پرش به محتوا

بهشت: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۸ اوت ۲۰۱۷
imported>M.bahrami
خط ۹۱: خط ۹۱:
'''پیوند همسری‌''': وجود پیوند همسری، یکی از نعمت‌های بهشت است که در قرآن با تعبیرات ازواجٌ مطهّره،<ref>رجوع کنید به سوره بقره، آیه ۲۵؛ سوره آل عمران، آیه ۱۵؛ سوره نساء، آیه ۵۷.</ref> ازواجکم،<ref>سوره زخرف، آیه ۷۰. </ref> ازواجهم‌<ref>سوره رعد، آیه ۲۳؛ سوره غافر، آیه ۸؛ سوره یس، آیه ۵۶.</ref> و «زوَّجناهُم» (آنها را همسر می‌گردانیم)<ref>رجوع کنید به دخان: ۵۴؛ طور: ۲۰ </ref> بیان شده است. برخی مفسران با استناد به آیه ۲۳ [[سوره رعد]] و آیه ۸ [[سوره غافر]]، گفته‌اند که همسران با ایمان، در بهشت با یکدیگر خواهند زیست؛ همچنان که پدران و مادران و فرزندانشان اگر صالح باشند همراه آنها وارد بهشت می‌شوند. (ذیل آیه ۵۶ [[سوره یس|یس]] و ۷۰ [[سوره زخرف|زخرف]])<ref>رجوع کنید به طبری‌، تفسیر طبری؛ طبرسی‌، مجمع البیان؛ فخر رازی‌، تفسیر کبیر؛ قرطبی‌، الجامع لاحکام القرآن؛ طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ذیل رعد: ۲۳، و غافر: ۸.</ref> علاوه بر این، قرآن به «حور» (یک بار) و «حورٌ عینٌ» (زنان سپیدروی سیاه‌چشم، سه بار) و همسری آنان با اهل جنّت اشاره کرده و ضمن وصف ظاهر آنها (زیبایی و طراوت)، بر پاکی و عفاف و پوشیدگی و دور بودن آنان از هر نگاه هوس‌آلود تأکید کرده است.<ref>سوره الرحمن، آیه ۵۶، ۵۸، ۷۰، ۷۲ و ۷۴؛ سوره واقعه، آیه ۲۲-۲۳.</ref>
'''پیوند همسری‌''': وجود پیوند همسری، یکی از نعمت‌های بهشت است که در قرآن با تعبیرات ازواجٌ مطهّره،<ref>رجوع کنید به سوره بقره، آیه ۲۵؛ سوره آل عمران، آیه ۱۵؛ سوره نساء، آیه ۵۷.</ref> ازواجکم،<ref>سوره زخرف، آیه ۷۰. </ref> ازواجهم‌<ref>سوره رعد، آیه ۲۳؛ سوره غافر، آیه ۸؛ سوره یس، آیه ۵۶.</ref> و «زوَّجناهُم» (آنها را همسر می‌گردانیم)<ref>رجوع کنید به دخان: ۵۴؛ طور: ۲۰ </ref> بیان شده است. برخی مفسران با استناد به آیه ۲۳ [[سوره رعد]] و آیه ۸ [[سوره غافر]]، گفته‌اند که همسران با ایمان، در بهشت با یکدیگر خواهند زیست؛ همچنان که پدران و مادران و فرزندانشان اگر صالح باشند همراه آنها وارد بهشت می‌شوند. (ذیل آیه ۵۶ [[سوره یس|یس]] و ۷۰ [[سوره زخرف|زخرف]])<ref>رجوع کنید به طبری‌، تفسیر طبری؛ طبرسی‌، مجمع البیان؛ فخر رازی‌، تفسیر کبیر؛ قرطبی‌، الجامع لاحکام القرآن؛ طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ذیل رعد: ۲۳، و غافر: ۸.</ref> علاوه بر این، قرآن به «حور» (یک بار) و «حورٌ عینٌ» (زنان سپیدروی سیاه‌چشم، سه بار) و همسری آنان با اهل جنّت اشاره کرده و ضمن وصف ظاهر آنها (زیبایی و طراوت)، بر پاکی و عفاف و پوشیدگی و دور بودن آنان از هر نگاه هوس‌آلود تأکید کرده است.<ref>سوره الرحمن، آیه ۵۶، ۵۸، ۷۰، ۷۲ و ۷۴؛ سوره واقعه، آیه ۲۲-۲۳.</ref>


'''وجود هر چیز چشم‌نواز''': در آیه ۷۱ سوره زخرف، بر وجود هر چیز چشم‌نواز (ما تَلَذُّ الاَعین) و برآورده شدن هر خواسته (ما تَشتَهیهِ الاَنفُس) در جنّت تصریح شده است. برخی از مفسران، از این دو تعبیر نتیجه گرفته‌اند که موارد ذکر شده در قرآن درباره نعمت‌های بهشتی، تمامی نعمت‌ها نیستند و نعمت‌های بهشت، برتر از تصور و آگاهی انسان‌ها در دنیاست.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ذیل همین آیات‌.</ref>
'''وجود هر چیز چشم‌نواز''': در آیه ۷۱ [[سوره زخرف]]، بر وجود هر چیز چشم‌نواز (ما تَلَذُّ الاَعین) و برآورده شدن هر خواسته (ما تَشتَهیهِ الاَنفُس) در جنّت تصریح شده است. برخی از مفسران، از این دو تعبیر نتیجه گرفته‌اند که موارد ذکر شده در قرآن درباره نعمت‌های بهشتی، تمامی نعمت‌ها نیستند و نعمت‌های بهشت، برتر از تصور و آگاهی انسان‌ها در دنیاست.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ذیل همین آیات‌.</ref>


'''سایر خصوصیات بهشت''': قرآن کریم، علاوه بر بیان ویژگی‌های مثبت بهشت، به نفی ویژگی‌های منفی آن هم پرداخته است؛ تاکید بر صفت‌های مثبت مانند جاودانگی و ماندگاری، ایمنی (آمنین)،<ref>سوره حجر، آیه ۴۶.</ref> پایداری (نعیمٌ مقیمٌ)،<ref>سوره توبه، آیه ۲۱.</ref> پیوستگی (غیرُممنونٍ)،<ref>سوره فصّلت، آیه ۸.</ref> و در دسترس بودن (لامقطوعة و لاممنوعة)<ref>سوره واقعه، آیه ۳۳.</ref>؛ و همچنین نفی صفات منفی مانند رنج (نَصَب)،<ref>سوره حجر، آیه ۴۸؛ سوره فاطر، آیه ۳۵.</ref> درماندگی (لُغوب)،<ref>سوره فاطر، آیه ۳۵.</ref> اندوه (حَزَن)،<ref>سوره فاطر، آیه ۳۴.</ref> ارتکاب گناه (تأثیم)،<ref>سوره طور، آیه ۲۳.</ref> سخنان ناروا و پوچ (لغو، لاغیه)،<ref>سوره واقعه، آیه ۲۵؛ سوره غاشیه، آیه ۱۱.</ref> نسبت دروغ دادن و شنیدنِ کمترین سخن دروغ (كِذّاب)<ref>سوره نبأ، آیه ۳۵.</ref> و مستی و تباهی عقل (غَوْل)<ref>سوره صافات، آیه ۴۷.</ref>.
'''سایر خصوصیات بهشت''': قرآن کریم، علاوه بر بیان ویژگی‌های مثبت بهشت، به نفی ویژگی‌های منفی آن هم پرداخته است؛ تاکید بر صفت‌های مثبت مانند جاودانگی و ماندگاری، ایمنی (آمنین)،<ref>سوره حجر، آیه ۴۶.</ref> پایداری (نعیمٌ مقیمٌ)،<ref>سوره توبه، آیه ۲۱.</ref> پیوستگی (غیرُممنونٍ)،<ref>سوره فصّلت، آیه ۸.</ref> و در دسترس بودن (لامقطوعة و لاممنوعة)<ref>سوره واقعه، آیه ۳۳.</ref>؛ و همچنین نفی صفات منفی مانند رنج (نَصَب)،<ref>سوره حجر، آیه ۴۸؛ سوره فاطر، آیه ۳۵.</ref> درماندگی (لُغوب)،<ref>سوره فاطر، آیه ۳۵.</ref> اندوه (حَزَن)،<ref>سوره فاطر، آیه ۳۴.</ref> ارتکاب گناه (تأثیم)،<ref>سوره طور، آیه ۲۳.</ref> سخنان ناروا و پوچ (لغو، لاغیه)،<ref>سوره واقعه، آیه ۲۵؛ سوره غاشیه، آیه ۱۱.</ref> نسبت دروغ دادن و شنیدنِ کمترین سخن دروغ (كِذّاب)<ref>سوره نبأ، آیه ۳۵.</ref> و مستی و تباهی عقل (غَوْل)<ref>سوره صافات، آیه ۴۷.</ref>.
کاربر ناشناس