پرش به محتوا

قرآن به سر گرفتن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
[[پرونده:Quran be sar dar haram.jpg|بندانگشتی| قرآن به سر در حرم امام رضا(ع)]]
[[پرونده:Quran be sar dar haram.jpg|بندانگشتی| قرآن به سر در حرم امام رضا(ع)]]
[[پرونده:مراسم قرآن به سر گرفتن نجف سال 1395.jpg|بندانگشتی|قرآن به سر گرفتن در [[نجف]]]]
[[پرونده:مراسم قرآن به سر گرفتن نجف سال 1395.jpg|بندانگشتی|قرآن به سر گرفتن در [[نجف]]]]
[[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]] سومین عمل از اعمال مشترک [[شب‌های قدر]] را این‌گونه بیان می‌کند: [[قرآن]] را در مقابل خود باز کند و خداوند را به قرآن و آنچه در آن آمده است [[سوگند|قسم]] دهد که «خدایا ما را جزو آزادشدگان از آتش [[جهنم]] قرار ده». سپس قرآن را بر سر بگذارد و خدا را به حق قرآن و سپس به ترتیب ده مرتبه به حق خدا و هر یک از [[چهارده معصوم(ع)]] سوگند دهد و بعد از آن حاجات خود را از خداوند بخواهد.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، نشر اسوه، بخش اعمال شب‌های قدر،‌ ص۲۲۵.</ref>{{یادداشت|پس از گذاشتن قرآن روی سر این دعا خوانده می‌شود: «اَللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا اَلْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلاَ أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ». سپس به ترتیب ده مرتبه بگويد: بِكَ يَا اَللَّهُ، بِمُحَمَّدٍ، بِعَلِيٍّ، بِفَاطِمَةَ، بِالْحَسَنِ، بِالْحُسَيْنِ، بِعَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ، بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، بِعَلِيِّ بْنِ مُوسَى، بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، بِعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ و بِالْحُجَّةِ. پس هر حاجت كه دارى طلب كن.(قمی، مفاتیح الجنان، نشر اسوه، بخش اعمال شب‌های قدر،‌ ص۲۲۵.)}}
[[شیخ عباس قمی]] در [[مفاتیح الجنان]] سومین عمل از اعمال مشترک [[شب‌های قدر]] را این‌گونه بیان می‌کند: [[قرآن]] را در مقابل خود باز کند و خداوند را به قرآن و آنچه در آن آمده است [[سوگند|قسم]] دهد.  


لازم نیست قرآن به صورت باز شده بر سر قرار گیرد. امام صادق (ع) بنابر روایتی به راوی فرمود که قرآن را بگیر و برسرت بگذار و پیش از گفتن «بک یا الله» و بردن نام چهارده معصوم(ع) این دعا رابخوان (اللهم بحق هذا القرآن، وبحق من أرسلته به، وبحق كل مؤمن مدحته فيه، وبحقك عليهم فلا أحد أعرف بحقك منك).<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار،۱۴۰۳ق، ج۹۵، ص ۱۴۶.</ref>
در ابتدا قرآن را در مقابل خود باز کرده و بخواند: «اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِكِتابِكَ الْمُنْزَلِ وَمَا فِيهِ وَفِيهِ اسْمُكَ الْأَكْبَرُ وَأَسْماؤُكَ الْحُسْنىٰ وَمَا يُخافُ وَيُرْجىٰ أَنْ تَجْعَلَنِى مِنْ عُتَقائِكَ مِنَ النّارِ{{یادداشت|خدایا؛ از تو می‌خواهم به حق کتاب نازل شده‌ات و آنچه در آن است و در آن است نام بزرگ‌ترت و نام‌های نیکوترت و آنچه بیم‌انگیز است و امیدبخش، اینکه مرا از آزادشدگان از آتش دوزخ قرار دهی.}} سپس قرآن را بر سر بگذارد و چنین بخواند «اَللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا اَلْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ وَ بِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَ بِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلاَ أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ.{{یادداشت|خدایا؛ به حق این قرآن و به حق کسی که آن را بر او فرستادی و به حق هر مؤمنی که او را در آن ستودی و به حق خود بر آنان، پس احدی شناساتر از تو به حق تو نیست}}»
 
سپس به ترتیب ده مرتبه بگويد: بِكَ يَا اَللَّهُ، بِمُحَمَّدٍ، بِعَلِيٍّ، بِفَاطِمَةَ، بِالْحَسَنِ، بِالْحُسَيْنِ، بِعَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ، بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ، بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ، بِعَلِيِّ بْنِ مُوسَى، بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ، بِعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ، بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ و بِالْحُجَّةِ.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، نشر اسوه، بخش اعمال شب‌های قدر،‌ ص۲۲۵.</ref>


== منابع حدیثی==
== منابع حدیثی==
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵

ویرایش