سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←عبارت «لن ترانی» (آیه ۱۴۳)
Seyedkarimi (بحث | مشارکتها) |
|||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
===عبارت «لن ترانی» (آیه ۱۴۳)=== | ===عبارت «لن ترانی» (آیه ۱۴۳)=== | ||
{{همچنین ببینید|رؤیت خدا}} | {{همچنین ببینید|رؤیت خدا}} | ||
این آیه به درخواست موسی به نمایندگی از [[بنی اسرائیل]] برای [[رؤیت خدا|دیدن خداوند]] و جواب [[خدا|خداوند]] اشاره دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، چ۶، ص۳۵۵.</ref> [[مفسران]] درباره علت تقاضای موسی برای دیدن خدا و عبارت «لن ترانی» بحث‌های کلامی و تفسیری زیادی ارائه کرده‌اند. [[مکارم شیرازی]] در [[تفسیر نمونه]] علت این درخواست موسی را با وجود علم او به عدم امکان دیدن خدا فقط به نمایندگی از بنی اسرائیل می‌داند و اینکه آنان [[ایمان]] خود را منوط به دیدن خداوند کرده‌اند. وی با استناد به روایتی از [[امام رضا]] این درخواست را نیز ماموریت خداوند به موسی دانسته تا همگان جواب خداوند را بشنوند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، | این آیه به درخواست موسی به نمایندگی از [[بنی اسرائیل]] برای [[رؤیت خدا|دیدن خداوند]] و جواب [[خدا|خداوند]] اشاره دارد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، چ۶، ص۳۵۵.</ref> [[مفسران]] درباره علت تقاضای موسی برای دیدن خدا و عبارت «لن ترانی» بحث‌های کلامی و تفسیری زیادی ارائه کرده‌اند. [[مکارم شیرازی]] در [[تفسیر نمونه]] علت این درخواست موسی را با وجود علم او به عدم امکان دیدن خدا فقط به نمایندگی از بنی اسرائیل می‌داند و اینکه آنان [[ایمان]] خود را منوط به دیدن خداوند کرده‌اند. وی با استناد به روایتی از [[امام رضا]] این درخواست را نیز ماموریت خداوند به موسی دانسته تا همگان جواب خداوند را بشنوند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۶، ص۳۵۵.</ref> | ||
[[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] مراد از درخواست رؤیت در این [[آیه]] را نه درخواست رؤیت بصری و ظاهری خدا که آن را در شأن حضرت موسی از [[پیامبران اولوالعزم]] نمی‌داند؛ بلکه غرض موسی را غیر از دیدن بصری و ظاهری معمولی می‌داند. وی مراد از درخواست رؤیت خدا توسط موسی را قطعی‌ترین و روشن‌ترین مراحل علم می‌داند که تعبیر آن به رؤیت به دلیل مبالغه در روشنی و قطعیت آن است. علامه طباطبایی بر معلوماتی که برای ذات انسان حاضرند و درک آنها نیاز به فکر ندارد، اطلاق رؤیت می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۸، ص۲۳۸-۲۳۹.</ref> | [[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] مراد از درخواست رؤیت در این [[آیه]] را نه درخواست رؤیت بصری و ظاهری خدا که آن را در شأن حضرت موسی از [[پیامبران اولوالعزم]] نمی‌داند؛ بلکه غرض موسی را غیر از دیدن بصری و ظاهری معمولی می‌داند. وی مراد از درخواست رؤیت خدا توسط موسی را قطعی‌ترین و روشن‌ترین مراحل علم می‌داند که تعبیر آن به رؤیت به دلیل مبالغه در روشنی و قطعیت آن است. علامه طباطبایی بر معلوماتی که برای ذات انسان حاضرند و درک آنها نیاز به فکر ندارد، اطلاق رؤیت می‌کند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۸، ص۲۳۸-۲۳۹.</ref> | ||