پرش به محتوا

داوود (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

۵۰۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ دسامبر ۲۰۱۷
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:


== نسب و خانواده ==
== نسب و خانواده ==
داود بن ايشا<ref>تاريخ‏ابن‏خلدون،ج‏2،ص:110</ref> از نسل يهودا فرزند يعقوب‏ بود.<ref>الأخبارالطوال،ص:18</ref> حضرت داود را فردی کوتاه قد، سبزه‌رو و کم‌مو دانسته‌اند. (كان قصيرا أزرق قليل الشعر)<ref>الكامل،ج‏1،ص:223</ref> که ختنه شده به دنیا آمد.<ref>بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏10، ص: 77
داود بن ايشا<ref>ابن‌خلدون، تاريخ‏ ابن‏‌خلدون، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۱۰.</ref> از نسل يهودا فرزند يعقوب‏ بود.<ref>دینوری،
</ref> حضرت سلیمان فرزند حضرت داود بود و جانشین او نیز شد.<ref>تفسير جامع، ج‏5، ص: 10۶</ref>
الأخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۸.</ref> حضرت داود را فردی کوتاه قد، سبزه‌رو و کم‌مو دانسته‌اند. (كان قصيرا أزرق قليل الشعر)<ref>ابن‌اثیر، الكامل، ۱۳۴۵ق، ج۱، ص۲۲۳.</ref> که ختنه شده به دنیا آمد.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۷۷.</ref> حضرت سلیمان فرزند حضرت داود بود و جانشین او نیز شد.<ref>بروجردی، تفسير جامع، ۱۳۶۶ش، ج۵، ص۱۰۶.</ref>


قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ أَرْبَعَةً لِلسَّيْفِ إِبْرَاهِيمَ وَ دَاوُدَ وَ مُوسَى وَ أَنَا الْخَبَر<ref>الخصال، ج‏1، ص: 225</ref>
قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ أَرْبَعَةً لِلسَّيْفِ إِبْرَاهِيمَ وَ دَاوُدَ وَ مُوسَى وَ أَنَا الْخَبَر<ref>شیخ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱،‌ ص۲۲۵.</ref>


== نبوت و پادشاهی ==
== نبوت و پادشاهی ==
داود يكى از پيامبران بزرگ بنى اسرائيل بود.<ref>تفسير نمونه، ج‏19، ص: 236</ref> خداوند بر حضرت داود کتاب زبور را نازل کرد<ref>سوره نساء، آیه۱۶۳.</ref>  و به او علم را عطا کرد.<ref>سوره نمل، آیه۱۵.</ref>  
داود يكى از پيامبران بزرگ بنى اسرائيل بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسير نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹،‌ ص۲۳۶.</ref> خداوند بر حضرت داود کتاب زبور را نازل کرد.<ref>سوره نساء، آیه۱۶۳.</ref>  و به او علم را عطا کرد.<ref>سوره نمل، آیه۱۵.</ref>  


پس از حضرت موسی(ع) و حضرت یوشع، مردانی به رهبری مردم اشتغال داشتند که داوران نامیده می‌شدند. آخرین داور حضرت سموئیل بود که بنی‌اسرائیل از او خواستند برایشان پادشاهی تعیین کند. در نهایت طالوت (شاؤل) به پادشاهی رسید.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۸۶.</ref> در زمان طالوت جنگ بزرگی در گرفت. طالوت وعده داد هر شخصی که جالوت بزرگ‌ترین قهرمان سپاه دشمن را بکشد نصف مالش را به او می‌دهد و دخترش را نیز به عقد او در می‌آورد.<ref>تاريخ مدينة دمشق، ج‏17، ص: 81</ref> که در آن جنگ حضرت داود توانست جالوت را بکشد<ref>سوره بقره،‌آیه۲۵۱.</ref> و نصف مال طالوت را گرفت و داماد او شد.<ref name=":0">تاريخ مدينة دمشق، ج‏17، ص: 83</ref>
پس از حضرت موسی(ع) و حضرت یوشع، مردانی به رهبری مردم اشتغال داشتند که داوران نامیده می‌شدند. آخرین داور حضرت سموئیل بود که بنی‌اسرائیل از او خواستند برایشان پادشاهی تعیین کند. در نهایت طالوت (شاؤل) به پادشاهی رسید.<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، ۱۳۸۶ش، ص۸۶.</ref> در زمان طالوت جنگ بزرگی در گرفت. طالوت وعده داد هر شخصی که جالوت بزرگ‌ترین قهرمان سپاه دشمن را بکشد نصف مالش را به او می‌دهد و دخترش را نیز به عقد او در می‌آورد.<ref>ابن‌عساکر، تاريخ مدينة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۱.</ref> که در آن جنگ حضرت داود توانست جالوت را بکشد<ref>سوره بقره،‌آیه۲۵۱.</ref> و نصف مال طالوت را گرفت و داماد او شد.<ref>ابن‌عساکر، تاريخ مدينة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۳.</ref>  


نبوت و پادشاهی هر یک در میان نسل خاصی از فرزندان یعقوب باقی بود، با این حال خداوند این دو مقام را برای داود قرار داد<ref>البدايةوالنهاية،ج‏2،ص:10</ref> و پس از فوت طالوت، داود پادشاه بنی‌اسرائیل نیز گشت.<ref>الكامل،ج‏1،ص:223</ref>
نبوت و پادشاهی هر یک در میان نسل خاصی از فرزندان یعقوب باقی بود، با این حال خداوند این دو مقام را برای داود قرار داد<ref>ابن‌کثیر، البداية و النهاية، ۱۴۰۷ق، ج۲،‌ ص۱۰.</ref> و پس از فوت طالوت، داود پادشاه بنی‌اسرائیل نیز گشت.<ref>ابن‌اثیر، الكامل، ۱۳۴۵ق، ج۱، ص۲۲۳.</ref>


امام باقر(ع) حضرت داود را از معدود انبیایی معرفی می‌کند که به حکومت نیز رسید.<ref><br>
امام باقر(ع) حضرت داود را از معدود انبیایی معرفی می‌کند که به حکومت نیز رسید.<ref>علامه مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۱۸۱.</ref>
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏12، ص: 181</ref> حضرت داود با لقمان هم‌عصر بوده و زمانی که لقمان او را نضیحت می‌کرد، داود او را ستایش می‌کرد.<ref>تفسير القمي، ج‏2، ص: 163</ref>
حضرت داود با لقمان هم‌عصر بوده و زمانی که لقمان او را نضیحت می‌کرد، داود او را ستایش می‌کرد.<ref>قمی، تفسير القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۶۳.</ref>


اورشلیم در دوران حضرت داود و توسط ایشان فتح شد.<ref>إمتاع‏الأسماع،ج‏12،ص:356</ref>
اورشلیم در دوران حضرت داود و توسط ایشان فتح شد.<ref>مقریزی، إمتاع‏ الأسماع، ۱۴۲۰ق،‌ج۱۲، ص۳۵۶.</ref>


===زبور===
===زبور===
{{اصلی|زبور}}
{{اصلی|زبور}}
== صفات برجسته ==
== صفات برجسته ==
آیات و روایات صفات بسیاری را برای حضرت داود نقل کرده‌اند. براساس قرآن حضرت داود زبان حیوانات را می‌فهمید<ref>سوره نمل، آیه۱۶.</ref>  و خداوند به او حکومت و حکمت را عطا کرد و آنچه می‌خواست به او تعلیم داد.<ref>سوره بقره، آیه۲۵۱.</ref> داود را فردی دانسته‌اند که بسیار عبادت می‌کرد و در خوف خدا بسیار می‌گریست.<ref>الكامل،ج‏1،ص:223</ref>
آیات و روایات صفات بسیاری را برای حضرت داود نقل کرده‌اند. براساس قرآن حضرت داود زبان حیوانات را می‌فهمید<ref>سوره نمل، آیه۱۶.</ref>  و خداوند به او حکومت و حکمت را عطا کرد و آنچه می‌خواست به او تعلیم داد.<ref>سوره بقره، آیه۲۵۱.</ref> داود را فردی دانسته‌اند که بسیار عبادت می‌کرد و در خوف خدا بسیار می‌گریست.<ref>ابن‌اثیر، الكامل، ۱۳۴۵ق،ج۱، ص۲۲۳.</ref>


پیرامون عبادت داود نیز روایات مختلفی نقل شده است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به: تاريخ مدينة دمشق، ج‏17، ص: 86</ref> پیامبر از روزه و نماز داود تعریف بسیار کرده است.<ref>سنن ابن ماجه، ج۱، ص۵۴۶.</ref> حضرت داود یک روز را روزه می‌گرفت،‌ سپس روزی را استراحت می‌کرد و فردایش را مجدد روزه می‌گرفت.<ref>قرب الإسناد (ط - الحديثة)، متن، ص: 90</ref>
پیرامون عبادت داود نیز روایات مختلفی نقل شده است.<ref>برای نمونه رجوع کنید به:  
ابن‌عساکر، تاريخ مدينة دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۷، ص۸۶.</ref> پیامبر از روزه و نماز داود تعریف بسیار کرده است.<ref>سنن ابن ماجه، ج۱، ص۵۴۶.</ref> حضرت داود یک روز را روزه می‌گرفت،‌ سپس روزی را استراحت می‌کرد و فردایش را مجدد روزه می‌گرفت.<ref>قرب الإسناد (ط - الحديثة)، متن، ص: 90</ref>


براساس قرآن کوه‌ها و پرندگان نیز به همراه داود تسبیح خداوند را می‌گفتند<ref>سوره انبیاء، آیه۷۹.</ref> که البته برای تسبیح کوه‌ها و پرندگان معانی و توجیه‌هاتی ذکر شده است.<ref>بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏14، ص: 3</ref>
براساس قرآن کوه‌ها و پرندگان نیز به همراه داود تسبیح خداوند را می‌گفتند<ref>سوره انبیاء، آیه۷۹.</ref> که البته برای تسبیح کوه‌ها و پرندگان معانی و توجیه‌هاتی ذکر شده است.<ref>بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏14، ص: 3</ref>
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵

ویرایش