معجم رجال الحدیث (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

==نویسنده==

{{اصلی|سید ابوالقاسم خویی}}

سید ابوالقاسم موسوی خویی (۱۲۷۸-[[۱۳۷۱ش]]) از [[مرجع تقلید|مراجع تقلید]] و از شاگردان [[محمدحسین غروی نائینی|میرزای نائینی]] و [[محمدحسین غروی اصفهانی|محقق اصفهانی]] بوده است.<ref>پیری سبزواری، «آیت‌الله العظمی سید ابوالقاسم خویی؛ قرآن‌شناس بزرگ معاصر»، ص۳۰؛ انصاری قمی، «نجوم امت - حضرت آیت‌الله العظمی حاج سید ابوالقاسم خویی»، ص۵۷.</ref> او پس از درگذشت [[سید محسن طباطبائی حکیم|سید محسن طباطبایی حکیم]]، مرجع‌تقلید برتر عراق شد.<ref>شریف رازی، گنجینه دانشمندان، ۱۳۵۲–۱۳۵۴ش، ج۲، ص۳–۵؛ رئیس‌زاده، «خویی، ابوالقاسم»، ص۵۱۵.</ref>

سید ابوالقاسم خویی در [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول‌فقه]]، [[علم رجال|رجال]]، [[کلام اسلامی|کلام]] و [[علوم قرآن|علوم قرآنی]] کتاب نوشته است. آثار او در مجموعه‌ای پنجاه‌جلدی با نام «[[موسوعة الامام الخوئی (کتاب)|موسوعةُ الامام الخوئی]]» گرد آورده شده است.<ref>رئیس‌زاده، «خویی، ابوالقاسم»، ص۵۲۲.</ref>

==جایگاه کتاب==

معجم رجال الحدیث را جامع‌ترین و روشمندترین کتاب رجالی شیعه می‌دانند و می‌گویند این کتاب ویژگی‌های مثبتی دارد که در دیگر کتاب‌های رجالی نیست. بررسی راویان از زوایای مختلف و رویکرد انتقادی به دیدگاه‌های گذشتگان، به‌ویژه کتاب‌های اولیه رجالی و بازنگری در آن دیدگاه‌ها از آن جمله است.<ref>ونکی و دیگران، «روش آیت‌الله خویی در تعامل با اصول اولیه رجالی»، ص۱۲۰.</ref>