دعای چهلم صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دعای چهلم صحیفه سجادیه''' از دعاهای مأثور از [[امام سجاد(ع)]] که به هنگام یاد مرگ می‌خواند. امام(ع) در این [[دعا]] از خداوند می‌خواهد که فریب آرزوهای دور و طولانی را نخورد و با انجام اعمال صالح آماده مرگی خوب باشد. در این دعا درخواست انس با مرگ و شوق رسیدن به [[خدا]] شده است.  

دعای چهلم، از دعاهای صحیفه سجادیه است که هنگام یاد [[مرگ]] یا زمانی که خبر مرگ کسی به [[امام سجاد(ع)]] داده می‌شد، آن را می‌خواند. در این [[دعا]] امام از خدا می‌خواهد که آرزوهای طولانی موجب غفلت انسان از یاد مرگ نشود و با انجام اعمال صالح آماده مرگ باشد و اینکه با آن انس داشته باشد و به هیچ وجه از آن نهراسد.<ref>ممدوحی کرمانشاهی، شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۳، ص۲۱۰.</ref>   

* پرهیز از آرزوهای دور و طولانی

* [[خدا]] ضامن پاداش نیکوکاران و اصلاح‌کننده عمل مفسدان

* مطلوبیت خوب مردن همانند خوب زیستن<ref>انصاریان، دیار عاشقان، ۱۳۷۳ش، ج۷، ص۳۰۹-۳۱۶؛ ممدوحی، شهود و شناخت، ۱۳۸۸ش، ج۳، ص۲۸۱-۲۹۴؛ [https://www.erfan.ir/farsi/sahifeh40/faraz1 شرح فرازهای دعای چهلم از سایت عرفان].</ref>

(۴) پس هنگامی‌که مرگ را بر ما وارد کنی، ما را از دیدار چنین دیدارکننده‌ای خوشبخت فرما؛ و زمانی که بر ما وارد شد، ما را با او مأنوس ساز؛ و ما را به مهمانی‌اش به رنج و زحمت مینداز؛ و به زیارتش خوار و سرافکنده مکن؛ و آن را دری از درهای آمرزشت و کلیدی از کلیدهای رحمتت، قرار ده.

(۵) ما را در زمرۀ هدایت یافتگان بمیران، نه گمراهان؛ و در سلک مطیعانی که از مرگ اکراه ندارند و در جمع توبه‌کنندگان از دنیا ببر، نه گناهکاران و اصرار ورزان به گناه؛ ای ضامن پاداش نیکوکاران و اصلاح کنندۀ کردار بدکاران!}}

 

[[Category:دعاهای صحیفه سجادیه]]

[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت ج]]