داوود (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

الأخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۸.</ref> حضرت داوود را فردی کوتاه قد، سبزه‌رو و کم‌مو دانسته‌اند. (كان قصیرا أزرق قلیل الشعر)<ref>ابن‌اثیر، الكامل، ۱۳۴۵ق، ج۱، ص۲۲۳.</ref> که [[ختنه|ختنه شده]] به دنیا آمد.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۷۷.</ref> [[حضرت سلیمان]] فرزند حضرت داوود بود و جانشین او نیز شد.<ref>بروجردی، تفسیر جامع، ۱۳۶۶ش، ج۵، ص۱۰۶.</ref>

 

قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَ مِنَ الْأَنْبِیاءِ أَرْبَعَةً لِلسَّیفِ إِبْرَاهِیمَ وَ دَاوُدَ وَ مُوسَى وَ أَنَا الْخَبَر<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱،‌ ص۲۲۵.</ref>

داوود یكى از پیامبران بزرگ بنى اسرائیل بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹،‌ ص۲۳۶.</ref> خداوند بر حضرت داوود [[کتاب زبور]] را نازل کرد.<ref>سوره نساء، آیه۱۶۳.</ref>  و به او علم را عطا کرد.<ref>سوره نمل، آیه۱۵.</ref>  

پس از [[حضرت موسی(ع)]] و [[حضرت یوشع]]، مردانی به رهبری مردم اشتغال داشتند که داوران نامیده می‌شدند. آخرین داور حضرت سموئیل بود که بنی‌اسرائیل از او خواستند برایشان پادشاهی تعیین کند. در نهایت [[طالوت]] (شاؤل) به پادشاهی رسید.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۸۶.</ref> در زمان طالوت جنگ بزرگی در گرفت. طالوت وعده داد هر شخصی [[جالوت]]؛ بزرگ‌ترین قهرمان سپاه دشمن را بکشد نصف مالش را به او می‌دهد و دخترش را نیز به [[عقد نکاح|عقد]] او در می‌آورد.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۱.</ref> در آن جنگ حضرت داوود توانست جالوت را بکشد<ref>سوره بقره،‌آیه۲۵۱.</ref> و نصف مال طالوت را گرفت و داماد او شد.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۳.</ref>  

{{اصلی|زبور}}

آیات و روایات صفات بسیاری را برای حضرت داوود نقل کرده‌اند. براساس [[قرآن]] حضرت داوود زبان حیوانات را می‌فهمید<ref>سوره نمل، آیه۱۶.</ref>  و خداوند به او حکومت و [[حکمت]] را عطا کرد و آنچه می‌خواست به او تعلیم داد.<ref>سوره بقره، آیه۲۵۱.</ref> داوود را فردی دانسته‌اند که بسیار عبادت می‌کرد و در خوف خدا بسیار می‌گریست.<ref>ابن‌اثیر، الكامل، ۱۳۴۵ق،ج۱، ص۲۲۳.</ref>