر پایه روایاتی که در منابع اهل سنت آمده از فرورفتن لشکری که در پی گروهی که به کعبه پناهنده شده‌اند در بیداء خبر می‌دهند بدون اینکه به نشانه ظهور یا قیامت و یا... اشاره داشته باشند.<ref>مسلم، صحیح مسلم، ج۴، ص۲۲۱۰، ح۲۸۸۳؛ نسائی، السنن الکبری، ۱۴۲۱ق، ج۴، ص۱۰۲.</ref> در برخی روایات دیگر فقط به ارتباط آن با [[سفیانی]] اشاره شده است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۲۲ق، ج۱۹، ص۳۱۰.</ref>


==چگونگی رخداد==
==چگونگی رخداد==
خط ۵۵: خط ۵۵:
* نهاوندی، علی‌اکبر، العَبْقَری الحِسان فی أحوال مولانا صاحب الزمان، تهران، انتشارات دبستانی، [بی تا].
* نهاوندی، علی‌اکبر، العَبْقَری الحِسان فی أحوال مولانا صاحب الزمان، تهران، انتشارات دبستانی، [بی تا].
* یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم البلدان، بیروت،‌ دار صادر، ۱۹۹۵م.
* یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم البلدان، بیروت،‌ دار صادر، ۱۹۹۵م.
*بخاری، محمد بن اسماعیل، [http://lib.efatwa.ir/42174/3/0 صحیح البخاری]، تحقیق محمد زهیر بن ناصر الناصر، دار طوق النجاة، ۱۴۲۲ق.
* مسلم بن حجاج، [http://lib.efatwa.ir/42175/4/1701 صحیح مسلم]، تحقیق محمدفؤاد عبدالباقی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.
*مسلم بن حجاج، [http://lib.efatwa.ir/42175/4/1701 صحیح مسلم]، تحقیق محمدفؤاد عبدالباقی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.
* نسائی، احمد بن شعیب، السنن الکبری، تحقیق حسن عبدالمنعم شبلی، السنن الكبرى، بیروت، مؤسسه الرسالة، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م.
*طبری، محمد بن جریر، جامع البیان عن تأویل القرآن، تحقیق عبدالله بن عبدالمحسن ترکی، دار هجر للطباعة و النشر و التوزیع، ۱۴۲۲ق/۲۰۰م.
{{پایان}}
{{پایان}}