کاربر ناشناس
معتزله: تفاوت میان نسخهها
جز
←نزدیکی معتزله و شیعه در بغداد
imported>Alipour |
imported>Alipour |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
===نزدیکی معتزله و شیعه در بغداد=== | ===نزدیکی معتزله و شیعه در بغداد=== | ||
بشر بن معتمر نخستین معتزلی بود که از بصره به بغداد آمد و با مخالفت با برخی از عقاید معتزلیان بغداد٬ شاخهای جدید از اعتزال را در بغداد ایجاد کرد. او به علویان نزدیک بود و از آن پس معتزله بغداد تمایلات شیعی بیشتری یافتند به این معنا که امام علی را بر عثمان و گاه بر سایر خلفا برتری میدادند.<ref>جعفریان٬ مناسبات فرهنگی معتزله و شیعه٬ ص۲۹</ref> معتزله بغداد با شیعیان ارتباط بیشتری داشتند و این دو گروه در این شهر به یکدیگر نزدیک بودند. در پی همین ارتباط بود که مسئله تفضیل امام علی بر عثمان یا سایر خلفا از مسایل مطرح نزد معتزلیان شد و بسیاری از معتزلیان بغداد بر گونهای از تفضیل امام علی رای دادند و برخی از آنان مانند ابو جعفر اسکافی(م۲۴۰ق) بر این تفضیل اصرار داشتند و به تعبیر برخی از منابع «علوی الرای» بودند.<ref>جعفریان٬ مناسبات فرهنگی معتزله و شیعه٬ ص۳۲-۳۳</ref> با این حال باید در نظر داشت که برخی از معتزلیان بخصوص معتزله بصره به شدت عثمانی مذهب بودند چنان که جاحظ عالم معتزلی مشهور٬ کتابی با عنوان العثمانیه نگاشت و در آن به برتری خلفا بر علی(ع) رای داد. ابو جعفر اسکافی بر کتاب جاحظ نقضی نوشت و این نشان میدهد که مسئله فضیلت امام علی که ریشه در اندیشه تشیع داشت چگونه به موضوعی اساسی نزد معتزلیان تبدیل شده بود. | بشر بن معتمر نخستین معتزلی بود که از [[بصره]] به [[بغداد]] آمد و با مخالفت با برخی از عقاید معتزلیان بغداد٬ شاخهای جدید از اعتزال را در بغداد ایجاد کرد. او به علویان نزدیک بود و از آن پس معتزله بغداد تمایلات شیعی بیشتری یافتند به این معنا که امام علی را بر عثمان و گاه بر سایر خلفا برتری میدادند.<ref>جعفریان٬ مناسبات فرهنگی معتزله و شیعه٬ ص۲۹</ref> معتزله بغداد با شیعیان ارتباط بیشتری داشتند و این دو گروه در این شهر به یکدیگر نزدیک بودند. در پی همین ارتباط بود که مسئله تفضیل [[امام علی]] بر [[عثمان]] یا سایر خلفا از مسایل مطرح نزد معتزلیان شد و بسیاری از معتزلیان بغداد بر گونهای از تفضیل امام علی رای دادند و برخی از آنان مانند ابو جعفر اسکافی(م۲۴۰ق) بر این تفضیل اصرار داشتند و به تعبیر برخی از منابع «علوی الرای» بودند.<ref>جعفریان٬ مناسبات فرهنگی معتزله و شیعه٬ ص۳۲-۳۳</ref> با این حال باید در نظر داشت که برخی از معتزلیان بخصوص معتزله بصره به شدت عثمانی مذهب بودند چنان که جاحظ عالم معتزلی مشهور٬ کتابی با عنوان العثمانیه نگاشت و در آن به برتری خلفا بر علی(ع) رای داد. ابو جعفر اسکافی بر کتاب جاحظ نقضی نوشت و این نشان میدهد که مسئله فضیلت امام علی که ریشه در اندیشه تشیع داشت چگونه به موضوعی اساسی نزد معتزلیان تبدیل شده بود. | ||
قرار گرفتن شیعه و معتزله در برابر اهل حدیث که اصولا با عقلگرایی و علم کلام به شدت مخالف بودند٬ به اتحاد و نزدیکی شیعه و معتزله٬ مخصوصا در دورههایی که خلفای عباسی از اهل حدیث حمایت میکردند٬ یاری رساند. از همین رو پیوند معتزله و شیعه در دوران دوم خلافت عباسی که با حمایت خلفا از جریان حدیثگرایی همراه بود بیشتر شد و در دوران سلطه حاکمان شیعه مذهب [[آل بویه]] به اوج خود رسید.<ref>جعفریان٬ مناسبات فرهنگی معتزله و شیعه٬ ص۵۰ ٬بارانی٬ بررسی تاریخی تعامل فکری و سیاسی امامیه٬ ۱۴۵</ref> | قرار گرفتن شیعه و معتزله در برابر اهل حدیث که اصولا با عقلگرایی و علم کلام به شدت مخالف بودند٬ به اتحاد و نزدیکی شیعه و معتزله٬ مخصوصا در دورههایی که خلفای عباسی از اهل حدیث حمایت میکردند٬ یاری رساند. از همین رو پیوند معتزله و شیعه در دوران دوم خلافت عباسی که با حمایت خلفا از جریان حدیثگرایی همراه بود بیشتر شد و در دوران سلطه حاکمان شیعه مذهب [[آل بویه]] به اوج خود رسید.<ref>جعفریان٬ مناسبات فرهنگی معتزله و شیعه٬ ص۵۰ ٬بارانی٬ بررسی تاریخی تعامل فکری و سیاسی امامیه٬ ۱۴۵</ref> | ||
===قرن چهارم٬ حکومت آل بویه: رشد ارتباط معتزله و شیعه=== | ===قرن چهارم٬ حکومت آل بویه: رشد ارتباط معتزله و شیعه=== | ||
دوران حکومت آل بویه٬ دوران رشد ارتباط و شیعیان و معتزلیان در [[بغداد]] بود. در این دوران مکتب علمای شیعه در بغداد در رویکردهای عقلگرایانه بسیار نزدیک به معتزله بودند. هر دو گروه شیعه و معتزله به حکومت آل بویه نزدیک بودند و مورد حمایت بویهیان قرار داشتند. آل بویه از یک سو شیعه مذهب بودند و از سوی دیگر در امور دینی اهل مدارا بودند. با سر کار آمدن آل بویه٬ معتزله که پیشتر تحت فشار جریانهای حدیث گرا با حمایت حنابله بودند٬ آزادی بیشتری یافتند٬ مجالس بزرگ درسی تشکیل دادند و به مناصب بلند مرتبه حکومتی از جمله قضاوت رسیدند.<ref>مفتخری و قبادپور٬ معتزله و آل بویه٬ ص۱۲۰-۱۲۱</ref> در این دوران علمای شیعه و معتزلی ارتباط استادی و شاگردی گستردهای نیز داشتند. از جمله [[شیخ مفید]] و [[سید مرتضی]] استادانی معتزلی مذهب داشتند.<ref>بارانی٬ بررسی تاریخی تعامل فکری و سیاسی امامیه٬ ۱۴۰-۱۴۲</ref> | دوران حکومت آل بویه٬ دوران رشد ارتباط و شیعیان و معتزلیان در [[بغداد]] بود. در این دوران مکتب علمای شیعه در بغداد در رویکردهای عقلگرایانه بسیار نزدیک به معتزله بودند. هر دو گروه شیعه و معتزله به حکومت آل بویه نزدیک بودند و مورد حمایت بویهیان قرار داشتند. آل بویه از یک سو شیعه مذهب بودند و از سوی دیگر در امور دینی اهل مدارا بودند. با سر کار آمدن آل بویه٬ معتزله که پیشتر تحت فشار جریانهای حدیث گرا با حمایت حنابله بودند٬ آزادی بیشتری یافتند٬ مجالس بزرگ درسی تشکیل دادند و به مناصب بلند مرتبه حکومتی از جمله قضاوت رسیدند.<ref>مفتخری و قبادپور٬ معتزله و آل بویه٬ ص۱۲۰-۱۲۱</ref> در این دوران علمای شیعه و معتزلی ارتباط استادی و شاگردی گستردهای نیز داشتند. از جمله [[شیخ مفید]] و [[سید مرتضی]] استادانی معتزلی مذهب داشتند.<ref>بارانی٬ بررسی تاریخی تعامل فکری و سیاسی امامیه٬ ۱۴۰-۱۴۲</ref> |