Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| حوادث مهم= فتح اورشلیم | | حوادث مهم= فتح اورشلیم | ||
}} | }} | ||
حضرت | حضرت داوود از [[پیامبران|انبیاء]] مهم [[بنیاسرائیل]] که به پادشاهی نیز رسید. حضرت داوود دارای صدای بسیار زیبایی بود. [[خداوند]] قدرت زرهسازی را به او عطا کرد. مقام [[قضاوت]] نیز در اختیار داوود بود. [[کتاب زبور]] بر او نازل کرد. حضرت داوود اورشلیم را برای بنیاسرائیل فتح کند. | ||
حضرت داود در نزد یهودیان از مقام بسیار بالایی برخوردار است با این حال در تورات تهمتهایی به او استناد داده شده است. | حضرت داود در نزد [[یهود|یهودیان]] از مقام بسیار بالایی برخوردار است با این حال در [[تورات]] تهمتهایی به او استناد داده شده است. | ||
== نسب و خانواده == | == نسب و خانواده == | ||
داود بن ايشا<ref>ابنخلدون، تاريخ ابنخلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۱۰.</ref> از نسل يهودا فرزند يعقوب بود.<ref>دینوری، | داود بن ايشا<ref>ابنخلدون، تاريخ ابنخلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۱۰.</ref> از نسل يهودا فرزند [[یعقوب (پیامبر)|يعقوب]] بود.<ref>دینوری، | ||
الأخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۸.</ref> حضرت | الأخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۸.</ref> حضرت داوود را فردی کوتاه قد، سبزهرو و کممو دانستهاند. (كان قصيرا أزرق قليل الشعر)<ref>ابناثیر، الكامل، ۱۳۴۵ق، ج۱، ص۲۲۳.</ref> که [[ختنه|ختنه شده]] به دنیا آمد.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۷۷.</ref> [[حضرت سلیمان]] فرزند حضرت داوود بود و جانشین او نیز شد.<ref>بروجردی، تفسير جامع، ۱۳۶۶ش، ج۵، ص۱۰۶.</ref> | ||
قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ أَرْبَعَةً لِلسَّيْفِ إِبْرَاهِيمَ وَ دَاوُدَ وَ مُوسَى وَ أَنَا الْخَبَر<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۲۲۵.</ref> | قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ أَرْبَعَةً لِلسَّيْفِ إِبْرَاهِيمَ وَ دَاوُدَ وَ مُوسَى وَ أَنَا الْخَبَر<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۲۲۵.</ref> | ||
== نبوت و پادشاهی == | == نبوت و پادشاهی == | ||
داود يكى از پيامبران بزرگ بنى اسرائيل بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۲۳۶.</ref> خداوند بر حضرت | داود يكى از پيامبران بزرگ بنى اسرائيل بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۲۳۶.</ref> خداوند بر حضرت داوود [[کتاب زبور]] را نازل کرد.<ref>سوره نساء، آیه۱۶۳.</ref> و به او علم را عطا کرد.<ref>سوره نمل، آیه۱۵.</ref> | ||
پس از حضرت موسی(ع) و حضرت | پس از [[حضرت موسی(ع)]] و [[حضرت یوشع]]، مردانی به رهبری مردم اشتغال داشتند که داوران نامیده میشدند. آخرین داور حضرت سموئیل بود که بنیاسرائیل از او خواستند برایشان پادشاهی تعیین کند. در نهایت طالوت (شاؤل) به پادشاهی رسید.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۸۶.</ref> در زمان طالوت جنگ بزرگی در گرفت. طالوت وعده داد هر شخصی که جالوت بزرگترین قهرمان سپاه دشمن را بکشد نصف مالش را به او میدهد و دخترش را نیز به عقد او در میآورد.<ref>ابنعساکر، تاريخ مدينة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۱.</ref> که در آن جنگ حضرت داود توانست جالوت را بکشد<ref>سوره بقره،آیه۲۵۱.</ref> و نصف مال طالوت را گرفت و داماد او شد.<ref>ابنعساکر، تاريخ مدينة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۳.</ref> | ||
نبوت و پادشاهی هر یک در میان نسل خاصی از فرزندان یعقوب باقی بود، با این حال خداوند این دو مقام را برای داود قرار داد<ref>ابنکثیر، البداية و النهاية، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۰.</ref> و پس از فوت طالوت، داود پادشاه بنیاسرائیل نیز گشت.<ref>ابناثیر، الكامل، ۱۳۴۵ق، ج۱، ص۲۲۳.</ref> | نبوت و پادشاهی هر یک در میان نسل خاصی از فرزندان یعقوب باقی بود، با این حال خداوند این دو مقام را برای داود قرار داد<ref>ابنکثیر، البداية و النهاية، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۰.</ref> و پس از فوت طالوت، داود پادشاه بنیاسرائیل نیز گشت.<ref>ابناثیر، الكامل، ۱۳۴۵ق، ج۱، ص۲۲۳.</ref> |