فقه الرضا (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

# [[ابن شهرآشوب|ابن شهر آشوب]] و [[علی بن محمد بیاضی]] معتقدند که این کتاب همان کتاب المقنعه منسوب به [[امام حسن عسکری علیه‌السلام|امام حسن عسکری(ع)]] است.

#[[سید حسین بن ابراهیم قزوینی|سید حسین قزوینی]] و [[عبدالله بن عیسی افندی|میرزا عبدالله افندی]] معتقدند که این کتاب همان کتاب الشرایع نوشته [[علی بن حسین بن موسی بن بابویه|علی بن بابویه قمی]] است.<ref>دزفولی، حاشیه کتاب المکاسب، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۵۱.</ref>

# مؤلف این کتاب مجهول است.<ref>مهریزی، صدرائی خوئی، میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۴۶۰-۴۶۱؛ منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۱۰. </ref> [[شیخ حر عاملی]] معروف به صاحب وسائل، [[محمدحسین حائری اصفهانی]] و [[سید محمدباقر خوانساری]] قائل به این قول هستند.<ref>دزفولی، حاشیه کتاب المکاسب، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۵۰-۵۱.</ref>

[[محمدتقی مجلسی]] و [[محمدباقر مجلسی|پسرش]]، [[محمود فاضل کاشانی]]، [[سید علی طباطبایی]] معروف به صاحب [[ریاض المسائل فی بیان الاحکام بالدلائل (کتاب)|ریاض]]، [[سید محمد طباطبایی مجاهد]] صاحب [[مفاتیح الاصول (کتاب)|مفاتیح الاصول]]، [[یوسف بن احمد بحرانی|محدث بحرانی]]، [[ملا احمد نراقی]] و [[محمدباقر بهبهانی|وحید بهبهانی]] از جمله علما و فقهایی هستند که بر این کتاب اعتماد کردند و از روایات آن با وجود اینکه برخی از سلسله سندهای آنها حذف شده و به عبارتی [[حدیث مرسل|مرسل]] هستند، در استنباط [[احکام شرعی]] استفاده کرده‌اند.<ref>منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۸-۲۲؛ قرشی، پژوهشی دقیق در زندگانی امام علی بن موسی الرضا علیه‌السلام، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۴۰۵.</ref> اما بسیاری از فقها مخصوصا متأخرین به دلیل مرسل‌بودن روایت‌های این کتاب به آن توجه ننموده و در استنباط احکام شرعی از آن استفاده نکرده‌اند.

#تعابیری در این کتاب وجود دارد که به کار بردن آن از امام قبیح است، تعابیری همچون «جَعَلَنی الله من السوء فداک؛ در بدی‌ها خدا من را فدای تو کند» امام معصوم(ع) این‌گونه تعابیر نسبت به غیر معصوم استفاده نمی‌کند.<ref>خویی، مصباح الفقاهه، ۱۴۳۰ق، ص۲۴.</ref>  

#در متن برخی از روایات تعابیری وجود دارد که نشان از جهل نویسنده است، چیزی که در خصوص ائمه معصومین قابل قبول نیست.<ref>خویی، مصباح الفقاهه، ۱۴۳۰ق، ص۲۴؛ منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۲۶.</ref>

==نگاهی به محتوا==