confirmed، templateeditor
۱۲٬۴۶۷
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (مستندسازی) |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
*'''[[رقیه دختر پیامبر (ص)|رقیه]]'''، در [[هجرت به حبشه]] و [[هجرت به مدینه]] حضور داشت و در [[سال ۲ هجری]] درگذشت.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۰۳۸.</ref> و در بقیع دفن شد.{{مدرک}} | *'''[[رقیه دختر پیامبر (ص)|رقیه]]'''، در [[هجرت به حبشه]] و [[هجرت به مدینه]] حضور داشت و در [[سال ۲ هجری]] درگذشت.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۰۳۸.</ref> و در بقیع دفن شد.{{مدرک}} | ||
*'''[[امکلثوم دختر پیامبر (ص)|امکلثوم]]'''، در [[سال ۹ هجری]] درگذشت<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۴۶۰.</ref> و در بقیع دفن شد.{{مدرک}} | *'''[[امکلثوم دختر پیامبر (ص)|امکلثوم]]'''، در [[سال ۹ هجری]] درگذشت<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۴۶۰.</ref> و در بقیع دفن شد.{{مدرک}} | ||
*'''[[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهرا(س)]]'''، بنابر نقل منابع [[شیعه]]، پنج سال پس از [[بعثت]] و بنابر نقل منابع [[اهل سنت]]، پنج سال قبل از بعثت متولد شد. فاطمه همسر [[امیرالمؤمنین | *'''[[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهرا(س)]]'''، بنابر نقل منابع [[شیعه]]، پنج سال پس از [[بعثت]] و بنابر نقل منابع [[اهل سنت]]، پنج سال قبل از بعثت متولد شد. فاطمه همسر [[امیرالمؤمنین(ع)]] و یکی از پنج تن [[آل عبا]] ([[اصحاب کساء]]) است. او نزد [[شیعه اثنی عشری|شیعیانِ دوازده امامی]] یکی از [[چهارده معصوم]] است و [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|امام دوم]] و [[امام حسین|سوم]] [[شیعه|شیعیان]] از فرزندان اویند. بسیاری از علمای شیعه مصداق «کوثر» در [[سوره کوثر]] را حضرت فاطمه دانستهاند؛ چرا که نسل پیامبر، از دخترش فاطمه ادامه پیدا کرده و همان نسل است که [[امامت]] بر عهده او نهاده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۳۷۵. رجوع کنید به: طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۳۷۰.</ref> | ||
[[ابوالقاسم کوفی]]، عالم شیعی قرن چهارم و [[سید جعفر مرتضی عاملی]]، از محققان شیعی قرن پانزدهم قمری، بر این باورند که زینب، رقیه و ام کلثوم فرزندان رسول خدا(ص) و خدیجه نبودهاند؛ بلکه دخترخواندههای آنها بودهاند.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۲۱۸؛ عاملی، بنات النبی اَم ربائبه؟، ۱۴۱۳ق، ص۷۷-۷۹؛ کوفی الاستغاثه، ج۱، ص۶۸.</ref> جعفر مرتضی کتاب «''بنات النبی اَم رَبائبُه؟''» (دختران پیامبر یا دخترخواندههای او؟) را برای اثبات همین مطلب نوشته است.<ref>نگاه کنید به عاملی، بنات النبی اَم ربائبه؟، ۱۴۱۳ق.</ref> | [[ابوالقاسم کوفی]]، عالم شیعی قرن چهارم و [[سید جعفر مرتضی عاملی]]، از محققان شیعی قرن پانزدهم قمری، بر این باورند که زینب، رقیه و ام کلثوم فرزندان رسول خدا(ص) و خدیجه نبودهاند؛ بلکه دخترخواندههای آنها بودهاند.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۲۱۸؛ عاملی، بنات النبی اَم ربائبه؟، ۱۴۱۳ق، ص۷۷-۷۹؛ کوفی الاستغاثه، ج۱، ص۶۸.</ref> جعفر مرتضی کتاب «''بنات النبی اَم رَبائبُه؟''» (دختران پیامبر یا دخترخواندههای او؟) را برای اثبات همین مطلب نوشته است.<ref>نگاه کنید به عاملی، بنات النبی اَم ربائبه؟، ۱۴۱۳ق.</ref> | ||
===پسران=== | ===پسران=== | ||
بیشتر منابع، از سه پسر برای پیامبر(ص) نام بردهاند: [[قاسم پسر رسول خدا|قاسم]]، [[عبدالله فرزند رسول خدا|عبدالله]] و [[ابراهیم پسر رسول خدا|ابراهیم]].<ref>صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ص۴۰۴؛ ابنهشام، سیرة النبویه، دار المعرفة، ج۱، ص۱۹۰؛ ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۴۵و۴۴۶.</ref> برخی منابع، از طیب و طاهر نیز به عنوان پسران پیامبر(ص) نام بردهاند؛<ref>ابنهشام، سیرة النبویه، دار المعرفة، ج۱، ص۱۹۰؛ ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۴۶.</ref> اما بعضی طیب و طاهر را دو لقب عبدالله دانستهاند.<ref>ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۴۵؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷۵.</ref> [[شیخ صدوق]]، نیز طاهر را همان عبدالله دانسته است.<ref>صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ص۴۰۴.</ref> | بیشتر منابع، از سه پسر برای پیامبر(ص) نام بردهاند: [[قاسم پسر رسول خدا|قاسم]]، [[عبدالله فرزند رسول خدا|عبدالله]] و [[ابراهیم پسر رسول خدا|ابراهیم]].<ref>صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ص۴۰۴؛ ابنهشام، سیرة النبویه، دار المعرفة، ج۱، ص۱۹۰؛ ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۴۵و۴۴۶.</ref> برخی منابع، از طیب و طاهر نیز به عنوان پسران پیامبر(ص) نام بردهاند؛<ref>ابنهشام، سیرة النبویه، دار المعرفة، ج۱، ص۱۹۰؛ ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۴۶.</ref> اما بعضی طیب و طاهر را دو لقب عبدالله دانستهاند.<ref>ابن حجر عسقلانی، الإصابة، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۴۴۵؛ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷۵.</ref> [[شیخ صدوق]]، نیز طاهر را همان عبدالله دانسته است.<ref>صدوق، الخصال، ۱۴۰۳ق، ص۴۰۴.</ref> |