فقه الرضا (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

}}

دربارهٔ مؤلف این کتاب آرا و دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد: <ref>مهریزی، صدرائی خوئی، میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۴۶۰- ۴۶۱؛ منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۱۰. </ref>

#مؤلف آن [[امام رضا علیه السلام|امام رضا(ع)]] است.

#این کتاب را یکی از راویان ائمه(ع) نوشته است.

#این کتاب توسط یکی از قدمای اصحاب تألیف شده است.

# مؤلف این کتاب مجهول است. <ref>مهریزی، صدرائی خوئی، میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۴۶۰- ۴۶۱؛ منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۱۰. </ref>

# قاضی امیر حسین [[حدیث|محدث]] و عالم بوده است پس شهادت و علم او در این خصوص مورد قبول است. اما برخی در این نظر مناقشه کرده‌اند و معتقدند که علم قاضی امیر حسین برای دیگر [[مجتهد|فقها]] حجیت ندارد، چرا که مساله مهم نحوه علم قاضی امیرحسین است که از آن هیچ اطلاعی در دست نداریم.<ref>منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۳۰-۳۱؛ خویی، مصباح الفقاهه، ۱۴۳۰ق،  ص۱۹-۲۰؛ مهریزی، صدرائی خوئی، میراث حدیث شیعه، ۱۳۸۰ش، ج۷، ص۴۶۸.</ref>  

# عباراتی همچون: «یقول عبدالله علی بن موسی الرضا»، «نحن معاشر اهل البیت»، «امرنی ابی(اشاره به [[امام کاظم(ع)]])» و «جدنا [[امیر المومنین|امیر المؤمنين(ع)]]» در این کتاب وجود دارد که موجب اطمینان صدور این کتاب از امام(ع) می‌شود. <ref>منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۲۹-۳۰؛ خویی، مصباح الفقاهه، ۱۴۳۰ق،  ص۲۰-۲۱.</ref> [[سید ابوالقاسم خویی|آیت الله خویی]] در کتاب [[مصباح الفقاهه (کتاب)|مصباح الفقاهة]] در جواب این دلیل گفته‌ است از آنجا که مؤلف این کتاب برای ما مجهول است، برای اینکه این نسبت‌ها یا عبارات دورغ نباشد هیچ دلیل قانع کننده‌ای وجود ندارد. علاوه بر این ممکن است یکی از رجال علوی، رجال [[سادات]] و کسی که از فرزندان [[ائمه(ع)|ائمه]] این کتاب را نوشته باشد. در این صورت جملاتی همچون «نحن معاشر اهل البیت»، «جدنا»، «عن ابی» از شخصی که مثلاً نوه [[امام موسی کاظم علیه السلام|امام کاظم(ع)]] است صحیح می‌باشد.<ref>خویی، مصباح الفقاهه، ۱۴۳۰ق، ص۲۰-۲۱.</ref>  

# در این کتاب بعضی اخبار مخالف با عقیدهٔ شیعه وجود دارد؛ مانند [[غلو]] که امامان شیعه(ع) با آن می‌جنگیدند و آن را [[کفر]] می‌دانستند. مانند اینکه در این کتاب در باب استقبال [[قبله]] آمده است که در نماز «یکی از ائمه را نصب العین خود قرار بده». روشن است که این غلو است. <ref>منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۲۷؛ قرشی، پژوهشی دقیق در زندگانی امام علی بن موسی الرضا علیه السلام،  ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۴۰۵-۴۰۶.</ref>

#در متن برخی از روایات تعابیری وجود دارد که نشان از جهل نویسنده است، چیزی که در خصوص ائمه معصومین قابل قبول نیست.<ref>خویی، مصباح الفقاهه، ۱۴۳۰ق، ص۲۴؛ منسوب به امام رضا، فقه الرضا(ع)، ۱۴۰۶ق، ص۲۶.</ref>

==پانویس==

{{پانویس ۲}}

==منابع==

{{منابع}}