پرش به محتوا

عذاب قبر: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۹ اوت ۲۰۲۲
جز
جز (←‏مفهوم‌شناسی: دفن فاطمه بنت اسد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
عذاب قبر سختی‌ها و فشارهایی است که پس از [[مرگ]] در [[برزخ]] بر انسان وارد می‌شود. عالم قبر، همان عالم برزخ است که از زمان دفن میت (مُرده) شروع می‌شود و تا [[قیامت]] ادامه دارد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۶۸؛ اردبیلی، تقریرات فلسفه، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۲۳۹-۲۴۰.</ref> در [[روایات]]، حرارت آتش، فشار زمین، گزیدن جانوران و وحشت زیاد، به‌عنوان نمونه‌هایی از عذاب قبر معرفی شده است.<ref>قمی، منازل الآخره، مؤسسة النشر الاسلامی، ص۱۳۷-۱۴۹.</ref>  
عذاب قبر سختی‌ها و فشارهایی است که پس از [[مرگ]] در [[برزخ]] بر انسان وارد می‌شود. عالم قبر، همان عالم برزخ است که از زمان دفن میت (مُرده) شروع می‌شود و تا [[قیامت]] ادامه دارد.<ref>علامه طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۶۸؛ اردبیلی، تقریرات فلسفه، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۲۳۹-۲۴۰.</ref> در [[روایات]]، حرارت آتش، فشار زمین، گزیدن جانوران و وحشت زیاد، به‌عنوان نمونه‌هایی از عذاب قبر معرفی شده است.<ref>قمی، منازل الآخره، مؤسسة النشر الاسلامی، ص۱۳۷-۱۴۹.</ref>  


بر پایه روایتی از [[امام صادق(ع)]] در کتاب [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لایحضره الفقیه]]، عذاب قبر فقط به کسانی که در زمین [[دفن]] می‌شوند، اختصاص ندارد و شامل همه کسانی می‌شود که از دنیا می‌روند، اگرچه در زمین [[دفن]] نشده باشند.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۲۷۹.</ref> همچنین بر پایه روایتی دیگر از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، بیشتر انسان‌ها فشار قبر دارند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۲۶۱.</ref> در [[دعا]] و [[مناجات|مناجات‌هایی]] که از [[معصومان]] نقل شده، از شدت عذاب قبر به [[خدا]] پناه برده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به:‌ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۲۶؛ ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۳۸، ۴۳۹.</ref> بر پایه روایات نقل‌شده، پیامبر(ص) در هنگامی که دخترش [[رقیه دختر پیامبر(ص)|رقیه]] را دفن کرد، برای برداشته شدن عذاب قبر او دعا کرد.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۲۶۱.</ref> [[حضرت فاطمه(س)]] نیز در وصیتش از [[امام علی(ع)]] خواست که پس از خاکسپاری او بر سر قبرش [[قرآن]] بخواند و دعا کند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۹، ص۲۷.</ref>هم چنین [[پیامبر(ص)]]  هنگام دفن [[فاطمه بنت اسد]] خودش پیش از نهادن بدن وی درقبر در قبر خوابید تا طبق وعده‌ای که به او داده بود خداوند او را از فشار قبر در امان بدارد.{{یاداشت|ذَكَرْتُ ضَغْطَةَ الْقَبْرِ فَقَالَتْ وَا ضَعْفَاهْ فَضَمِنْتُ لَهَا أَنْ يَكْفِيَهَا اللهُ ذَلِكَ فَكَفَّنْتُهَا بِقَمِيصِي وَ اضْطَجَعْتُ فِي قَبْرِهَا لِذَلِكَ ترجمه:من از فشار قبر ياد كردم، او گفت: واى از ناتوانى من، و من ضمانت كردم كه خدا او را آسوده‏ سازد، به همین جهت او را در پيراهنم كفن كردم و در قبرش خوابيدم. }} <ref>کلینی، اصول کافی، ج۱، ص۴۵۴.
بر پایه روایتی از [[امام صادق(ع)]] در کتاب [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لایحضره الفقیه]]، عذاب قبر فقط به کسانی که در زمین [[دفن]] می‌شوند، اختصاص ندارد و شامل همه کسانی می‌شود که از دنیا می‌روند، اگرچه در زمین [[دفن]] نشده باشند.<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۲۷۹.</ref> همچنین بر پایه روایتی دیگر از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]]، بیشتر انسان‌ها فشار قبر دارند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۲۶۱.</ref> در [[دعا]] و [[مناجات|مناجات‌هایی]] که از [[معصومان]] نقل شده، از شدت عذاب قبر به [[خدا]] پناه برده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به:‌ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۲۶؛ ابن‌طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۳۳۸، ۴۳۹.</ref> بر پایه روایات نقل‌شده، پیامبر(ص) در هنگامی که دخترش [[رقیه دختر پیامبر(ص)|رقیه]] را دفن کرد، برای برداشته شدن عذاب قبر او دعا کرد.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۲۶۱.</ref> [[حضرت فاطمه(س)]] نیز در وصیتش از [[امام علی(ع)]] خواست که پس از خاکسپاری او بر سر قبرش [[قرآن]] بخواند و دعا کند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۹، ص۲۷.</ref>هم چنین [[پیامبر(ص)]]  هنگام دفن [[فاطمه بنت اسد]] خودش پیش از نهادن بدن وی درقبر در قبر خوابید تا طبق وعده‌ای که به او داده بود خداوند او را از فشار قبر در امان بدارد.{{یادداشت|ذَكَرْتُ ضَغْطَةَ الْقَبْرِ فَقَالَتْ وَا ضَعْفَاهْ فَضَمِنْتُ لَهَا أَنْ يَكْفِيَهَا اللهُ ذَلِكَ فَكَفَّنْتُهَا بِقَمِيصِي وَ اضْطَجَعْتُ فِي قَبْرِهَا لِذَلِكَ ترجمه:من از فشار قبر ياد كردم، او گفت: واى از ناتوانى من، و من ضمانت كردم كه خدا او را آسوده‏ سازد، به همین جهت او را در پيراهنم كفن كردم و در قبرش خوابيدم.}} <ref>کلینی، اصول کافی، ج۱، ص۴۵۴.
</ref>
</ref>


۱۸٬۴۲۹

ویرایش