confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
مسجد امام خمینی (تهران): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی‌سازی
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
جز (ویکی‌سازی) |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
مسجد شاه در دوره قاجاریه، محل برگزاری [[نماز جمعه]] و [[نماز جماعت|جماعت]] بوده است. فتحعلی‌شاه در ۱۳۲۶ق میرمحمدمهدی را از [[اصفهان]] به [[تهران]] دعوت کرد و او را به سمت [[امام جمعه]] تهران برگزید و این مسجد را در اختیار او قرار داد او ۲۶ سال امامت جمعه و جماعت مسجد شاه تهران را به عهده داشت. بعد از درگذشت او، میرابوالقاسم، برادرزاده و دامادش امام جمعه تهران شد.<ref>جبیبی، مساجد دیرینه سال تهران، ۱۳۸۸ش، ص۶۸.</ref> | مسجد شاه در دوره قاجاریه، محل برگزاری [[نماز جمعه]] و [[نماز جماعت|جماعت]] بوده است. فتحعلی‌شاه در ۱۳۲۶ق میرمحمدمهدی را از [[اصفهان]] به [[تهران]] دعوت کرد و او را به سمت [[امام جمعه]] تهران برگزید و این مسجد را در اختیار او قرار داد او ۲۶ سال امامت جمعه و جماعت مسجد شاه تهران را به عهده داشت. بعد از درگذشت او، میرابوالقاسم، برادرزاده و دامادش امام جمعه تهران شد.<ref>جبیبی، مساجد دیرینه سال تهران، ۱۳۸۸ش، ص۶۸.</ref> | ||
بعد از میرسیدابوالقاسم پسرش، سیدزین‌العابدین ۴۰ساله به سمت [[امام جماعت]] منصوب شد. به‌دستور ناصرالدین‌شاه خانه‌های کنار مسجد خریداری و برای اقامتگاه امام جمعه [[وقف]] شد.<ref>جبیبی، مساجد دیرینه سال تهران، ۱۳۸۸ش، ص۶۸.</ref> | بعد از میرسیدابوالقاسم پسرش، سیدزین‌العابدین ۴۰ساله به سمت [[امام جماعت]] منصوب شد. به‌دستور [[ناصرالدین‌شاه]] خانه‌های کنار مسجد خریداری و برای اقامتگاه امام جمعه [[وقف]] شد.<ref>جبیبی، مساجد دیرینه سال تهران، ۱۳۸۸ش، ص۶۸.</ref> | ||
بعد از سیدزین‌العابدین، پسرش سیدابوالقاسم، امام جمعه تهران شد. وی در وقایع [[مشروطه]] از مخالفان مشروطه بود. سخنرانی [[سیدجمال واعظ]] و به دنبال آن هرج و مرج داخل مسجد در سال واقعه ۱۳۲۳ق و در زمان تصدی سیدابوالقاسم امام جمعه بر این مسجد رخ داد.<ref>جبیبی، مساجد دیرینه سال تهران، ۱۳۸۸ش، ص۶۸.</ref> | بعد از سیدزین‌العابدین، پسرش سیدابوالقاسم، امام جمعه تهران شد. وی در وقایع [[مشروطه]] از مخالفان مشروطه بود. سخنرانی [[سیدجمال واعظ]] و به دنبال آن هرج و مرج داخل مسجد در سال واقعه ۱۳۲۳ق و در زمان تصدی سیدابوالقاسم امام جمعه بر این مسجد رخ داد.<ref>جبیبی، مساجد دیرینه سال تهران، ۱۳۸۸ش، ص۶۸.</ref> | ||