Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۰۵
ویرایش
سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←آیه «وواعدنا موسی» (۱۴۲): اصلاح لینک) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{درباره ۲|سوره اعراف|آشنایی با اصحاب اعراف، مدخل |اعراف| }} | {{درباره ۲|سوره اعراف|آشنایی با اصحاب اعراف، مدخل |اعراف| }} | ||
{{سوره||نام = اعراف |کتابت = ۷|جزء = ۸ و ۹|آیه = ۲۰۶|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۳۹|بعدی = [[سوره انفال|انفال]] |قبلی = [[سوره انعام|انعام]] |کلمه = ۳۳۴۶|حرف = ۱۴۴۳۷ |تصویر=سوره اعراف.jpg}} | {{سوره||نام = اعراف |کتابت = ۷|جزء = ۸ و ۹|آیه = ۲۰۶|مکی/مدنی = مکی|شماره نزول = ۳۹|بعدی = [[سوره انفال|انفال]] |قبلی = [[سوره انعام|انعام]] |کلمه = ۳۳۴۶|حرف = ۱۴۴۳۷ |تصویر=سوره اعراف.jpg}} | ||
'''سوره اعراف''' هفتمین سوره و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی قرآن]] است که در [[جزء]] هشتم و نهم [[قرآن]] جای دارد. این سوره به سبب بازگویی ماجرای [[اصحاب اعراف]] در [[روز قیامت]] بدین نام خوانده شده است. | '''سوره اعراف''' هفتمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مکی قرآن]] است که در [[جزء]] هشتم و نهم [[قرآن]] جای دارد. این سوره به سبب بازگویی ماجرای [[اصحاب اعراف]] در [[روز قیامت]] بدین نام خوانده شده است. | ||
سوره اعراف همانند دیگر سوره‌های مکی، بیشتر ناظر به بحث از مبدأ و [[معاد]]، اثبات [[توحید]]، دادگاه رستاخیز، مبارزه با [[شرک]]، تثبیت مقام و موقعیت انسان در جهان آفرینش است. هدف این سوره نیز تقویت عقیده و مبانی [[ایمان]] در [[مسلمانان]] دانسته شده است. سوره اعراف به پیمان‌هایی که [[خدا]] از انسان‌ها در مسیر هدایت و صلاح گرفته، از جمله در [[عالم ذر]] اشاره می‌کند و برای نشان دادن شکست و ناکامی اقوامی که از مسیر توحید منحرف شده‌اند، به سرگذشت اقوام پیشین و [[پیامبران|پیامبرانی]] همچون [[نوح(ع)]]، [[لوط(ع)]] و [[شعیب(ع)]] می‌پردازد. | سوره اعراف همانند دیگر سوره‌های مکی، بیشتر ناظر به بحث از مبدأ و [[معاد]]، اثبات [[توحید]]، دادگاه رستاخیز، مبارزه با [[شرک]]، تثبیت مقام و موقعیت انسان در جهان آفرینش است. هدف این سوره نیز تقویت عقیده و مبانی [[ایمان]] در [[مسلمانان]] دانسته شده است. سوره اعراف به پیمان‌هایی که [[خدا]] از انسان‌ها در مسیر هدایت و صلاح گرفته، از جمله در [[عالم ذر]] اشاره می‌کند و برای نشان دادن شکست و ناکامی اقوامی که از مسیر توحید منحرف شده‌اند، به سرگذشت اقوام پیشین و [[پیامبران|پیامبرانی]] همچون [[نوح(ع)]]، [[لوط(ع)]] و [[شعیب(ع)]] می‌پردازد. | ||